Vikan - 19.09.1968, Blaðsíða 47

ÆFINGAR
Ef þiö vinniö mikið sitjandi, t. d. viö skrifstefustörf, skuluð þið reyna að sitja með fætur bcint fram,
J>. e. a. s. að lína frá mjöömum og fram á hné sé sem beinust. Krosslagðir fæjair, hvort sem er um hné
eða ökkla, hamla eðlilegri blóðrás til lengdar. Sé unnið standandi, ætti að lireyfa fætur sem mest og
skiptast á að standa í hvorn fót, jafnvel ganga nokkur skref öðru hverju, sé hægt að koma því við.
Ef fótaleikfimi á að koma að gagni til að lagfæra skekkjur á beinum eða sig, verður að iðka þær í
mörg ár og eftir leiðbeiningum læknis eða sjúkraþjálfara. Hins vegar má koma í veg fyrir slíkt með
einföldum æfingum, sem hér er lýst og teikningar eru af t. h. Æfingar eins og þessar draga líka úr
þreytu í fótum og styrkja þá, séu þær gerðar reglulega. Líka má grípa til þeirra öðru hverju, þegar
mikið hefur verið reynt á fæturna, ef ykkur vex 1 augum að gera þær daglega. En í rauninni eru sum-
ar þeirra þess eðlis, að þið getið gert þær án þess að missa nokkurn tíma, t. d. meðan þið horfið á
sjónvarpið eða eftir að þið eru háttaðar. Nokkrar mjög einfaldar æfingar eru þessar: 1. Sitjið með kross-
lagða fætur, teygið tærnar á efri fætinum niður og snúið fætinum í þeirri stillingu í hring í nokkrar
mínútur. Skiptið um fót og endurtakið æfinguna. Sji mynd t. h. 2. Grípið með tánum um mjóa stöng,
sjá mynd, og reynið að taka hana upp. Jafngott er að nota litlar kúlur eða t. d. bykkt handklæði, sem
þið reynið að lyfta upp með tánum. Þetta þykir góð æfing við ilsigi. 3. Standið á tánum eins hátt og þið
getiö og síðan aftur á beinum fótum, endurtakið nokkrum sinnum. 4. Teygið úr fótleggjunum þar til
strekkir á vöðvunum, beygið svo fæturna upp við ökklann og sperrið út tærnar.
Svo eru hér nokkrar erfiðari æfingar eða a. m. k. tímafrelcari: 1. Til þess að styrkja kálfana eftir að
hafa gengið á háum hælum er gott að ganga á hælunum og snúa tánum dálítið inn á við að neðan.
2. Til að styrkja iljarnar á að standa með fætur beint fram með svolitlu bili milli þeirra. Veltið fótun-
um þannig að þið standið næstum á ytri hlið þeirra, kreppið tærnar og reynið að standa á þeim (tán-
um) um leið. Bezt væri að gera þessa æfingu tíu sinnum í röð þrisvar á dag. 3. Þreyttir vöðvar slaka
á sé staðið á þykkri bók og reynt að ná í blaðsíðurnar með tánum, en síðan teygt úr tánum eins og
hægt er. 4. Standið nokkru frá borði eða skáp, sem þið getið haldið í, standið á tánum og síffan á hæl-
unum og endurtakið æfinguna nokkrum sinnum. ☆
FÓTABAÐ OG SNYRTING
bursta á neglur og neðan á fæturna,
þar sem húðin vill harðna, en aftur
mjúkan þvottapoka á ristina og milli
tánna, þar sem húðin er viðkvæm.
Varizt að nudda hörkulega milli tánna,
því að sár og sprungur þar geta boð-
ið fótsveppum heim. En það er nauð-
synlegt að þerra vel milli þeirra, því
að raki þar og annars staðar á fótum
er góður jarðvegur fyrir fótsvita. Við
fótraka þarf oft að leita læknis, en
það má benda á það, að formalin-
spiritus í réttri blöndu er ágætt lyf
við honum. En jafnframt þarf að þvo
og sótthreinsa sokka og skó — en
en tábrúnin sjálf. Ýtið naglböndunum
upp, en gætið þess að særa þau ekki
með beittum áhöldum. Sérstök smyrsl
fást til að mýkja og losa naglbönd
ba^ði á fótum og höndum. Hafi nögl
beygzt niður, sem oft kemur fyrir af
of þröngum skóm eða sokkum, og
vaxið niður í holdið og særi það, verð-
ur að ýta endanum upp. Ef mikil
brögð eru af því, verður helzt að
leita til sérfræðings, en oft má koma
í veg fyrir slíkt með því að setja
örlitla bómull undir oddinn sem leit-
ar niður. Héttir nöglin þá út sér sjálf,
þegar hún vex fram. Áður en farið er
inn í skóna. Þreyttir fætur hressast
mikið af víxlböðum, vel heilu vatni
og köldu til skiptis. Hafi blöðrur
komið á fætur af óþægilegum skóm
á að varast að sprengja þær, heldur
vernda þær með plástri þar til þær
gróa. Mikil líkþorn verður sérfræð-
ingur að taka burt, en ný og smærri
l'kþorn fara oftast með góðum þar
til gerðum plástri, en leiðbeinignar
fylgja slíkum plástrum. Varizt að
særa líkþorn, það getur hlaupið illt í
Jiað. Reyndar þarf að hafa eitthvað
gott sótthreinsunarmeðal alltaf við
höndina, þegar fætur er snyrtir —
Eins og áður er tekið fram, er nauð-
synlegt að þvo fæturna vandlega
daglega, ekki sízt í hitum og þegar
mikið reynir á þá. Sé dauð húð fjar-
lægð reglulega og neglur og nagla-
bönd klippt og löguð jafnóðum, þarf
færri löng fótaböð, en þó eru þau
nauðsynleg öðru hverju. Þá er gott
að nota salt í vatnið, sem losar um
sigg og harða húð. Við fótsnyrtingu
þarf rétt áhöld og efni, og má þar
nefna fótaþjöl, naglatöng til að klippa
með, bursta, sandpappírsþjalir, fóta-
salt, feit smyrsli, fótpúður og e. t. v.
úðara, bómull og spritt eða annað
sótthreinsandi efni. Sandpappírsþjal-
irnar eru notaðar fyrir baðið, sem sagt
á þurra húð. Heppilegast er að þvo
fæturna á kvöldin, því að ekki er víst
að vætan nái að gufa nógu vel upp
áður en farið er í sokkana á morgn-
ana, en það sem mest verður að forð-
ast eru rakir fætur. Notið góðan
Þurrburstun á læri
og fótleggi eykur
blóðrásina og gefur
fallega og slétta húð.
Húðin verður oft
ojöfn í vetrarkuld-
um, en jafnast með
þurrburstun, en not-
ið gott krem á eftir.
Byrjið niður við
ökkla með löngum
strokum upp eftir og
burstið með hring-
laga hreyfingum,
þegar komið er upp
á læri. við það
styrkjast vöðvarnir
þar. Gott er líka að
beina handsturtunni
á slaka lærvöðva og
hafa töluverðan kraft
á vatninu.
þarna komum við aftur að nauðsyn
þess, að skipta oft um skó, þótt af
annarri ástæðu sé en áður var sagt.
Nái skór því ekki að verða mjög
heitir og rakir verða þeir síður smit-
berar aftur og aftur fyrir sveppi og
fótsvita — sömuleiðis endast skórnir
lengur séu þeir notaðir stutt í senn.
Eftir baðið eru neglurnar klipptar, en
gerið það á réttan hátt, þvert yfir og
aldrei niður til hliðar og ekki styttri
í rúmið er gott að bera mjúkt krem
á fætur, sérstaklega þar sem húðin
harðnar helzt, en á morgnana á að
púðra fótinn vel með fótpúðri áður
en farið er í sokkana. Púðrið vel
milli tánna og ilina, og í heitu veðri
eða ef þið farið út að dansa, er betra
að nudda púðrinu vel inn í húðina,
svo að það setjist ekki í kekki. Hitni
fæturnir mikið, má hafa með sér úð-
ara og úða fótinn gegnum sokkinn og
sjálfri finnst mér joð einna bezt og
áhrifaríkast, en margs konar vökvi
og krem gegna sama hlutverki. Þeg-
ar neglur á tánum eru lakkaðar, á að
hreinsa þær vel með spritti fyrst,
þannig að engin fita sé á þeim, setja
svo bómullarhnoðra milli tánna og
bera nokkur lög á hverja nögl
látið þorna vel á milli.
Þreyttir og bólgnir fætur þurfa að
liggja hærra en höfuðið. Setjið eitt-
hvað undir aftari fætur rúmsins á
nóttunni. Hafið fæturna uppi á hærri
kolli meðan setið er og horft á sjón-
varp.
Hár á fótum má taka
meö hárei/Öingarhremi,
ralcvél, vaxi eöa sand-
pappírshanzlca. Nýlega
er komiö á markaöinn
nýtt efni, kallaö „Hair-
stop“, sem kemur í veg
fyrir hárvöxt sé þaö not-
aö um lengri t.ima.
Of grannir fætnr sýnast feitari i
Ijósum og þykkum sokkum og
linésokkar láta þó virðast enn
sverari. Þess vegna eru þeir held-
ur ekki hentugir fyrir svera fæt-
ur. Með ljósu og dökku kremi er
hægt að búa til þannig skugga á
fætur, að þeir sýnist hæfilega
grannir, iivort sem þeir í raun-
inni eru of eða van í þeim efnum.
37. tbi. VIICAN 47