Vikan - 05.12.1974, Page 60

Niels Bjarnason. Bak viö hann sést hluti steinasafnsins.
Bergkristail og jaspis i baksýn
Þótt þú bjóöir;
Steinasafnari i Mosfellssveit heimsóttur.
Hvilikt ógrynni steintegunda er ekki til I
heiminum. Og svo ólikrar náttúru eru stein-
arnir, að demanturinn er talinn einn harðast-
ur hlutur á jörðu, en calcidoninn getur tekið á
sig form konubrjósts og gefur þvi sist eftir að
mýkt. Og ekki eru öll litbrigði jarðarinnar
fólgin f liðauðgi blómanna og fallvöltu haust-
skrúði náttúrunnar, ekki heldur i fjarlægð-
inni, sem þó gerir fjöllin blá. Silfurbergið Is-
lenska er á að sjá sem eðla vin, enda tærasta
silfurberg heimsins, en svo margrætt er litróf
eldópalsins, að engin orð ná að lýsa allri
þeirri litamergð, sem af honum gneistar,
þegar honum er snúið rétt I ljós. Tveir slikir
hafa fundist á tslandi. Báðir eru þeir utan á
öðrum steini stærri, annar agnarsmár eins
og tituprjónshaus og er sá I eigu bóndans á
Hoffelli i Hornafirði. Hinn á steinasafnari I
Mosfellssveitinni, sem heitir Niels Bjarna-
son, og hann heimsóttum viö á dögunum.
Eldópalinn hans Nielsar er fastur viö annan
ópalstein, og að stærö er hann áþekkur eld-
spýtnastokki.
Niels er vestfirðingur að ætt, fæddur við
isafjaröardjúp, og þar bjó hann I liðlega
tuttugu ár við kýr og kindur, áöur en hann
Seolit — skolecit