Vikan - 13.09.1973, Side 47

á sjúkrahús í Toronto. Lækn-
arnir tóku heilavef til rannsókn-
ar. Þá varfi ljóst, aö þessi hræöi-
legi sjúkdómur haföi læst
hrömmum sínum um drenginn.
John hélt, aö hann væri þar til
lækningar, ekki bara til rann-
sóknar. begar hann varö var viö,
aö aögeröin haföi ekki bætandi
áhrif á hann, heimtaði hann aö fá
aö vita sannleikann. Hann tók úr-
skurö læknanna nærri sér, en
sætti sig viö örlög sin.
— Hann segir, aö hann vilji
gjarnan vera hér á sjúkrahús-
inu, ef þaö getur oröiö systkinum
hans tilhjálpar. Hann liggur nú á
taugadeild sjúkrahússins á stofu
meö gömlum manni. Þó aö heilsa
hans sé svona slæm, reynir hann
aö treysta og hugga gamla mann-
inn, segir Lilly Tögersen.
John er oft syrgöur. Þaö koma
tlmabil, sem hann er svo slæmur,
aö hann getur hvorki boröaö né
talaö. Hann getur ekki lengur
gengiö.
í úrskuröi læknanna i Kanada,
sem fjölskyldan fékk, var sagt, aö
aöeins væri um nokkrar vikur aö
ræöa fyrir soninn. Hóföu þau ekki
snúiö heim eins og þau geröu,
heföi John aldrei haft krafta til aö
fylgja fööurnum til ættlandsins.
Þau höföu 3 daga til aö flytja.
— Sá dagur var erfiöurj þegar
viö yfirgáfum allt. Ég mun aldrei
gleyma þvi. Viö uröum aö yfir-
gefa ajlt, sem viö höföum barizt
fyrir þarna úti. Viö höföum heim
meö okkur óvissuna og veiku
börnin okkar, segir Lilly.
Jane dóttir þeirra tekur 14 pillur
á sólarhring. Hún hefur ekki sætt
sig viö ástand sitt. Hún eyöir dög-
unum inni á herbergi sinu, lokar
aö sér og grætur. Hún vill ekki
deyja!
— Jane getur dottiö um koll
hvenær sem er. Hún er hrædd viö
sjúkrahús og getur ekki sætt sig
viö, aö hún eigi bráölega aö
deyja, segir Knud.
Jane fékk aö vita um dauöa-
dóminn yfir sér fyrir tveim mán-
uöum. Þá las hún bréf kanadiska
læknisins til fjölskyldunnar. Bréf-
iö var afrit af bréfi, sem sent
haföi veriö til útlendingaeftirlits-
ins i Kanada frá sjúkrahúsinu. 1
bréfinu stóö, aö þrjú elztu börnin
þjáöust af sama sjúkdómi. Stúlk-
unni varö mikiö um aö lesa bréf-
'Jö, hún fékk taugaáfall.
\ Jane á mjög erfiba daga á
i»imili sinu. Hún er stööugt
minnt á sjúkdóm sinn, örlög sin.
Hún neitaöi I lengstu lög aö láta
rannsaka sig á sjúkrahúsinu. En
hún og Tommy, 10 ára bróbir
hennar, eiga nú aö ganga til rann-
sókna á borgarsjúkrahúsinu I
Árósum. Jafnvel Ole, sem er 12
ára, veröur rannsakaöur.
Tommy og litlu bræburnir
Jimmy, sem er 9 ára, og Kenny,
sem er þriggja ára, Jiafa engin
merki þess aö hafa fengiö veik-
kar að lifa
hús. Knud Tögersen byrjaöi sjálf-
stæöan rekstur. Þeim gekk allt I
haginn og hann fékk mörg verk-
efni fyrir stóru vöruhúsin. Sonur-
inn John byrjaöi aö hjálpa til i
fyrirtækinu. Lilly vann við og við
á hárgreiöslustofu.
1967 uppgötvaðist sjúkdómur-
inn innan fjölskyldunnar. John
fékk vöövasamdrátt og krampa.
Fyrsti læknirinn, sem leitaö var
til, gaf honum pillur. Seinna fékk
hann flogaveikikast og hjónin
leituöu til sérfræöings. Þá'haföi
stúlkan einnig fengiö sams konar
köst.
Thögersen fjölskyldan var
ráöalaus. I allt haföi hún leitaö til
20lækna i Kanada.
I april I vor var John lagöur inn
leikum, sem Kanada byði upp á,
byrjuöu hjónin aö láta sig dreyma
um breytt lif. Þegar útfluttur
landi þeirra auglýsti eftir hús-
gagnasmið til verksmiöju sinnar I
Kanada, sló Knud til og sótti um.
1 désember 1961 veifaöi hann
fjölskyldunni aö skilnaði. Þrem
mánuðum seinna var fjölskyldan
sameinuð á ný i litilli útborg
Toronta.
— Tungumáliö olli okkur
nokkrum erfiöleikum i fyrstu og
maöurinn minn haföi bara 65 doll-
ara á viku i byrjunarlaun. En það
var ekki svo dýrt aö lifa þar og við
gátum sparað saman dálitla fjár-
hæö, segir Lilly Thögersen.
Nokkrum árum siöar flutti fjöl-
skyldan til Hamilton og keypti sér
ina. En eldri systkinin voru á ell-
efta ári, þegar þau urðu fyrst vör
viö hana.
Hjónin óttast nú, aö yngri syst-
kinin eigi eftir að veikjast. Hvert
skipti sem þau detta eða gráta,
veröa foreldrarnir gripnir
hræöslu og gæta þeirra dag og
nótt vegna ótta um, aö sömu ein-
kenni komi fram á þeim og eldri
systkinunum.
Ole, sem er 12 ára, veit, aö bæöi
eldri systkini hans eru veik. Hann
hefur einnig tekið lyf I eitt ár.
Hann hefur leikiö sér óhræddur
og án kviða, vegna þess aö hann
hefur ekki gert sér grein fyrir,
hvaö um er aö ræöa. Þaö er fyrst
núna, aö drengurinn gerir sér
fyllilega grein fyrir aðstæðunum.
Lyfin koma I veg fyrir eba veikja
krampaköstin, en lækna á engan
hátt.
Lilly og Knud Thögersen vona
innilega, að John hafi aö minnsta
kosti náð þeirri heilsu, aö hann
fái aö koma heim einhvern
sunnudaginn til fjölskyldunnar.
— Heilsa hans er mjög breyti-
Ieg. Kannske, kannske batnar
honum, svo að hann fái aö koma
heim til okkar einhvern sunnu-
daginn. Viö vonum þaö, segir
Lilly.
Þegar Thögersen fjölskyldan
sneri heim frá Kanada, fékk hún
inni hjá móöur Lilly I tveggja her-
bergja íbúöinni I Arósum. Nú
hefur þeim tekizt aö fá 280 þúsund
króna lán og keypt Ibúö I verka-
mannabústööum I Brabrand.
Borgin hefur aöstoðaö þau meö
200 þús. kr. fyrir húsgögnum.
örlög fjölskyldunnar hafa vak-
iö mikla samúö I Danmörku. Aö-
ventistakirkjan i Arósum hóf þeg-
ar I staö fjársöfnun og nú hafa
safnazt þar 80 þúsund krónur,
Þessir peningar dugöu til aö létta
flestum fjárhagsáhyggjum af
fjölskyldunni. Skilaboö voru send
til höfuöstööva aöventista I Lond-
on og nú biöja tvær milljónir aö-
ventista vlöa um heim fyrir hinni
þjökuöu fjölskyldu.
Einnig hafa heila- og taugasér-
fræöingar, llffræöingar og erföa-
fræöingar byrjað samvinnu til aö
reyna aö lækna börnin. Þegar
þetta er skrifað, hafa læknarnir
viö Borgarsjúkrahúsið ekki gefiö
upp alla von um lækningu.
Skottulæknar og grasalæknar
hafa boðið fjölskyldunni öll
möguleg lyf, en fjölskyldan hefur
afþakkaö alla hjálp úr þeirri átt.
— Viö komum hingaö -til aö
gefa börnum ökkar sföasta tæki-
færi til aö lifa. Viö veröum aö
vona, aö hægtsé aölækna þau. Og
á meðan læknarnir I Danmörku
hafa ekki gefið upp alla von um
lækningu, reynum viö ekkert ann-
aö, segir Knud Thögersen.
37. TBL. VIKAN 47