Vikan - 05.12.1974, Síða 73

A hestum
um hálendi Islands
fyrir 40 árum
Þaö mun hafa verið veturinn
1933—34, sem við Stefán heitinn
Már Benediktsson ræddum oft
um það að fara i eitthvert óvenju-
legt ferðalag á hestum, þá á
sumri komandi. Við áttum báðir ■
hesta á þessum árum og höfðum
farið ýmsar smærri ferðir um
nærsveitir Reykjavlkur. Már átti
skólabróður I Englandi, sem fýsti
mjög aö koma til Islands og eyða
hér nokkrum dögum til að skoða
eylandið okkar.
Viö Már unnum báðir á skrif-
stofu verslunarinnar Brynju, svo
að það voru hæg heimatökin um
ráöagerðir og áætianir. Aö lokum
var svo ákveðin leiðin, sem fara
átti, en hún var i stórum dráttum
þannig: A hestunum skyldi farið
frá Þingvöllum austur hjá Geysi
og Gullfossi, kringum Langjökul
niður hjá Kalmanstungu og Húsa-
felli, suður Kaldadal um Þingvelli
og til Reykjavikur.
Miklar voru nú ráöageröir okk-
ar, og að ýmsu þurfi að huga, þvi
slikar ferðir voru á þessum árum
fátjöari en nú er oröiö. Enski
skólabróðirinn gat þvl miður ekki
komið, þegar til átti aö taka, en
sendi i sinn staö bróður sinn, 19
ára pilt. Gotfred Kemtom hét
hann, og var hann nýkominn úr
kortaleiöangri frá Indlandi, en á
þessum árum var Indland ennþá i
fööurlegri umsjá breska heims-
veldisins. Ekki sakar að geta
þess, að yngissveinninn var kom-
inn af einni af þessum gömlu
bresku aðalsættum. önnur stór-
breyting átti eftir aö verða á áætl-
un okkar á siöustu stundu og hún
þaö mikil, aö flestir varkárir
ferðalangar hefðu liklega alveg
hætt við feröalagið. Nóttina áður
en hefja skyldi ferðina veiktist
Már það mikið, að hann treysti
sér alls ekki til þess að fara með
okkur. Við gátum þvi aðeins farið
tveir saman, og margt gat komiö
fyrir á fjöllum. En við létum ekk-
ert aftra okkur.
Magnús Jónsson hestamaður,
faðir Siguröar A. Magnússonar
blaðamanns, hafði allan veg og
vanda af að útvega þá hesta, sem
vantaði til viðbótar okkar hest-
um, svo og klyfsöðja og annan út-
búnaö, og flutti þetta allt austur á
Þingvelli daginn áður. Annaðist
hann þetta allt með miklum ágæt-
um. Til Þingvalla ók okkur svo
vinur minn, Björgvin heitinn
Jónsson frá Varmadal, en bilferð-
ir austur voru þá fátiöar, eins og
nærri má geta.
Ferð þessa fórum við siðari
hluta júlimánaðar sumarið 1934.
Fyrsti dagur ferðar okkar var.
bjartur og fagur, og þannig urðu
flestir dagarnir, sólskin og indæl-
is veður. Leiðin, sem við höfðum
valið okkur, var hinn svokallaði
Eyfirðingavegur til forna. En
hann á að hafa legið meðfram
Meyjarsæti á vinstri hönd, norð-
austur meö Skjaldbreið og fram-
hjá Hlööufelli, einnig á vinstri
hönd.
Fyrsta dagleiðin var mjög taf-
söm og erfið á marga lund. Eins
og fyrr er að vikið, vorum við að-
eins tveir I stað þriggja, sem á-
kveöiðhafði verið. Það kom strax
i ljós, aö englendingurinn var al-
veg óvanur hestum og öllu sliku
Myndin sýnir greinarhöfund,
Björn Guömundsson, við gangna-
mannakofann I Aiftakróki viö
Norölingafljót. Samferöamaöur
hans, bretinn Gotfred Kemtom,
tók myndina.
49. TBL. VIKAN 73