Vikan - 22.03.1967, Blaðsíða 38

IKOMATiC A með innbyggðum Ijósmæli og sjálfvirkri Ijós-
opsstiilingu. Rauður punktur myndast í glugganum, yður til
aðvörunar, þegar birta er ekki næg til myndatöku.
ZEISS IKON er trygging fyrir vönduð-
um myndavélum. Árs ábyrgð.
Ábyrgðarskýrteini fylgir hverri vél.
EINKAUMBOÐ OG VIÐGERÐARÞJÓNUSTA:
Grandagarði, símar 16485, 15579, pósthólf 1006.
ZEISS IKIN
Myndavél er kærkomin fermingargjöf.
Vandlátir gefa myndavélar frá Zeiss Ikon.
IKOMATIC F með 2ja
hraða lokara (1/30, 1/90)
er skiptir sér sjólfur þeg-
ar flash er notað.
voru óvenjulega hljóð, venjulega
höfðu þau svo margt að segja
hvort öðru.
En þetta kvöld horfði Jimmy
á hana, án þess að segja nokkuð
að ráði, eða þá að hann starði
dreymandi út á ána.
Svo sagði hann allt í einu:
Segðu mér hvað þú ert að hugsa
um.
— Morgunverð, svaraði Jill
um hæl. — Ég var að hugsa um
morgunverðinn heima. Þetta er
kannski kjánalegt, en það var nú
samt það sem ég var að hugsa
um. og mig langar svo oft í góð-
an morgunverð. Ég var vön að
hafa til morgunverð handa átta
manns heima. Og það var ekkert
smáræði, við borðuðum alltaf
egg, flesk, litlar pylsur, steikt
brauð og tómata — þú skilur,
reglulega gamalsdags morgun-
verð . . .
— Þú ættir að geta veitt þér
það hér. Þú segist geta búið til
mat sjálf, það er engin ástæða
fyrir þig að svelta, þótt þú sért
í London.
— Ég má ekki elda mat á her-
berginu mínu. Það er líklega
vegna þess að það er svo lítið,
að húsráðandi er hræddur um
að ég kveiki í rúmfötunum. En
það er lítil gasvél á ganginum,
þar get ég hitað vatn í te . ..
Jimmy greip um hönd hennar.
— Ég vissi að það var heimþrá
sem hrjáði þig. Ég hélt að það
hefði verið vatnið í ánni, sem
kom þér til að hugsa um Ports-
mouth. Og svo er það bara morg-
unverðurinn sem þú ert að hugsa
um.
Hann er nú indæll, hugsaði
Jill, og fékk sting í hjartað. Það
var leiðinlegt að málum var
svona háttað.
Auðvitað var þetta slúður um
hann á skrifstofunni yfirdrifið.
En samt var eitthvað sem fékk
hana til að vera á verði. Henni
datt í hug hvernig hann hafði
deplað til þennar augunum í
neðanjarðarlestinni, og svo boðið
henni út fyrsta daginn á skrif-
stofunni, — hvernig hann sýndi
henni opinbera aðdáun og hve
óvenjulega aðlaðandi hann var.
En þetta vgr í fyrsta sinn sem
hann hafði tekið svona í hönd
hennar, svo að næsta skrefið yrði
trúlega koss í bílnum á heimleið-
inni, eða að hann byði henni
heim í íbúðina sína. Þetta hlaut
að koma.
Og eins og í framhaldi af hugs-
unum hennar þurfti Jimmy endi-
lega að segja: — Jill viltu ekki
borða heima hjá mér í næstu
viku.
h[ú fékk hugmyndaflugið yfir-
höndina hjá Jill. Hún sá fyrir sér
stofuna hans. Dauf ljós, legu-
bekkinn, lágværa hljómlist og
sterka drykki. sem Jimmy hellti
í glasið hennar æ ofan í æ.
Heim til þín? Hefur þú
einkaíbúð?
— Nei, það hefi ég ekki. Stað-
reyndin er sú að ég. bý heima
hjá foreldrum mínum. Þú hefur
líklega ekki búizt við þvi? Ég
get ekki séð neitt eftirsóknarvert
við það að búa einn, þegar for-
eldrar minir eiga ljómandi fall-
egt heimili í Hammersmith. Mér
þykir gott að búa hjá þeim, og
mér þykir líka gott að fá góðan
morgunverð, áður en ég fer til
vinnu. En þetta hefur ekkert með
okkar málefni að gera. Viltu
koma heim með mér í næstu viku
og kynnast foreldrum mínum?
— Já, það vil ég mjög gjarnan,
sagði Jill, og henni leið strax
betur. — Þú getur reitt þig á að
mig langar til þess.
- Gott, þá er það útrætt mál.
Og svo geturðu líka huggað þig
við það að það er aðeins vika til
jóla, og þá geturðu farið heim
til þín.
Aðeins ein vika til jóla. Hún
hafði verið svo upptekin af öllu
þessu nýja, sem hún upplifði og
af Jimmy. að hún hafði ekki
fundið hve tíminn leið fljótt.
Daginn eftir lauk hún við inn-
kaupin. Hún var glöð o'g létt í
lund, vegna þess að kvöldið áður
hafði verið dálítið frábrugðið,
Jimmy hafði verið svo alvarlegur
og ekki gert neina tilraun til að
stríða henni. Og það að hann
bauð henni heim til föreldra
sinna gerði hana miklu öruggari.
En daginn þar á eftir kom
Jimmy til hennar og sagði að
mamma hans væri veik, svo að
þau yrðu að fresta heimsókninni
fram yfir jól.
Nú var ekki talað um annað á
skrifstofunni en jólaveizluna sem
alltaf var haldin á Þorláksmessu.
Nú þurftu allir að segja henni
frá allskonar ævintýrum sem
höfðu skeð í sambandi við þessa
veizlu, undanfarin ár. — Pass-
aðu þig á Jimmy Russel, þegar
þú ert nálægt mistilteininum,
sagði Mary Myers. — Þá er engin
örugg fyrir honum.
Hún keypti nýjan kjól, til að
vera svolítið hugrakkari, því að
hún kveið fyrir þessum hátíða-
höldum. Hún hafði ekki kynnzt
vinnufélögunum neitt að ráði, og
þetta var allt svo nýtt og fram-
andi. 1
Hún hefði helzt kosið að fara
ekki til veizlunnar. en það var
ekki hægt, vegna þess að hátíða-
höldin byrjuðu í vinnutímanum,
og það hefði verið kjánalegt að
stinga af. En úr því að hún
neyddist til að vera þarna, var
hún ákveðin í því að skemmta
sér vel.
í fyrstu talaði hún við fólk sem
hún kannaðist ekkert við, og
saup við og við úr sherrýglasi.
Hún sá Jimmy í mannfjöldanum,
en það tók hann langa stund að
komast til hennar. Þegar hann að
lokum kom til hennar, sagði
hann: — Eigum við ekki að reyna
38 VIKAN 12- tbL