Vikan - 22.03.1967, Blaðsíða 10

<5 Michele Ray með elleíu ára gömiuin syni sínum. Hún hafði Iofað
honum því að vera komin til Parísar fyrir 1. janúar. Hún kom ekki.
Þegar hún vann hjú Chanel var
hún kölluð Moune. En það var ekki
sýningarstúlka, sem Vietcongar
rændu og voru búnir að hafa i
haldi í þrjór vikur, þegar þetta er
skrifað, (litlu síðar var hún lótin
laus, eins og kunnugt er) heldur var
það Michele Ray, 28 ára gömul
kona, sem hafði líka öslað forar-
leðjuna með bandarískum liðsfor-
ingjum á vígvellinum, með mynda-
vél í hendinni. Á fótunum hafði
hún góða skó og legghlífar og
þykkum, Ijósum hárfléttunum hafði
hún troðið undir hattinn. Hún hafði
vasahníf meðferðis, til að beita
gegn blóðsugum, að öðru leyti var
hún vopnlaus, Michele kaus það
sjálf að skipta á skartklæðnaði Par-
ísar og kakiklæðnaði frumskógar-
ins.
Engum, sem þekkti Michele, kom
þetta á óvart. í fyrra fór hún á
vegum tímaritsins Elle til eldstöðva
í Alaska. Nú eru margir hræddir um
hana; bíllinn hennar fannst í gildru.
Hún hafði iofað Patrick, ellefu ára
gömlum syni sínum, að vera komin
aftur til Parísar 1. janúar. Hún kom
ekki. Áður en hún hvarf, hafði
bandarískur fréttamaður viðtal við
hana, sem hér birtist:
Hvernig stóð á því að yður datt
í hug að fara til Viet-nam?
Það var meðan ég var á ferða-
laginu um Eldland í Alaska. Þá las
ég fréttapisla frá Viet-nam, og fór
að fá áhuga á því sem þar var að
gerast. Mér fannst að það mundi
vera m|ög fróðlegt og- hið óvenju-
legasta ævintýri að fara þangað;
því að þar eru nú einmitt að gerast
þeir atburðir sem einna mesta þýð-
ingu geta haft fyrir framtíð mann-
kynsins. Eg hugsaði líka með sjálfri
mér að það væri ekki úr vegi að
gera þarna kvikmynd. Ég gerði
kvikmynd í ferðalaginu um Ame-
ríku og slapp heil á húfi. En hvern-
ig átti ég að afla fjár til ferðarinn-
ar. Ég fór í fyrirlestrarferð til Suður-
Ameríku, og tókst að safna svolítilli
upphæð. En erfitt var það. í fyrstu
skildi fólk ekki hvað ég var að fara,
gat hreint ekki skilið hvað kona
ætlaði að gera á vígstöðvum. Þeim
fannst það ekki nokkur hæfa að ég
færi þangað, en ef ég ætlaði að
græða á þessu, fannst þeim það
vel skiljanlegt. Ég reyndi að full-
vissa fólk um að það væri alls ekki
tilgangur minn og þá urðu flestir
öldungis hlessa. Ég var svo heppin
að eignast næga peninga til ferðar-
innar á einum mánuði, og þá var
ég staðráðin í að fara.
Hvað er það markverðasta sem
fyrir yður hefur borið í Viet-nam?
Með mvidavél
í eldlínunni
Stutt viStal við frönsku stúikuna, Michele Ray,
stríösfréttaritara í Víetnam
Michele Ray meðal liermanna í Suður-
Vietnam, sem yfirleitt voru henni mjög
hjálplegir, og lögðu langan krók á leið
sína, til að geta miðlað henni af nesti
sínu.
10 VTKAN 12-tbl-