Vikan - 05.12.1974, Page 12

Þaö varö bæjarbúum til-
hlökkunarefni þegar fréttist, að
tvær leiksýningar yrðu um sömu
helgina og aö séra Matthias
myndi taka til máls og hljómsveit
bæjarins leika. Þetta var lofsvert
framtak Verkamannafélags
Akureyrar, sem stóö fyrir leik-
sýningunum. En þeir félagar höföu
fleira á prjónunum en að
skemmta fólki: félagiö hafði
nýlega gert samþykktir um
tryggingamál sjómanna. Málið
var rætt i félaginu, og menn voru
á einu máli um aö liftryggingar
þær sem lögleiddar voru i árs-
byrjun 1910, væru ófullnægjandi.
Þrátt fyrir örar framfarir og
nokkra vélvæöingu fiskiflotans
voru þilskipin enn i góðu gildi.
Handfæra veiöar tekjuöflun
margra heimila og aflinn ýmist
talinn i fiskum eöa skippundum.
Einn þeirra, sem ætlaði að gera
út á .handfæraveiöar þetta vor,
var J.V. Havesteen, kaupmaöur,
útgerðarmaöur og etasráð á
Akureyri. Hann átti þrjú þilskip,
en rak auk þess umfangsmikla
verslun i húsi sinu á Oddeyri,
skammt vestan viö Gránu-húsiö.
Þilskip hans hétu Jakob EA 7,
Július EA 6 og Henning.
Það var i áliðnum febrúar-
mánuöi áriö 1916, aö Baldvin Þor-
steinsson skipstjóri á Júliusi lét
boö út ganga og kallaði skips-
höfnina. Menn skyldu mæta til
skips á Akureyri laugardaginn 4.
mars. Baldvin Þorsteinsson var
ættaöur frá Hámundarstööum.
Hann var um þessar mundir
oröinn reyndur skipstjóri og'
góöur fiskimaöur. Margir vildu
komast til hans i skipsrúm, og
hann gat valið úr vönum
mönnum. En þótt hann ætti
þannig margra kosta völ, tók
hann einnig unga pilta á skip sitt
og kenndi þeim sjómennskuna.
Þegar skipshöfnin kom til
Akureyrar þann 4 mars stóö
þilskipiö Július i dokkinni utan viö
Torfunefsbryggju. Þarna voru
fleiri skip, meöal annara þilskipiö
Brúni. Þegar Baldvin skipstjóri
haföi kannaö skipshöfn sina hófst
vinna viö skipiö. Margs þurfti viö
og ýmislegt aö sækja 1 verslun
J.V. Havesteen. Aö mörgu var aö
hyggja, en vinnan gekk vel, og
menn sáu fram á aö geta siglt til
miöa fyrir miöjan mánuö.
Auk skipstjórans, Baldvins
Þorsteinssonar voru eftirtaldir
menn i skipshöfninni: Jónas
Hallgrimsson, stýrimaður, Pétur
ólafsson matsveinn ættaöur frá
Dældum á Svalbarösströnd,
hásetar voru Hallgrimur
Kristjánsson frá Hjalteyri,
Vilhjálmur Grimsson, Grenivik,
Tryggvi Jóhannsson, Vikur-
bakka, Sigtryggur Sigtryggsson,
Hjalteyri, Sveinn Benediktsson,
Lönguhliö, GIsli Sölvason, Litla-
Arskógssandi, Þorsteinn og
Þorvaldur Baldvinssynir frá
Hámundarstööum, Jón Kr. Niels-
son, Birnunesi, Gunnlaugur og
Jóhann Jóhannessynir, Arskógs-
strönd og Þorsteinn Stefánsson,
Hauganesi. Jóhann var yngsti
maöurinn á skipinu, aöeins 15 ára
gamall. Gunnlaugur bróöir hans
og Jón Kr. Nielsson voru 17 ára og
fermingarbræöur.
Vinnan viö skipiö gekk vel, og
menn voru áhugasamir um aö
komast á fiskiri eins fljótt og
veröa mætti. Þaö kom i hlut
drengjanna, sérstaklega þó Jóns
Nielssonar aö sækja ýmislegt i
búö Havesteens. Kaupmaöur var
jafnan sjálfur 1 búöinni eöa nær-
staddur og sagöi þá jafnan: Hvaö
var þaö nú fyrir Nilsen litla núna?
Miövikudaginn 8. mars, kom aö
þilskipinu Júliusi aö veröa
sjósett. Enda þótt skipsmenn
væru óhressir yfir þvi og heföu
reyndar ótrú á deginum, varö þaö
ekki umflúið. Þeir ræddu sin á
12 VIKAN 49. TBL.