Vikan - 05.12.1974, Blaðsíða 66

mr Jesús íslem
Það getur verið annmörkum háð að
vera sveitaprestur á íslandi, ekki sist ef
presturinn er útlendingur. Saga knatt-
spyrnumannsins frá Glasgow, sem gerð-
ist sveitaprestur á íslandi, kemur út í bók
nú fyrir jólin. Eftirfarandi kafli er tekinn
úr þessari athyglisverðu sögu séra
Róberts Jack.
Þegar seinni heimsstyrjöldin skall á
haustið 1939 var ungur skoti i Reykjavik
að biða eftir skipsfari til Edinborgar.
Þetta var Róbert Jack, 26 ára knatt-
spyrnukappi, sem hafði verið yfir sumar-
ið að þjálfa vestmannaeyinga i knatt-
spyrnu og hafði áður komið til landsins i
sömu erindagjörðum. Ungi maðurinn
varð innlyksa á íslandi, —og um haustið
var hann kominn i hóp guðfræðinema i
prestaskólanum i Alþingishúsinu. Þrátt
fyrir kunnáttuleysi i islensku og ýmsa
aðsteðjandi erfiðleika, lauk Róbert Jack
guðfræðiprófi. Hann vigðist sem sveita-
prestur til Heydala, og síðar gerðist hann
prestur grimseyinga, þá þjónaði hann
vestur-íslendingum i 2 ár, en síðan 1955
hefur hann verið prestur að Tjörn á
Vatnsnesi.
Saga séra Róberts Jack er fyrir
margra hluta sakh’ lærdómsrik, og það
er skemmtilegt að kynnast þvi, hvað út-
lendingurinn, sem gerðist svo rammis-
lenskur, hefur að segja um landið og
landsbúa frá því fyrir strið og allt fram á
okkar daga.

Oskadraumur minn rættist, lcgir til lands og sjávar. Séra Vig- frétti, aö hann mundi bráöum hug, aöég, borgarbúi frá fjarlægu
þegar ég settist aö á Heydölum. fús Þóröarson var þá prestur á segja af sér prestsskap vegna landi, mundi vilja setjast aö i af-
Þegar ég þjálfaöi pilta i knatt- Heydolum, eldri maöur og maetur aldurs. Þegar ég spuröi hann, skekktri sveit á Islandi. Fleiri en
spyrnu á Djúpavogi og á Stöövar- I hvivetna.Hann varágætur bóndi hvort hann heföi nokkuö á móti hann uröu undrandi og vissi ég
firöi sumanö 1941 kom ég'stund- og sat ágæta jörö, skyldurækinn þvi, að ég tæki viö af honum neit- marga sem spáöu þvi aö ekki
um i Breiödal og dáöist aö fegurö prestur af gamla skólanum. aöi hann bara og brosti. Seinna mundi liöa á löngu áður en ég
dalsins og umhverfmu. Ég kynnt- Gamli maöurinn var góöur viö þegar ég var oröinn þjónandi heföi fengiö nóg af sveitasæl-
íst breiödæhngum litiö þá, en mig, útlendinginn, meö allt annaö prestur á Heydölum, sagöi hann unni” 011 þau ár sem ég hef
stööfirðmgar voru ágætir og dug- uppeldi og viöhorf en hann. Ég mér, að sér heföi aldrei dottiö 1 búiö i islenskri svéit hef ég ekki
66 VIKAN 49. TBL.