Vikan - 16.07.1970, Síða 24

EFTIR lÚPIIS
Skagafjöröur kom við sögu
s t j órnmálabaráttunnar
nokkra áratugi þessarar ald-
ar líkt og bardaga og mann-
víga í fornöld. Héraðið var
löngum vafakjördæmi eftir
að núverandi flokkaskipun
komst á í landinu og þangað
til hlulfallskosningar voru
upp leknar, munurinn
naumur á Framsóknar-
flokknum og Sjálfstæðis-
flokknum og jafnvel svo, að
guðsdómur skar úr um úr-
slit þar og um leið meiri-
hluta á alþingi. Gerðist það
1934, er lilutkesti réð, hvort
séra Sigfús Jónsson kaup-
félagsstjóri eða Jón Sigurðs-
son á Reynistað fylgdi Magn-
úsi Guðmundssyni fyrrum
sýslumanni og ráðherra á
þing sem fulltrúi Skagfirð-
inga. Varð klerkurinn fyrir
valinu, og sýndist þar með
vilji drottins, að samstjórn
Alþýðuflokksins og Fram-
sóknarflokksins færi með
völd næsta kjörtímabil, en
ekki breiðfylking Bænda-
flokksins og Sjálfstæðis-
flokksins.
Jón Sigurðsson bóndi á
jarlsetrinu Reynistað var
enginn viðvaningur i lceppn-
inni um hylli Skagfirðinga,
er þetta bar til tíðinda. Hann
var kosinn á þing fyrsta sinni
1919 og bafði verið endur-
kjörinn þrisvar sinnum, þeg-
ar hamingjan sneri baki við
honum 1934. Reynistaðar-
bóndanum dalt ])ó ekki í hug
að gefast upp við svo búið,
enda þótt báglega horfði um
sinn. Hlutfallskosningarnar
gerðu hann öruggan i sessi
átta árum síðar, og Jón Sig-
urðsson var alls kosinn þing-
maður Skagfirðinga níu
sinnum á 37 árum. Hann dró
sig i hlé aldurhniginn og
virðulegur við fyrri kosning-
arnar 1959 og hafði þá verið
sveitarstólpi i Skagafirði
langa og góða ævi. Nú situr
hann ellihrumur í helgum
steini, en arftaki hans að um-
svifum þjóðmálanna varð
séra Gunnar Gislason, klerk-
ur í Glaumbæ.
Gunnar Gíslason fæddist
5. apríl 1914 á Seyðisfirði,
sonur Gísla Jónssonar verzl-
unarstjóra þar og konu hans,
Margrétar Arnórsdóttur.
Móðurkynið er fljótrakið
norður i landi, þar eð afi
Gunnars var séra ArnórÁrna
son frá Höfnum á Skaga, er
lengi sat Ilvamm í Laxár-
dal. Gunnar Gíslason varð
slúdent á Akureyri 1938, en
nam síðan guðfræði við Há-
skóla íslands og laulc prófi
i þeim fræðum 1943. Vígð-
ist hann lil Glaumbæjar í
Skagafirði sama ár og liefur
þjónað þvi brauði óslilið
röskan aldarfjórðung.
Stjómmálaskoðanir séra
Gunnars Gislasonar hafa
aldrei farið milli mála, þó að
liann hefði sig lítt í frammi
fyrr en prestsskapur hans
hófst í Skagafirði. Valdist
hann í annað sæti á fram-
boðslista Sjálfstæðisflokks-
ins í héraðinu við kosning-
arnar 1953 eftir tíu ára bú-
selu nyrðra og varð vara-
maður Jóns á Reynistað. Jón
bauð sig enn fram 1956 með
séra Gunnar að förunaut, og
sal Glaumbæj arklerk uri nn
öðru hvoru á þingi í forföll-
um Reynistaðarbónda þessi
tvö lcjörtímabil, en lét sjald-
an að sér kveða. Heima i hér-
aði starfaði bann jafnframt
í hreppsnefnd og sinnti ýms-
um trúnaðarstörfum. Þótti
varla tíðindum sæta. þegar
Sjálfstæðismenn í Skaga-
firði völdu liann í efsta sæti
framboðslistans við sumar-
kosningarnar 1959, enda
voru fáir sigurstranglegir
um boðið, þar eð Magnús
Jónsson frá Mel léði ekki
máls á að flytjast til og hasla
sér völl í átthögunum. Séra
Gunnar reyndist dável i bar-
daganum. Raunar tapaði
hann nokkrum alkvæðum
frá því, sem Jón á Reynistað
bar úr býtum 1956, en hélt
saml í horfinu í samanburði
við Framsóknárflokkinn,
sem einnig tefldi fram nýj-
nm foringja, Ólafi Jóhann-
essyni, prófessor. Draumur
framsóknarmanna að fá
báða þingmenn héraðsins í
sinn hlut taldist fjarri lagi,
og Gunnari Gíslasyni stóðu
nýjar mannvirðingar fúslega
til boða. Hann skipaði efsta
24 VIKAN 29- tbl-