Vikan - 05.12.1974, Síða 16

sætum á þilfarinu. Hann var
leystur og hafður til taks, ef með
þyrfti.
1 birtingu sáu skipsmenn, aö
þeir höfðu strandað nokkuð fyrir
innan svonefndan Tólfkarlabana.
Og rétt fyrir utan þá var annað
skip strandað. Þeir þekktu, að
það var Jjilskipið Brúni frá
Akureyri. Og þarna var þriðja
skipið stranda. Það var þilskip-
iö Vonin. Veörið fór batnandi,
þegar leiö á morguninn. Július
EA 6 hallaðist mikiö um fjöruna,
og svo féll aö. Þeir höföu átt von á
þvl, að skipið rétti sig, þegar
hækkaði i, en I stað þess fossaöi
nú sjórinn inn' i lestina. Skipið
hafði brotnað, þótt ógjörningur
væri að sjá skemmdir við þessar
aðstæöur. Baldvin skipstjóri
fyrirskipaði nú að sjósetja
lifbátinn. Vegna mikils halla á
skipinu gekk að illa, og um hrfð
leit út fyrir að mennirnir kæmust
ekki I land. Um siöir heppnaöist
þeim þó að koma bátnum á flot.
Þeir komust I land, og flestir gátu
tekið eitthvaö með sér af fatnaöi.
Skipið fylltist óöfluga, og þeir sáu
eftir að hafa ekki bjargaö öllu
lauslegu I land strax eftir
strandið.
Um það leyti er flestir skips-
menn voru komnir upp I fjöru sáu
þeir til mannaferða innar I
firðinum. Þarna var hópur
Flateyringa, sem kom nú til
bjargar og hjálpar. Þeir gengu til
Flateyrar, þarsem þeim var deilt
niður á húsin. Þarna voru tveir til
þrir menn á heimili, og þarna var
skipbrotsmönnum auðsýnd ein-
dæma gestrisni.
Og þarna lágu þau þá bæði
strönduö þilskipin Júlíus og
Brúni, sem höföu staðiö I dokkinni
á Akureyri fyrir réttum mánuöi.
Es. Flóra haföi komiö til
Reykjavikur 13. april. Skipið var
á leið til Islands, miöja vegu milli
Færeyja og Vestmannaeyja,
þegar enskt herskip stöðvaöi það
og skipaöi skipstjóra Es. Flóru aö
sigla til Stornoway. Skipstjóri
mótmælti og sýndi skjöl, sem
sönnuðu aö ekkert upprunniö I
Þýskalandi væri um borö. Þeim
ensku varö hinsvegar ekki þokað,
og svo varð að vera sem þeir
vildu.
Es. Flora lá I Stornoway i
nokkra daga, án þess að skipiö
væri rannsakað, og um siðir
fékkst fararleyfi til Islands.
Skipið hreppti versta veöur I hafi,
og vegna allra þessara tafa var
skipstjóra mikið i mun að stansa
stutt i Reykjavik.
Eftir stórviðri undanfarinna
vikna var slmasamband milli
landshluta lélegt. Þannig var
sambandslaust milli Reykjavikur
og Akureyrar, en hægt að koma
skeytum milli staðanna um
Seyðisfjörð. Nokkrir staðir á
Vestfjörðum voru þó i simasam-
bandi, og skipbrotsmenn af þil-
skipinu Júliusi, sem nú höfðu
dvaliö nokkra.daga á Flateyri,
fréttu, aö Es. Flóra væri á
noröurleið og myndi stansa á Isa-
firði. Þangað urðu þeir þvi að
komast.
Fjórir þeirra höfðu komist i
skipsrúm á Flateyri, og skipstjór-
inn ákvað að fara til Reykjavlkur
vegna heimilisástæöna. Þeir voru
þvi tiu, sem ætluðu norður aftur.
Þeir spuröu fólk á Flateyri, hve
langt væri til Isafjaröar, og var
svarað, að þaö væri tveggja skóa
leiö.
Um siðir lánaðist þeim að fá
vélbát til þess að flytja sig til Isa-
fjarðar, þar sem þeir komu sér
fyrir I gistihúsinu.
Es. Flóra fór frá Reykjavik aö-
faranótt 15. april, þéttskipuð far-
þegum. Fyrsti viðkomustaður
vár Patreksfjörður, en siöan var
haldið til ísafjaröar og komið
þangað á mánudag. Meðal far-
þega voru ýmsir þekktir athafna-
menn. Þeirra á meöal Pétur
Thorsteinsson kaupmaður. Tom-
as Gislason verslunarstjóri á
Sauðárkróki, Thorvald Krabbe
verkfræðingur og Gunnar Einars-
son prentari.
Viðkoman á ísafiröi var stutt og
þeir af Júliusi EA 6 flýttu sér um
borö. Es. Flóra lagöi af staö það-
an kl. 4 siðdegis mánudaginn 17.
april. Næsti viðkomustaður var
Hólmavik I Steingrimsfiröi.
Þangað átti skipiö að sækja
strandmenn af skipinu órion frá
Siglufiröi, sem haföi rekið á land
á Norðurfirði. Ferðin gekk vel til
Hólmavikur, og veður var sæmi-
lega gott. A Es. Flóru voru 1. far-
rými og 3. farrými. Það var aftast
i skipinu/yfir skrúfunni, og var
heldur hávaöasamt, þegar skipiö
erfiðaöi i þungum sjó og skrúfan
kom uppúr. Eftir að Arni
Kristjánsson skipstjóri á Orion og
menn hans voru komnir um borö
á Hólmavik var haldið af staö til
Siglufjaröar. Meö skipinu voru
nokkrir verkamenn, sem ætluöu
að starfa við sildarverksmiöjuna
Rauöku um sumariö. Þeir voru
allir á 3. farrými. Stuttu eftir að
Es. Flóra fór frá Hólmavlk skall á
norðaustan stórhrið. Skipinu var
haldið upp i veöriö og keyrt á
fullri ferð til þess aö forðast íand-
iö. Mikill varningur var á þilfari,
meðal annars bryggjustaurar.
Brátt varö stórsjór, og skipiö tók
ótæpilega framanyfir. Dekklestin
losnaði I þessum hamförum.
Staurarnir slógust til og römbuöu
i sjóunum og brutu og eyðilögöu,
en hér varð að skeika að sköpuðu,
þvi engin tök voru á að binda,
meöan veöriö var I slíkum ham.
Eftir að skipiö tók að erfiða I
sjóunum varð sjóveiki almenn
um borð. Verkamennirnir, sem
voru á leið til Siglufjaröar, voru
mjög illa haldnir og gátu sig
hvergi hrært. Þeir lágu tveir og
þrir i kojunum og voru nær dauöa
en lffi. Tvær konur með litiö barn
voru einnig á 3. plássi og voru
mjög veikar. En það voru fleiri
en farþegar, sem ekki þoldu sæ-
rótið fyrir Norðurlandi. Hluti á-
hafnar Es. Flóru hafði einnig
veikst. Þegar þeir Jón Nielsson
og Gunnlaugur Jóhannesson fé-
lagi hans komu i eldhúsiö fréttu
þeir hjá kokknum, að brytinn lægi
fárveikur og matsveinninn stæði
einn I baráttunni. Þeir Jón og
Gunnlaugur buðu honum aöstoð
sina og hjálpuðu til þá tvo sólar-
hringa, sem veðriö geisaði. Kokk-
urinn sagðist ekki geta borgað
þeim hjálpina nema með einu
móti, að halda þá vel i mat. Og
þeim félögum fannst þessir ó-
veöursdagar ein samfelld veisla,
svo mikil voru viöbrigðin eftir
skútulifið.
A þriöja degi lægöi og birti upp
rétt fyrir myrkur. Skipið var þá
statt norðvestur af Grimsey. Sjór
var enn þungur, þegar snúið var
viö og stefna seít til Siglufjarðar.
A Siglufirði fóru verkamenn-
irnir og fleiri I land. Meöan skipiö
stóö við voru fengnar fimm stúlk-
ur úr landi til þess að þrifa far-
rýmin, svo illa voru þau leikin
eftir sjóveika farþegana. Það var
svo aö kvöldi, sem Es. Flóra lagöi
af stað til Akureyrar. Nú var
rúmt á 3. farrými, og sjómennirn-
ir af Júliusi EA 6 nutu ferðarinnar
sem eftir var i hreinum vistar-
verum.
En ekki voru allir svo lánsamir,
sem stunduöu sjóinn við Islands-
strendur þessa vertiö. 1 fárviðr-
inu, sem gekk yfir, þegar Július
fékk á sig brotsjó við Tálknann,
lentu margir bátar sunnan: og
vestanlands i miklum hrakning-
um. Og i þvi sama veðri fórst vél-
bátur fyrir sunnan land með aílri
áhöfn.
Og þótt þessi veiðiför yröi
endaslepp og ekki farin til fjár,
komust þeir af Júliusi EA6 allir
heilir heim að lokum.
Helstu heimildir: Frásögn Jóns
Kr. Nielssonar, Akureyri. Morg-
unblaðið. tslendingur.
— ÞO háfölr getaó sparað okkur að kaupa |ólatré,
ég Mttl þaðlrálf yrra nlður I glösI
— Ég vlldl ekkl láta þig kvartaeinutlnnl ennþá um
að akkart vmrl I skónum þlnuml
16 VIKAN 49. TBL.