Vikan - 19.06.1975, Blaðsíða 37

kistuna og hallaði höfðinu upp að
veggnum.
— Hvað kom fyrir, mamma?
spurði Lucy.
— Ég heyrði Lucy hrópa og ég
varð óttaslegin.
— Ég var aðeins að segja fram
setningu úr leikriti, sem Alec
kenndi mér einu sinni. Ég hefði
ekki att að hrópa svona hátt.
— Alec?
— Já, hann er sonur Binnie.
Hann sá þetta leikrit i Stanesfield
og kenndi mér þessa setningu. A
ég að sækja handa þér lyktarsalt?
Rósa vætti varirnar með
tungunni og hristi höfuðið. — Ég
ætla bara að sitja hér
stundarkom.
— Ég er svo leið yfir þessu,
mamma, sagði Lucy.
— Er þaö nú rétt? Rósa rétti úr
sér. Þrátt fyrir að hún skalf og
titraöi, var rödd hennar reiðileg.
— Já, ég spyr; er það sannleik-
anum samkvæmt? Er það? Hún
endurtók spurninguna og það var
einhver hótun i rödd hennar.
Augu hennar voru græn og sting-
andi og áður en ég gat snúið mér
við, hafði hún þrifiö til Lucy og
gefiö henni utan undir og dró
ekkert úr högginu.
Lucy stóð bókstaflega á
öndinni, frekar af undrun en sárs-
auka. Ég sá einkennilegan
glampa i augum hennar, eins og
hún væri gripin einhverjum ofsa.
Mér til mikillar undrunar, sagði
hún rólega: — Ég ætla að skrifa
pabba og segja honum frá þessu.
Við gengum svo báðar út i
garðinn og skildum hana eina
eftir. Við vissum báðar nú, að sú
yfirborðskennda hæverska, sem
við höfðum tamið okkur gagnvart
Rósu, var nú búin að vera. En að
sjálfsögðu urðum við að sitja á
okkur, öðru visi gátum við ekki
búið i svona nánu sambandi við
hana. Við vorum rétt búnar að ná
okkur eftir þetta fyrsta áfall,
þegar það næsta dundi yfir eins
og reiðarslag.
Ég hefi áður minnst á þaö hve
Rósa var æst i að skoða i skápa og
skúffur. Einn daginn beindi hún
athygli sinni að kjallaranum og
ég sá að hún hafði opnað skot,
sem var eiginlega á milli hæða
viö kjallarastigann, en þar var
geymt heimabruggað vin.
Það var óskaplegur hiti þennan
dag, eins og oft um þessar
mundir. Þegar við komum upp á
loft, sat Rósa i dagstofunni og
dreypti á vinglasi, mjög til-
gerðarlega fannst mér, en það
átti vist að sýna okkur siði
heföarfólks.
— Þetta litur freistandi út og ég
er svo þyrst. Má ég bragða þetta?
Rósa helti strax I tvö glös. Mér
fannst vinið ekki vont en samt
dálitið væmið, svo ég drakk ekki
meira en tvo sopa. Lucy svolgraöi
úr sinu glasiog baðum að fá aftur
i þaö.
— Ég myndi ekki drekka meira
af þessu, sagði ég I varnaðarróm,
tók svo bókina, sem ég var að
lesa, og fór út i garð.
Rósa
Megrun
ÁN SULTAR
Fæst í
öllum
apótekum
SUÐURLANDSBRAUT 30
P. O. BOX 5182
REYKJAVlK - ICELAND
Vogar-
merkið
24. sept. —
23. okt.
Gömlu draumarnir
þfnir um ástina geta
vel ræst, ef þú trúir
bara nógu sterkt á þá
og ert reiðubúinn til að
fórna einhverju fyrir
þá. Þú þarft að leggja
hart að þér til að bæta
fyrir mistök, sem þér
hafa örðið á.
Dreka-
merkiö
24. okt. —
23. nóv.
Þegar þú kemst loks-
ins af stað, á sköp-
unargleðin og vinnu-
semin að njóta sin.
Reyndu að vera ekki
aö grufla f þvf, sem þú
getur ekki skilið, þvl
að þú þekkir ekki allar
hliöarnar á þvi.
Bogmanns-
mcrkið
23. nóv. —
21. des.
Hversdagslifiö veröur
s v o óendanlega
skemmtilegt i þessari
viku, aö þú vilt alls
ekki breyta neitt til.
Þó er vissulega kom-
inn tfmi til þess fyrir
þig að skipta um um-
hverfi, þó ekki væri
nema um stundarsak-
ir.
Geitar-
merkið
22. des. —
20. jan.
Láttu ekki skyldu-
ræknina gleypa þig al-
gerlega meö húö og
hári. Þú veröur aö
verja svolitlu af tima
þfnum fyrir sjálfan
þig. Annars verður
heldur leiöinlegt hjá
þér lifið. Heillatala er
fimm og fieiHatfmi'er
milli klukkan fimm og
átta á laugardags-
kvöldiö.
21. jan. —
19. febr.
Reyndu ekki aö sann-
færa þfna nánustu um
þitt eigiö ágæti. Þaö
getur orðið til þess
eins, aö þeir efist um
kosti þína og hætti aö
berja I bresti þína.
Reyndu aö verja sem
mestu af tima þinum i
þessari viku til þess að
koma lagi á fjármál
þin.
20. febr. —
20. marz
Ástvinur þinn er
hræddur viö að láta
tilfinningar sinar i
ljós, en þú skilur hann
þrátt fyrir þaö. Hlust-
aöu ekki á aðra en
sjálfan þig. Þú veist
best sjálfur, hvar
skórinn kreppir. Not-
færöu þér fyrri
reynslu þina.
25. TBL. VIKAN 37