Vikan

Útgáva

Vikan - 18.12.1975, Síða 30

Vikan - 18.12.1975, Síða 30
.WJ’stunftræti 14 Póstsendum honum fimm þúsund krónur, full- viss þess, aö það fyrsta, sem Jak- ob, þessi strangheiðarlegi maður, myndi gera, væri að greiða skuld sfna við húsbóndann. Ég verð auðvitað að geta mér þessa til, þvi Jakob vill ekki ljóstra upp, hvernig hann fékk peningana. Og i sannleika sagt — hefði nokkur trúað honum? — Og hvaða ástæða var til þess aö láta húsið brenna ofan af okkur i nótt? Hinn raunverulegi morð- ingi var ekki i neinni hættu... og þó . Hann hafði nefnilega á tilfinn- ingunni að við, þessar tvær gömlu kerlingar værum aö snuðra i bókaherberginu og værum reiðu- búnar að láta lögregluna vita, ef við yröum einhvers visari. Þér sáuð mig taka þráðinn upp af gólfinu i bókaherberginu, Bern- hardt lögfræðingur, og þér urðuð náfölur, þegar ég spurði, hvort Jakob hefði eignast velgerðar- mann. — Þér myrtuð Ravn, ófétið yð- ar, og þær fimm þúsund krónur, sem þér fórnuðuð, til að leiða sektarlamb fram i dagsljósiö, voru ekki nema litið brot af þvi, sem þér hafið svindlað og dregið að yður á kostnað húsbóndans. Bernhardt er staðinn upp úr stól sinum valdsmannslegur svip- ur hans er horfinn og andlitiö orð- ið náhvitt. — Þegar við vorum farin að hátta, heldur hún áfram reiði- lega, kveiktuð þér bál beint undir herberginu mínu, svo að hugsan- leg sönnunartákn og grunsamleg- ir pappirar brynnu með okkur hinum. Og þér voruð skipaður verjandi Jakobs! V erzlunarmaimaf élag Reykjavíkur óskar öllum félögum sinum gleðilegra jóla með þökk fyrir liðna árið. Henni gefst ekki næði, til að halda áfram. Bernhardt er lagður af stað fram að dyrum. Bruna- verðirnir tveir, sem setið hafa þögulir og fylgst með ræðu henn- ar, sjá hvað verða vill og hafa snör handtök við að leiða lögfræð- inginn aftur til sætis. Þau standa skjálfandi úti i húsagarðinum, fyrir framan lög- reglubilinn, en i honum situr lög- fræðingurinn milli brunavarð- anna tveggja. Fyrsti eiginlegi jólasnjórinn fellur til jarðar, og sviðnu bjálkana i álmunni, sem uppi stendur, ber tignarlega við himin. — Ég er stórhrifinn, segir Mad- sen enn einu sinni, áður en hánn setur bilinn i gang. — Munið nú að sleppa Jakobi út, um leið og þér komið i fangels- iö, segir ungfrú Abildgrf áminn- andi. — Og berið honum kveðju okkar og segið, að honum sé vel- komið að dveljast hjá okkur á að- fangadagskvöld ef hann hafi ekk- ert betra að gera. — Það held ég að hann geti varla haft, segir Madsen og bros- ir breitt. — Gleðileg jól, minar kæru... og takk fyrir hjálpina. — Sömuleiðis, sömuleiðis, svara ungfrúrnar tvær og flýta sér inn i hlýjuna til að taka til. KAUPFELAG BORGFIRÐINGA BORGARNESI SENDIR BEZTU JÓLA- OG NÝÁRSÓSKIR TIL STARFSFÓLKS FÉLAGSMANNA OG ALLRA VIÐSKIPTAMANNA KAUPFÉLAG BORGFIRÐINGA 30 VIKAN 51. TBL.

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.