Vikan - 10.02.1972, Blaðsíða 8

ELSKAÐ EKKI
VITURLEGA EN
HÓFLAUST
ÓÞEIIÓ í WÓOIflKHÚSINU
Leikstjórinn ásamt þeim, sem fara
með helztu hlutverkin, talið frá
vinstri: Gunnar Eyjólfsson, Herdís
Þorvaldsdóttir, Jón Gunnarsson,
Brynja Benediktsdóttir, Kristín M.
Guðbjörnsdóttir, Jón Laxdal
Halldórsson, John Fernald og
Baldvin Halldórsson.
Á æfingu: Gunnar
Eyjólfsson (Jagó) æfir sig
á að hvísla rógi að Jóni
Laxdal Halldórssyni
(Óþelló).
Þann ellefta þessa mánaðar
frumsýnir Þjóðleikhúsið Óþelló,
einn hinna frægu harmleikja
Williams Shakespeares. Leik-
stjórn hefur á hendi John Fern-
ald, frægur leikhúsmaður ensk-
ur, sem um tíu ára skeið var
skólastjóri við Royal Academy
of Dramatic Art og starfaði síð-
ar sem leikstjóri í Bandaríkj-
unum í fimm ár. Þar að auki
hefur hann kennt leiklist sem
prófessor við ýmsa háskóla. —
Aðstoðarleikstjóri er Klemens
Jónsson, en Lárus Ingólfsson
gerði leikmyndir og búninga.
Er lögð áherzla að ná inn í
sviðsetninguna eins miklu og
mögulegt er af áhrifum frá
Globe-leikhúsinu á tímum
Shakespeares.
Aðalhlutverkið, Márann
Óþelló, fer með Jón Laxdal
Halldórsson, sem getið hefur
sér frægðarorð sem leikari í
þýzka heiminum og leikur hér
nú sem gestur; er annars fast-
ráðinn við leikhús í Zúrich.
Jagó, einn kunnasta skúrk sam-
anlagðra leikbókmennta heims-
ins leikur Gunnar Eyjólfsson,
Desdemónu hina fögru leikur
Kristín M. Guðbjörnsdóttir,
Emilíu konu Jagós Herdís Þor-
valdsdóttir, Valur Gíslason
hertogann 1 Feneyjum, Braban-
tíó ráðherra Ævar R. Kvaran,
Kassíó herforingja Jón Gunn-
arsson, Roderígó Baldvin Hall-
dórsson, Montanó landsstjóra
Gísli Alfreðsson, Gratíanó Flosi
Ólafsson, Lodóvíkó Rúrik Har-
aldsson, Bjönku Brynja Bene-
diktsdóttir. Þess er að vænta
að vel hafi tekist til um sam-
starf leikstjóra og leikara, því
að margir af leikurum Þjóð-
leikhússins eru einmitt gamlir
nemendur Fernalds úr Royal
Academy.
Þýðingu þá, sem notuð er við
þessa uppfærslu, gerði Helgi
Hálfdanarson, en áður var sem
kunnugt er til íslensk þýðing
Matthíasar Jochumssonar á
Óþelló. Verður ekki annað sagt
en Shakespeare hafi verið sóma-
samlega skilað yfir á okkar
tungu, er tveir slíkir snilldar-
menn liafa verið þar að verki,
ólíkir að vísu um margt og
ætti mönnum að geta orðið góð
skemmtun og fróðleiksauki að
því að bera saman túlkanir
þeirra á mesta leikhússnillingi
allra alda. Allra alda, í bók-
staflegri merkingu, eða eins og
Ben Jonson sagði: He was not
of an age, but for all time.
Það var mikið eftirlæti
Shakespeares að taka höfuð-
ástríður mannsins, eina af ann-
arri, fyrir í harmleikjum sínum.
8 VIKAN 6. TBL.