Vikan - 10.02.1972, Qupperneq 9

Gunnar Eyjólfsson og Jón Laxdal Halldórsson, sem fara með aðalhlutverkin i Óþelló, ræðast við. John Fernald, leikstjóri og Klemens Jónsson að-
stoðarleikstjóri fylgjast með.
í Rómeó og Júlíu fjallar hann
um ástina, í Makbeð um met-
orðagirndina, í Óþelló um af-
brýðina. Óþelló var fyrst á svið
færður 1604. Efnið sótti Shake-
speare í skáldsögu eftir Cinthio
nokkurn, sem mun hafa verið
ítalskur, enda gerist leikurinn í
ítölsku ríki og persónur flestar
eru ítalir.
Gangur leiksins er í stuttu
máli sá, að Óþelló, Mári að ætt,
hefur getið sér mikið frægðar-
orð í herþjónustu hjá hertoga-
dæminu Feneyjum. Hann og
Desdemóna, dóttir Brabantiós
ráðherra unnast hugástum og
eigast þrátt fyrir andúð föður
hennar, sem líkt og fleiri hafa
vissa andúð á Óþelló vegna þel-
dökkva hans og blökkumann-
legs útlits. Jagó, merkismaður
Óþellós, hatar hann vegna þess
að Márinn hefur tekið annan
mann fram yfir hann um stöðu-
veitingu í hernum, auk þess sem
hann grunar konu sína um að
hafa verið sér ótrú með Óþelló.
Tekur hann sér fyrir hendur að
rægja Desdemónu við mann
hennar, telja honum trú um að
hún hafi gerst frilla Kassíós
herforingja. Óþelló gín yfir
þeirri flugu, og fer svo að hann
ærist af afbrýðissemi og verður
John Fernald, leikstjóri, og Jón
Laxdal Halldórsson.
konu sinni að bana. Hann áttar
sig þó fljótt á því, að hann hef-
ur haft Desdemónu fyrir rangri
sök, og ræður sér bana í ör-
væntingu. Áður biður hann þess
að saga hans sé sögð öfga- og
undandráttarlaust, þannig að
um hann verði rætt
Framhald á bls. 37.
John Fernald, leikstjóri.
6. TBL. VIKAN 9