Vikan - 16.01.1969, Síða 17

* Elisabeth Taylor og Richard Burton voru bæði
j.'is hvort í sínu lagi frægir kvikmyndaleikarar,
þegar þau kynntust við töku myndarinnar
..Kleopatra". Sú mynd vakti eins og kunnugt er
mikið umtal og er enn í dag einhver dýrasta
mynd, sem gerð hefur verið. Um árangurinn
urðu hins vegar mjög skiptar skoðanir.
Hjónaband Liz og Burton hefur vakið heims-
athygli. Síðan þau kynntust hafa þau bæði vax-
ið sem manneskjur, en þó öllu frekar sem lista-
menn. Samleikur þeirra á hvíta tjaldinu skipar
þeim í sérflokk. Ef til vill hefur Liz grætt meira
á samvinnu og sambúð þeirra hjóna. Hún hefur
breytzt úr uppstilltri þokkagyðju í eina fremstu
skapgerðarleikkonu, sem nú er uppi. Leikur
hennar í myndinni „Hver er hræddur við Virg-
ina Woolfe" verður lengi í minnum hafður,
enda hlaut hún Oscars-verðlaunin fyrir hann.
Nýjasta mynd þeirra hjóna heitir því ein-
kennilega nafni ,,Boom“. Er það í áttunda skipti,
sem þau hjónin leika saman. Myndin er byggð
á leikriti eftir Tennessee Williams, en framleið-
andi hennar er John Jeyman. Auk Liz og Burt-
on leika Noel Coward, Joanna Shimkus og Mic-
hael Dunn stór hlutverk í myndinni. Þá má geta
þess, að yngri bróðir Liz Taylor hefur lítið hlut-
verk með höndum.
Til þess að skapa myndinni rétt andrúmsloft
og hugblæ var farið með alla leikarana til hins
gamla hluta Sardiníu, þar sem daglegt líf fólks
hefur varðveitzt óbreytt í áraraðir.
Myndin fjallar um Chris Flanders (Richard
Burton), sem einnig er kallaður „Engill dauð-
ans“. Dag nokkurn kemur hann til klettaeyjar
í Miðjarðarhafinu, þar sem hin ríka Flora Go-
forth (Liz Taylor) býr í höll sinni.
Henni er ókunnugt um, að Chris þessi Fland-
ers hefur til siðs að skjóta skyndilega upp koll-
inum sem gestur í höllum auðugs fólks. —
Skömmu eftir komu þessa ókunna gests hefur
það jafnan gerzt, að húsráðandi hefur lagzt á
banasæng.
Flora Goforth hefur lifað stormasömu lífi.
Hún hefur gifzt fimm sinnum og fengið millj-
cnir dollara frá eiginmönnum sínum. Nú er
hún orðin gömul, einmana, hjátrúarfull og tor-
tryggin. Hún liggur eins og ormur á gulli sínu
og hefur lífverði og þjónustufólk á hverjum
fingri. Hún er berklaveik og lækni hennar er
ljóst, að það sé aðeins tímaspursmál, hvenær
hún deyi.
Með komu Chris Flanders til hallarinnar
hefst síðasti harmleikurinn í lifi hennar. Hann
minnir hana á einn af fyrri eiginmönnum henn-
ar; þann eina sem hún elskaði í raun og veru.
Hann var skáld, en fórst í fjallgöngu. Hún vís-
ar Chris Flanders í fyrstu á bug og neitar að
þýðast hann, en þegar hún síðar vill hefja náið
ástarsamband við hann er það hann, sem
neitar að þýðast hana. Slíkt hafði aldrei áður
gerzt í lífi hennar.
Á banabeði hennar trúir Chris henni fyrir
því, að hann hafi sett sér það takmark í líf-
inu að hjálpa einmana og bitru fólki, þegar
hinzta stund þess nálgist. . . .
Kjólarnir, sem Liz Taylor klæðist í mynd-
inni, eru teiknaðir af tízkukónginum Tiziani í
Róm. Einnig ber hún reiðinnar feikn af dýr-
indis skartgripum, sem allir eru sérstaklega
smíðaðir vegna töku myndarinnar.
Eins og fyrr er getið leikur Noel Coward
einnig í þessari nýju og athyglisverðu mynd.
Hann er ekki við eina fjölina felldur í heimi
listarinnar. Hann hefur samið yfir 50 leikrit, og
hafa nokkur þeirra verið kvikmynduð. Hann er
revíuhöfundur og hefur samið fjölda dægur-
V
Framhald á bls. 47.