Vikan - 06.11.1969, Síða 36

/
r
RCA VlCTOR i s i e m
V_________________________________________J
Hin vinsælu RCA sjónvarpstæki fyrirliggjandi
í mörgum gerðum.
THE TRIBUNE
33' LOWBOY MODEL NO. TCX4SBTT
2ja ára ábyrgð.
Allar nánari upplýsingar veitir RCA-umboðið.
KATHREIN sjónvarpsloftnet fyrir flestar
rásir fyrirliggjandi. — Ennfremur sjáum við
um uppsetningu á loftnetskerfum fyrir
fjölbýlishús.
GEORG AMUNDASON 8 Co
Suðurlandsbraut 10. - Símar 81180 og 35277.
^_______________________________________________}
SOGUSAFN HUCHCOCKS
10 SPENNANDI OG
SKEMMTILEGAR SAKAMÁLASÖGUR
Fæst á næsta sölustað.
HILMIR HF. - SKIPHOLTI 33
PÓSTHÖLF 533 - SÍMI 35320 - REYKJAVÍK
v______________________________________/
Kvöld með Tómasi
Framhald af bls. 13
— Takk, sagði hún, og fór með
honum inn. Og stjörnurnar voru
eins og snjóflyksur. Ef þær féllu
niður á jörðina myndu þær örugg-
lega bráðna, það var hún viss um.
Jörðin var ekki góður verustaður
fyrir stjörnur.
Og raunin varð sú að hann
hringdi, tveim vikum síðar, og hún
var eiginlega alveg búin að gleyma
honum.
— Sæl vertu, þetta er Tómas.
— Tómas, hugsaði hún, drottinn
minn, hvaða Tómas? Ó, það hlaut
að vera hann sem hún hitti f sam-
kvæminu hjá Lenu. Fölleiti, langi
náunginn, sem var eiginlega eins
og úr sér vaxin dvergfura.
— Sæll vertu, sagði hún.
— Hvernig Ifður þér?
— Þakka þér fyrir, ágætlega.
— Hvað hefurðu fyrir stafni?
— Ég er að hita upp súpu úr
dós. Sveppasúpu, sagði hún stríðn-
islega, því hún vissi vel hvað hann
átti við.
— Hvað ætlarðu að gera í kvöld?
átti ég við. Viltu koma með mér í
bfó?
Hún var með dagblað fyrir fram-
an sig, og sá að það var ekkert
bitastætt í sjónvarpinu. — Því ekki
það? sagði hún svo.
— Hefurðu séð „Funny Girl"?
— Nei.
— Hún er núna í Astoria. Eigum
við að hittast þar? Kortér fyrir sjö?
— Agætt, sagði hún.
Þegar hún lagði símann á, var
hún myrk og bitur á svipinn. Hve
lenai átti hún að sinna slíku? hugs-
aði hún. Þetta var allt svo tilgangs-
laust.
Ef hann kyssir mig aftur, þá býð-
ur mér við honum. Ef hann fer að
tala um stjörnur og nýtt tungl, þá
fæ ég gæsahúð. Og ef hann vill
koma með mér upp og skoða
myndirnar mínar, þá rek ég hann f
gegn með eldhúshnffnum.
Hún gat reyndar ekki annað en
hlegið að sjálfri sér, og þá datt
henni nokkuð í hug. Því ekki að
skemmta sjálfri sér til tilbreytingar.
Hvernig væri að gefa dauðann og
djöfulinn í allar háttbundnar venj-
ur? Ætti hún ekki að gera eitthvað
alveg óvenjulegt, og fá sér hress-
andi hlátur á eftir.
Hann stóð fyrir utan kvikmynda-
húsið, þegar hún kom. Hann var
uppáklæddur, f hvítri skyrtu með
blátt hálsbindi. Nýrakaður, með
plásturspjötlu á vinstri kinninni. —
Vatnskembdur.
Hann leit út eins og eftirvænt-
ingarfullur táningur á fyrsta stefnu-
mótinu. En þannig höfðu þeir allir
verið, sem hún hafði hitt áður. Og
auðvitað hafði hann hugsað sér
nokkurra klukkutíma skemmfun,
síðan glas af víni heima hjá henni,
og ef hann hugsaði sér eitthvað
meira, þá var það bara betra, því
betra tækifæri fékk hún.
— Halló, sagði hann, — en hvað
þú lítur Ijómandi út.
Hún Ijómaði í framan. Hún hafði
nefnilega ekkert gert til að líta vel
út, hafði ekki einu sinni borið á
sig varalit, og hún vissi að hún
hlaut að líta hræðilega út. Hún
hafði líka séð á honum að hann
var svolítið vonsvikinn.
— Finnst þér það? sagði hún, og
háðið sauð í henni.
— Eigum við að koma inn?
sagði hann. — Ég er búinn að ná í
miðana.
— A ég að segja þér eitt, sagði
hún, — mig langar eiginlega ekki
til að sjá þessa mynd. Eigum við
ekki heldur að fá okkur hressandi
göngu, og koma svo heim til mín
og drekka glas af víni?
Hann Ijómaði upp. — Viltu það,
sagði hann glaðlega. — Bíddu and-
artak, ég ætla að reyna að losna
við miðana.
Hún sá að hann talaði við stúlk-
una í miðasölunni. Þegar hann kom
aftur, lagði hann sigurglaður hand-
legginn um axlir hennar, og hún
hló með sjálfri sér.
— Hvert vill ungfrúin þá halda?
— í dýragarðinn, sagði hún. —
Dýragarðurinn er svo dásamlegur
um þetta leyti árs.
— En það er svo kalt, sagði
hann.
— En fagurt, sagði hún. — Svo
hressandi.
Hún leit á hann út undan sér.
Hann var í þunnum frakka og ber-
höfðaður. En þótt hún vildi vera í
andstöðu við allt og alla, var ekki
nauðsynlegt að ganga frá honum
dauðum.
— Er þér kalt? sagði hún.
— Kalt? sagði hann. — Ur hverju
ertu sköpuð? ís?
Hún settist á bekk, sinnti því
ekki einu sinni að strjúka burtu
snjóinn. — Ég er bara þreytt, sagði
hún. — Svo þreytt á öllum þessum
kjánaskap.
— Hvaða kjánaskap?
— Þú skilur mig ekki, sagði hún.
— Nei, það er heldur ekki hægt
að ætlast til þess, ungfrú ísmoli.
— Þú ert þá vonandi sjálfur með
heitt blóð? Hverju hafðir þú búizt
við. Notalegu kvikmyndahúsi, glasi
af góðu víni og hlýju rúmi?
— Þú ert kjáni, sagði hann. —
Þú ert ótrúlega heimsk. En í tveim
tilfellum hefur þú á réttu að standa.
Ég klæddi mig til að fara í bíó, en
ekki til að stunda vetraríþróttir. Og
ég hafði hugsað mér að bjóða þér
upp á bita einhvers staðar á eftir.
Já, ég hafði jafnvel hugsað mér
glas af víni. En þú skalt ekki
ímynda þér að mig langi til að
hátta hjá hvaða stúlku sem er.
Hún fann fyrir heitum tárunum
bak við augnlokin. Hann hafði þó
að minnsta kosti svarað fyrir sig.
Hún var þá aðeins stundargaman
fyrir hann. Hann hafði verið ein-
mana og langað f bíó. Og þegar til
átti að taka, þá hafði sú sem hann
ætlaði með, ekki getað komið, svo
hann hafði hringt til hennar, eins
og hún væri einhver venjulegur
skemmtikraftur.
36 VIKAN 45-tbl-