Vikan - 22.03.1967, Blaðsíða 41

að komast óséð í burtu héðan,
JiU?
Skemmtir þú þér ekki vel?
Mér er sagt að þú hafir alltaf
verið hrókur alls fagnaðar við
þessi tækifæri.
— Venjulega hefur mér fund-
izt þetta svo æðislega leiðinleg
samkvæmi, að ég hefi freistazt
til að reyna að koma lífi í tusk-
urnar, en það hefur alltaf verið
leikaraskapur, og í kvöld hefi ég
alvarlegri hluti að hugsa um.
Heldurðu að þú getir náð í káp-
una þína svo lítið beri á. svo
hitti ég þig frammi eftir fimm
mínútur?
Þegar þau að lokum voru búin
að komast óséð inn í lyftuna og
loka henni á eftir sér, önduðu
bæði léttar. Jimmy tók hana í
faðm sér. — Þú ert ekki hrædd
við lyftuna lengur? sagði hann.
— Og ekki hrædd við mig held-
ur? Kannski mér sé óhætt að
hætta á það að kyssa þig? Og
hann kysti hana blíðlega.
Áhrifin voru ótrúleg. Það var
sem öll tortryggni hyrfi við
faðmlag hans. Hana langaði ekki
til neins annars en að fá að vera
í faðmi hans alla ævi. Hún gaf
honum sál sína með þessum
kossi. Hún elskaði hann, það var
ekkert vafamál lengur. Þegar
Jimmy leit í augu hennar, sá hún
sínar eigin tilfinningar endur-
speglast í augum hans.
— Æptu bara, ef þú ert ekki
ánægð, sagði hann og gat ekki
látið það vera að stríða henni
svolítið, en röddin var svo óend-
anlega hlý, augun full af blíðu
og varir hans heitar við munn
hennar.
AUt í einu stanzaði lyftan og
þau heyrðu að hún opnaðist, en
ekki út í anddyrið, heldur uppi
á fimmtu hæð, og helmingurinn
af starfsfólkinu stóð í ganginum
og beið eftir henni.
Jill fann að Jimmy varð stjarf-
ur. Hann hélt ennþá utan um
hana. en reigði höfuðið aftur á
bak. Á þessu ógnþrunga augna-
bliki horfðu öll augun á þau, og
Jill fannst þau horfa á eitthvað
yfir höfðum þeirra. Hún leit upp
á Jimmy og kom auga á rauð-
berið á mistiltininum.
Ónotaleg þögnin varð að hlát-
urrokum.
— Ja, það er óhætt að veðja
á Jimmy, sú nýja alltaf laglegri
en sú fyrri.
— Fínt hjá þér, gamli, staður
og stund eins og venjulega.
- Nýtt herfang, Jimmy? Get-
urðu stjórnað öllu þessu kven-
fólki, eða er kominn ruglingur í
bókhaldið hjá þér?
Jill fannst öll þessi andlit
renna saman í eitt og verða að
ógurlegri hlátrasprengju. Hún
losaði sig úr örmum Jimmys og
hljóp út að stigaganginum. Hún
gat ekki hugsað skýrt, það eina
sem komst að í huga hennar var
að komast í burtu, og hún fann
sára kvöl nísta hjarta sitt.
— Þú ert asni, sagði hún við
sjálfa sig. meðan hún ýmist
hljóp eða gekk heim til sín. •—-
Hvernig gaztu verið svona
heimsk? Það var þó búið að vara
þig við, þú vissir hverju þú mátt-
ir búazt við, en samt rótarðu þér
inn í það að verða ástfangin af
honum; eftir þennan atburð var
enginn í vafa lengur. Hélztu
kannski að þú gætir ráðið við
hann? Jimmy Russel hefur auð-
vitað smástúlkur eins og þig í
heilum tyfftum. En þú getur
þakkað sjálfri þér fyrir þetta,
þér sjálfri sem lagðir alla sál
þína í koss undir mistilteininum;
eftir þetta ómerkilega bragð með
lyftuna, — og svo gaztu ekki
einu sinni látizt hlæja með hinu
fólkinu, það hefði bjargað málun-
um svolítið við.
Hún hélt sér upp á reiðinni
gagnvart sjálfri sér, meðan hún
borgaði húsaleiguna og lét niður
í töskurnar sínar. En þegar hún
heyrði gleðilæti fólksins á leið-
inn yfir Trafalgar torg, gat hún
ekki lengur varizt tárum.
Það var langt til Portsmouth
og lestin var troðfull. Hún var
ekk isérstaklega borubrött þegar
hún tróð sér í gegnum þvöguna
á stöðinni í Portsmouth.
Hún tók eftir ungum manni
sem skagaði hátt yfir mannhafið.
Hún fékk sting í hjartað, hann
minnti hana á Jimmy ...
—• Má ég spyrja þig hvað ég
eigi að gera til að sanna þér að
mér sé alvara.
Jill var ekki viss um hvort
þetta var draumur eða vaka.
Jimmy hafði rokið upp í fyrstu
lest til Portsmouth, og þegar
hann fann hana ekki í lestinni,
tók hann þann kostinn að bíða
eftir henni á stöðinni. ..
— Hversvegna verður allt að
vera svona flókið? Ég elska þig.
Ég hefi aldrei fyrr hitt nokkra
stúlku áður sem ég dáðist svo að.
Ég hafði ekki hugmynd um að
það væri mistilteinn í lyftunni, og
ég get ekki gefið þér nokkra
skýringu á því hversvegna lyftan
fór upp aftur.
— Við skulum ekki tala meira
um það. Við skulum gleyma því.
sagði Jill.
- Ertu ennþá reið við mig?
— Ég er svo rugluð að ég veit
ekki nákvæmlega hvað mér
finnst, þú verður að gefa mér
tíma til að hugsa. Ég varð svo
hrædd....
Rödd hennar dó út. Hvernig
átti hún að fá hann til að skilja
þetta?
— Hrædd? Jimmy varð eins
og spurningamerki í framan. —
Hrædd við mig? Og ég sem fór
svo varlega, ég þorði ekki einu
sinni að kyssa þig.
- Ég veit það. En það var allt
þetta slúður á skrifstofunni, um
allar stúlkurnar sem þú þekktir,
með
NIVE A - Ultra-Cremi
eruð þér
alltaf við
öllu búin!
NIVEA-Ultra-Crem verndar
hörundið — einmitt á veturna.
Allt hörund. Alla daga. Auk þess
er NIVEA nœrandi fyrir hörundið.
NIVEA-Ultra-Crem veitir
hörundinu það, sem það þarfnast
til að haldast stöðugt hreint,
ferskt og heilbrigt, NIVEA-Ultra-
Crem býr yður sannarlega
undir „vetrarhörkurnar".
12. tbi. VIKAN 41