Vikan - 04.11.1976, Blaðsíða 35

Að ve/ja sér
hvo/p
Þú ert kannski að hugsa um
að fá þér hund. Það getur verið
nokkuð erfitt að velja á milli
nokkurra hvolpa. Þeir eru svo
sætir svona litlir (en þeir verða
flestir stórir). Mér var sagt, að
gott væri að staldra við og skoða
hvolpana alla í hóp. Athuga
vel, hvernig þeir hegðuðu sér.
Ekki velja þann, sem felur sig í
skotum og ekki þann sem virðist
frekastur, heldur þann, sem er
vinalegastur og virðist ekki
hræddur. Prófaður að klappa
skyndiiega saman lófunum, þá
sérðu, hvernig áhrif það hefur á
hvolpana. Sumir verða hræddir
og hlaupa í felur, aðrir láta það
ekki á sig fá.
Utan úr heimi
italskt hljómplötufyrirtæki hefur
sett á markaöinn nýja tegund af
hljómplötum, nefnilega plötur til
að koma húsmæðrunum í stuð.
Plöturnar bera heiti eins og
,,Músík við hreingerninguna",
,,Músík í útborgunardegi eigin-
mannsins" og „Músík við að
strauja, sjóða, baka og skamma
eiginmanninn."
Ei/ífðarb/óm-
vöndurinn
Efniviðinn finnið þið á heilsu-
bótargöngunni, við vegarbrún-
ina, í hrauninu, holtinu o.s.frv.
Skerið eða klippið alveg við
rótina og takið allt grænt af,
bæði blöðin og það græna af
stönglinum. Hengið blómin upp í
búntum, 10—12 blóm í sama
búnti. Látið þau hanga á köldum
stað með góðri loftræstingu t.d.
í bílskúr eða bílskýli. Blómin
verða fallegust, ef þau eru skorin
meðan þau eru ekki alveg út-
sprungin. Þau munu þá springa
alveg út á meðan þau þorna og
fá skærari lit en ef þau hefðu
verið skorin full útsprungin.
Svona búum við til vöndinn:
1
Til að búa til eilífðarblómvönd
notum við fyrir utan sjálf blómin
— „oasis" (fæst í blómaversl-
unuml, vasa, gott að hafa hann
mjórri að neðan, hníf og skæri.
„Oasisinn" á að vera þurr og
passa nokkurn veginn í stærð
vasans.
2
Með hnífnum skerum við „oas-
isinn" þannig, að hann passi í
vasann. Hann á að standa um 1
sm upp úr sjálfum vasanum.
Þessi 1 sm nýtist til að mynda
láréttar línur í blómvöndinn.
3
Þegar búið er að koma „oasis"
fyrir í vasanum, er kanturinn
skorinn dálítið skáhallt. Það sem
af skerst er látið í botn vasans.
4
Eitt það nauðsynlegasta til að ná
góðum árangri er að þekja
botninn með grænu lagi. Eilífð-
arblómin eru jú þegar án alls
græna litarins. Þá er að finna
blöð og greinar t.d. af runnum,
og þau verða að vera búin að
hanga til þerris líka eins og hin
blómin. Notið gjarnan mismun-
andi tegundir smáar og stórar,
sem þið getið byggt upp kring-
um „oasisbotninn" Gætið þess
að hafa sjálfan blómvöndinn ekki
of háan, því þá gæti hann borið
vasann ofurliði.
5
Nú getum við farið að setja sjálf
blómin í. Góð regla er að nota
frekar fáa liti, sem fara vel
saman. Veljið blómin eftir lögun
þeirra. Blóm með bogna stöngla
notum við yst, svo blómin hangi
dálítið yfir vasabrúnina. Hæstu
og beinustu blómin eru notuð í
miðjuna.
6
Hér er svo verið að leggja
síðustu hönd á verkið.
Athugið:
★ Það er ekki nærri eins auðvelt
og það lítur út að búa til
eilífðarblómvönd. Oft vilja
blómin brotna, og verður því
að fara varlega með þau.
★ Því einfaldara litaval, þeim
mun fallegri verður árangur-
inn.
★ Þegar ryk hefur fallið á blóm-
vöndinn er best að blása það
burtu.
Há/fur bo/H
af smjöri
í mörgum matar- og kökuupp-
skriftum er notaður „hálfur bolli af
smjöri" — og þá er maður oft i
vandræðum með að mæla rétt og
gengur meira að segja illa, því
smjörið klessist bara í bollann, og
allt er kámugt — en hér er lausn á
málinu: Helltu bollann hálfan af
vatni og settu svo smjörið í þar til
það nær brúninni á bollanum.
Auðvelt, því smjörið flýtur á
vatninu. Sama gildir auðvitað um
smjörlíki.