Vikan - 02.08.1973, Blaðsíða 33

„Lánaðu okkur vængi
þina/leyfðu okkur að svifa um i
andrúmslofti Abha.”
Þessar textalinur er að finna i
laginu Hummingbird, eftir þá
Jim Seals og Dash Crofts. Lagið
var tekið að fjórðu L.P. plötu
þeirra, Summer Breeze, gefið út
á litilli plötu og sló þegar i gegn.
Þarmeð upphófst timabil vins og
rósa, eftirtektar og aðdáunar, —
timabil þeirra Seals og Crofts.
Þeir fylgdu laginu Hummingbird
eftir með titillagi L.P. plötunnar,
Summer Breeze og ekki
minnkuðu vinsældir þeirra við
þaö. Nú er fyrir nokkru komin á
markaöinn nýjasta L.P. plata
þeirra, Diamond Girl.
Þeir Seals og Crofts eru Bahai
trúar. Trúarbrögð þeirra endur-
speglast i þeirri tónlist, sem þeir
semja. Ofangreindar textalinur
eru sungnar til æðsta manns
Bahai safnaðarins og er hann i
ofangreindum texta kallaður
Hummingbird. Seals og Croftseru
þar að fara fram á, að vera
teknir inn i söfnuð Bahaia.
Fyrstu þrjár L.P. plötur þeirra
vöktu enga eftirtekt, en ein litil
plata, sem gefin var út á fyrri
hluta sjöunda áratugsins, með
laginu Tequila, seldist i 6
mimilljón eintökum. Sú plata
hefur nú hlotið sess meðal þeirra
stóru i rokkbransanum. A þessari
plötu auöguðust þeir nokkuð og
lifðu nokkur ár i munaði eða þar
til þeir uppgötvuðu Bahai trúna.
Þeir fengu sér umboðsmann eða
rettara sagt, umboðs konu,
Mahcia Day, en hún tilheyrði
Bahai söfnuðinum. Innan tveggja
ára voru þeir Seals og Crofts
búnir að taka trú Bahaia, svo og
allir sem með þeim störfuðu. Þeir
nefndust The Dawnbreakers og
voru alls sjö.Næstu tveimur árum
eftir að þeir höfðu tekið trú, var
eytt i rökræður og lestur um
Bahai trúarbrögð. Mitt i
trúarbragðalestrinum og könnun
sinni á Bahaium, kynntist Crofts,
Billie Lee Day, systur umboðs-
manns sins, og giftist henni. Þau
ferðuðust svo á milli
Bahaisöfnuða, ásamt Jim Seals.
Þeir félagar höfðu uppi áform um
að leika ekki inn á neinar plötur
um þetta timabil og það varð svo.
Það liðu 25 mánuðir þar til þeir
komu i stúdió aftur. Þá loksins
var tilgangurinn að gera fyrstu
L.P. plötuna af fimm, sem til-
einkaðar skildu Bahai trúnni.
Fyrstu þrjár vöktu litla eftirtekt
eins og áður sagði, en sú fjórða,
Summer Breeze, sem kom
snemma s.l. vetur, gerði þá að
alþjóðlegum stjörnum, ef svo má
að orði komast. Þá, i fyrsta
skipti, fengu þeir með sér til
plötugerðarinnar, góöa session
hljómlistarmenn. Og það var ékki
að spyrja að, þegar þeir gátu
notað session menn til þeirra
verka, sem þeir annars hefðu
Seals and Crofts
þurft aö hafa áhyggjur af, lét
árangurinn ekki á sér standa.
En nú með nýju plötunm,
Diamond Girl, kveður nokkuð við
annan tón. Fjórða platan,
Summer Breeze, er þrungin
tilbeiðslu á Bahai trúnni, en
Diamond Girl hefur að geyma
ástaróð til „konunnar” eða réttar
sagt, eiginkvenna þeirra beggja.
Fyrir rúmu ári kynntist Jim Seals
núverandi konu sinni, Ruby
Jean, sem er svört. Astæður fyrir
þessari breytingu á stefnu þeirra
félaga er þvi ekki erfitt að finna.
Konur þeirra beggja hafa nú alið
þeim sitt hvort barnið eins og
gréinilega má sjá á myndum
þeim.er prýða plötuhulstrið utan
um Diamond Girl. — Þeir höfðu
gert fjórar L.P. plötur og til-
einkað Bahai trúnni. Sú fimmta
skildi tileinkuð þeim, er þeir
elskuöu.
Platan átti að koma á óvart og
þvi var það, sem þeir Seals og
Crofts fóru með leynd, á hverjum
eftirmiðdegi um tima s.l. vetur,
inn i stúdió i Los Angeles. Enginn
vissi hvað var að gerast. A
teikniskrifstofum Warner
Brothers útgáfufyrirtækisins, var
unnið afi hönnun á plötuumslagi,
og myndirnar sem umslagið
prýddu, voru af Seals og Crofts i
faðmi fjölskyldunnar.
.Lögin, sem gerð hafa verið
fyrir þessa plötu, hafa orðið til við
ýmis tækifæri og m.a. kom
hugmyndin að „Dust on my
saddle”, þegar þeir félagar sáu
edvard sverrisson
músfií með meiru
uppphaf af þættinum „The
Fugitive” eða Flóttamanninum,
sem m.a. var sýndur hér i
sjónvarpinu i eina tið. Seals varð
þá að orði, að það væri eiginlega
ómögulegt, að Flóttamaðurinn'
væri enn á flótta. Crofts sagði þá,
að ef til vill væru þeir bara að elta
hann til þess að segja honum, aö
hann sé frjáls ferða sinna, vegna
þess að lögreglan viti, að hann
hafi ekki gert neitt. Þar með var
komin hugmyndin að „Dust on
my saddle”.
Annað lag á Diamond Girl var
til i hótelherberginu i Phila-
delphia. Það var um mann,
sem hafði tapað ástmey sinni,
mjög fallegt og hrifandi lag. En
þegar þeir voru búnir að semja
lagið, gátu þeir engan veginn
fundið nógu fallegt nafn á það.
Lagið átti að heita eftir stúlkunni,
sem sungið var um i textanum.
Seals gekk þvi niður á hótelbarinn
og fékk sér milkshake og vonað-
ist til að fá hugmyndina. Stúlkan,
em afgreiddi hann var fjórtán
Framhald á bls. 35
HRAÐFERÐ...
ÞAÐ eru fleiri en Alica Cooper,
sem fara i hljómleikaferðir um
Bandarikin. Led Zeppeling fylgdi
i kjölfar Alice og áróðursskrif-
stofa hljómsveitarinnar sparaði
ekki stóryrðin. Allt var gert til að
gera ferð Alice Cooper sem
minnsta og m.a. höfðu þeir að
orði, að eftir að Led Zeppeling
hefði lokið sinni ferð um Banda-
rikin, mundi hljómleikaferð Alice
Cooper aðeins virðast sem „ann-
ars flokks safari um Baviana-
land”. En Led Zeppelin tókst ekki
að slá Alice út, þvi hljómsveitin
heimsótti aðeins 30 borgir, en Al-
ice Cooper sótti heim 56.
JOHN LENNON og hann ektavif,
dveljast enn i Bandarikjunum, en
það er langt frá þvi að vera frið-
sælt i kringum þau. Þau hafa nú
fundið nýja leið, til að tefja emb-
ættismenn laganna vegna mála-
reksturs út af dvalarleyfi þeirra.
Fyrir stuttu var haldinn blaða-
mannafundur með þeim i New
York og þar tóku þau skötuhjú á
þvi, að veifa Kleenex pappirs-
þurrkum framan i fólkið. Jafn-
Framhald á bls. 34
31. TBL. VIKAN 33