Vikan - 04.11.1976, Blaðsíða 2

Vikan
45. tbl. 38. árg. 4. nóv. 1976
Verð kr. 300
GREINAR:_________________
2 Eftir tveggja ára hiónaband
segir Jack Haley: Svona er að
vera giftur Lizu Minelli.
34 Hjátrú, ástir og bellibrögð.
VIÐTOL:
4 Enginn vandi að láta sér líða
vel hér. Rœtt við Gunnar O.
Sigurðsson stöðvarstjóra LL í
Chicago.
14 Ég yrði aldrei ánægð án starfs
utan heimilis. Viðtal við Sig-
rúnu Stefánsdóttur frétta-
mann.
SÖGUR:
20 Snara fuglarans. Átjándi hluti
framhaldssögu eftir Helen Mac
Innes.
28 Paddington Green. Fjórði hluti
framhaldssögu eftir Claire
Reyner.
38 Sjóræningjafjársjóðurinn.
Smásaga eftir Aksel Sande-
mose.
FASTIR ÞÆTTIR:
7 Poppfræðirit Vikunnar í umsjá Halldórs Andréssonar.
9 Krossgáta.
11 I næstu Viku.
12 Póstur.
24 Tækni fyrir alla.
30 Stjömuspá.
36 Blái fuglinn.
39 Hadda fer í búðir.
40 Draumar.
41 Matreiðslubók Vikunnar í um- sjá Drafnar Farestveit.
ÝMISLEGT:
18 Handagangur i öskjunni. Stór-
laxar í Iðnó.
27 Manstu hver það var?
EFTIR TVEGGJA ÁRA
HJÓNABAND SEGIR JACK HALEY:
SVONfi ER
fiÐVERfi QIFT
Allar götur síðan þau giftu sig,
Liza Minnelli og Jack Haley jr.,
hafa þau mátt hlusta á ótrúlegustu
sögusagnir um sjálfa sig, orðróm
um skilnað, ótryggð og óhamingju.
En nú finnst hinum „óþekkta
manni” Lizu að tími sé kominn til
að segja meiningu sina.
Jack sá Lizu í fyrsta skipti í
veislu, sem haldin var George Ham-
ilton til heiðurs.
— Liza var aðeins fimmtán ára
þá, segir Jack. — Við vorum saman
í biðröðinni við kalda borðið og
tókum tal saman. Mér fannst ansi
ánægjulegt að hitta dót. ar Judy
Garland, og í þá daga var Liza
þekktust sem slík. Judy hafði ég
þekkt síðan hún og faðir minn unnu
saman að „Galdrakarlinum frá
Oz”, en ég hafði aldrei hitt Lizu
áður. Mér fannst hún afar ánægju-
leg í viðkynningu, bráðþroska,
glögg og áhugaverð.
Allt í einu spurði George Ham-
ilton Lizu, hvort hún gæti ekki
hugsað sér að taka lagið fyrir
okkur, og hún hafði engar vöflur á
þvi, stóð á fætur og söng „Alex-
ander’s Ragtime Band.” Ég man,
að ég hugsaði með mér, að hún hefði
mikla hæfileika.
Það leið langur timi, þar til ég
hitti hana aftur — minnsta kosti
sjö-átta ár. Og þó, einstaka sinnum
rakst ég á hana í samkvæmum.
Og stöku sinnum heilsaði ég upp á
hana að tjaldabaki eftir tónleika hjá
henni. En á milli okkar var ekki
náinn kunningsskapur á þeim ár-
um. Það varð fyrst þegar við byrj-
uðum á „That’s Entertainment”.
Þar störfuðum við saman í fyrsta
skipti. Og vináttan varð nánari eftir
því sem við umgengumst meira. En
alvarlegt? Ja...
— Ég man, að ég hugsaði sem
svo, æijá, hún fer nú út með einum i
dag og öðrum á morgun.... En
hún hugsaði það sama um mig. Að
lokum urðu það við tvö. Við vorum
góðir vinir, áður en ástin kom til
sögunnar. Þegar hún læddist inn í
Iif okkar, gengum við í það heilaga.