Vikan - 05.12.1974, Side 30

Auglýs-ngastofan Form 11.2
EYJOLFSSONAR
Smiójuvegi 9 Kópavogi sími 43577
Klæöaskápur
frá okkur
er lausnin...
... og vandfundnir eru hentugri
klæðaskápar hvað samsetningu
og aðra göða eiginleika varðar.
Litmyndabæklingur
um flestar gerðir klæðaskápa,
samsetningu, stærðir, efni og
verð ásamt öðrum upplýsingum.
Allar gerðir klæðaskápa
eru til í teak, gullálmi og eik.
J-Vinsamlegast sendið mér nýja litmyndabæklinginn
um klæðaskápana.
Nafn:.
I
__________________________ I
Skrifið meS prentstöfum
\
i
Heimilisfang:.
j Húsgagnaverslun Axels Eyjólfssonar, SmiSjuvegi 9, Kópavogi. |
<
hver yrði til að taka af þeim fall-
ið. En engin lét sig liða i arma
Gatsby, við öxl hans gat enga
franska hárgreiðslu að lita, og
hvergi hafði myndast söngkvart-
ett, þar sem hann var einn þátt-
takenda.
— Afsakið.
Þjónn Gatsby stóð skyndilega
hjá okkur.
— Ungfrú Baker, sagði hann. —
Ég bið yður afsökunar, en herra
Gatsby langar til að ræða við yður
i einrúmi. .
— Við mig? hrópaði hún undr-
andi.
— Já, ungfrú.
Hún stóð á fætur og leit á mig
upplyftum augabrúnum. Svo
gekk hún á eftir þjóninum inn i
húsið. Ég veitti þvl eftirtekt aö
hún bar kvöldkjólinn, og raunar
allan sinn klæðnað,. eins og
iþróttabúning. Hreyfingar hennar
vorú gæddar slíkum sveigjan-
leika, að það var eins og hún hefði
i barnæsku lært að ganga á græn-
um golfvelli á heiðum morgnum.
Ég var nú einn og klúkkan
næstum orðin tvö. Nokkra stund
höfðu f.jölbreytileg og áleitin hljúð
borizt frá löngum sal með mörg-
um' glúggum á efstu hæð hússins.
Ég rakst á námsmanninn, félaga
Jordan, sem stóö og ræddi fæð-
ingarhjálp viö tvær kórstúlkur.
Hann bauð mér aö slást i hópinn,
en ég stakk af inn i húsið.
Stóri salurinn var fullur af
fólki. önnur stúlknanna i gulu
kjólunum lék á píanóið og hjá
henni stóð hávaxin og rauöhærð
ung kona, sem var félagi i fræg-
um kór, og söng. Hón hafði
drukkið mikið kampavln og þvi
meir sem hún söng, þess vissari
varð hún um, — þvi miður, — að
allt væri afar sorglegt, og þess
vegna söng hún ekki eingöngu,
heldur grét hún lika. Yrðu þagnir
I laginu mátti heyra andvörp
hennar og ekkasog, og svo tók hún
til viö sönginn á ný, með skjálf-
andi sópranrödd. Tárin runnu
niöur kinnarnar á henni, — en að
vísu ekki án fyrirstööu, þvi þegar
þau komust I snertingu viö augn-
háralitinn, urðu þau sem blek á
litinn og runnu að þvi búnu leiðar
sinnar I svörtum lækjum. Sú
fyndna tillaga kom fram, að hún
skyldi syngja eftir nótunum á
andliti sjálfrar sin. Þá fórnaði
hún höndum, og lét fallast niöur á
stól, þar sem færðist á hana djúp-
úr og höfugur vindauði.
— Hún var aö slást við ein-
hvern, sem sagðist vera maður-
inn hennar, sagði stúlka við hlið-
ina á mér til útskýringar.
Ég litaðist um. Flestar kvenn-
anna sem hér voru komnar, sýnd-
ust eiga I útistööum við náunga,
sem sögðust vera eiginmenn
þeirra. Meira að segja félagar
Jordan, fjórmenningarnir frá
Eystra Eggi, sátu ekki lengur á
sátts höfði. Einn karlmannanna
var kominn i ákafar samræöur
við unga leikkonu, og kona hans,
sem gert hafði tilraun til að hlæja
að ástandinu, eins og það skipti
hana ekki máli, missi loks af sér
virðuleikasvipinn og brotnaði
gjörsamlega niður. Hún gerði at-
lögur að honum frá hlið, birtist
hjá honum með skömmu millibili.
30 VIKAN 49. TBL.