Vikan - 10.02.1972, Blaðsíða 10

LETI EÐA HVAD?
Öskipulagðar hugmyndir um niSurlægingu ís-
lenzks popps, með sérstöku tilliti til hljóm-
plötuútgáfu og hljómleikahalds.
Ýmissa hluta vegna tóku
hljómplötugagnrýnendur blað-
anna þá ákvörðun, að tilnefna
ekki ,,Hljómplötu ársins 1971“,
en ég fer þó ekki dult með þá
skoðun mína, að „ ... lifun“ var
það bezta sem kom út á ís-
lenzkri hljómplötu á fyrra ári
og hvað mig snertir sýndu þeir
félagar í Trúbrot enn einu sinni,
að þeir eru beztir og afkasta-
mestir.
Reyndar er ekki við mikið að
miða, engir önnur hljómsveit
hér gerir nokkurn skapaðan
hlut nema að spila á böllum til
að eiga fyrir salti í grautinn. Á
árinu (’71) héldu Trúbrot þó
eina hljómleika og gáfu sér tíma
til að taka upp góða LP-plötu,
en ef við rifjum upp það sem
til dæmis Náttúra gerði, þá var
það akkúrat ekki neitt. Þeir
spiluðu að vísu í „Hárinu“ og
voru töluvert bundnir í því, en
á meðan þurftu þeir ekki að æfa
neitt annað en eitt og eitt lag
til að bæta í dansprógrammið.
Allt árið töluðu þeir um plötu
og reyndar hefur það verið svo
síðan hljómsveitin var stofnuð,
en ekkert hefur skeð. Og ef
ekki væri fyrir Árbæjarhljóm-
leikana, mætti setja Ævintýri í
sama flokk. Ævintýri hafa tal-
að um LP-plötu í rúm tvö ár en
allt og sumt sem frá þeim hef-
ur komið eru tvær tveggja laga
plötur, sú síðari góð. Um Roof
Tops er það sama að segja, þeir
tala og tala og það er ekki svo
sjaldan að maður heyrir ís-
lenzka poppara segja: „Nú för-
um við sko að drífa í þessu“.
En ekkert skeður. Þeir spila á
böllum, lýsa því yfir við öll
möguleg tækifæri að þeim leið-
ist það og að þeir álíti það inni-
haldslaust, en um leið og ein-
hver talar um að þeir taki sig
til og geri eitthvað af viti, til
dæmis að halda hljómleika, fer
allt í baklás.
Það er því sannarlega ekki
að ástæðulausu að maður veltir
Trúbrot Gunnars Þórðarsonar er ennþá eina hljómsveitin sem eitthvað gerir og þeir áttu beztu plötuna
1971.
En hver skyldi svo vera
ástæðan fyrir því að íslenzkir
popparar eru ekki framtaks-
samari en raun er á? Enga
ástæðu hef ég fundið sem getur
afsakað framkvæmdaleysi
þeirra varðandi hljómleika og
þessháttar og í viðræðum við
þá hafa þeir ekki getað bent á
neitt viðhlítandi, en varðandi
plöturnar er sennilega hægt að
afsaka viðkomandi með því að
ekki sé aðstæða til að taka upp
hérlendis og það er allt annað
en hræbillegt að senda hljóm-
sveitir út til upptöku. Til dæm-
is má benda á, að ......lifun“
kostaði sennilega ekki undir
einni milljón króna og hún gerir
ekki nema rétt að borga sig,
enda er svo komið, að enginn
íslenzkur hljómplötuútgefandi
treystir sér til að gefa út plötu
með Trúbrot. (Að vísu eru þeir
að vinna að plötu núna, en
Pétur Steingrímsson og Jón Ármannsson í stúdíói útvarpsins.
því fyrir sér hvort þessir dreng-
ir séu ekki beinlínis latir. Ekk-
ert er auðveldara fyrir hljóm-
sveitir hérlendar en að halda
hljómleika ca. einu sinni í mán-
uði (að vísu ekki hver hljóm-
sveit mánaðarlega, en á tveggja
til þriggja mánaða fresti), þar
sem viðkomandi hljómsveit
gæti kynnt það efni, frumsam-
ið, sem þeir hefðu áhuga á í
það og það skiptið. Það er til
nóg af ungu fólki — og jafnvel
eldra fólki líka — sem hefur
áhuga á popp-tónlist og ekki
þarf að ræða nánar um það, að
hljómleikar eru allt annar hlut-
ur en dansleikur. Og á meðan
ég man: Hvers vegna tekur
Ingibergur Þoreklsson sig ekki
til og heldur hljómleika með
íslenzkum hljómsveitum? Og þá
skulum við líka hafa í huga, að
ef músík er jafn mikil almenn-
ingseign og margir poppmúsík-
antanna vilja vera láta, þá verð-
ur að stilla aðgöngumiðaverði
í hóf.
10 VIKAN 6. TBL.