Vikan - 04.11.1976, Blaðsíða 33

Til þess að vinna ástir annarra
hefur fólk á öllum tímum gripið
til galdra og særinga, og ótrúlegustu
smáatriði eiga að skipta máli,
þegar hjónabandið er í húfi.
Sérstaklega er brúðkaupsdagurinn
sjálfur umvafínn dulúð og hjátrú,
svo að vart er til nokkuð það, sem
brúðurin getur gert, án þess að það
hafí eitthvað gott eða slæmt í för
með sér.
ingju, að brjóta eitthvað og þá
sérstaklega, ef maður brýtur spegil,
sem boðar sjö ára óhamingju. Sú
hjátrú er komin frá þeim tímum,
þegar speglar voru svo dýrir að það
tók sjö ár að vinna fyrir nýjum,
ef sá gamli brotnaði.
Ef brúðurin er grænklædd í brúð-
kaupsferðinni tryggir hún sér með
því ást eiginmannsins alla ævi.
Ef brúðarmær er eldri en sjálf
brúðurin verður hún að klæðast
grænu, því að annars verður hún
piparjómfrú. Það er líka sagt, að sú
stúlka, sem er þrisvar sinnum
brúðarmær, giftist aldrei. Hins
vegar mun sú stúlka, sem tekur við
megum við ekki gleyma þeim ógiftu
sem auðvitað voru spenntir að vita
hver yrði þeirra útvaldi (útvalda).
Fyrr á dögum voru til ótal galdra-
þulur til þess að komast að því. Að
kvöldi Allraheilagramessu gat ung
stúlka til dæmis sest niður fyrir
framan spegil í herbergi upplýstu af
kertaljósi. Hún varð annaðhvort að
sitja og kemba hár sitt eða borða
epli. Ef hún svo eftir stutta stund
leit um öxl átti hún að sjá sinn
tilvonandi í bjarmanum frá kerta-
ljósinu. En það voru víst ekki mjög
margar, sem hættu á þessa próf-
raun.
Þá var nú auðveldara að taka
fjögurra laufa smára og leggja hann
í hægri skó sinn. Fyrsti ógifti
maðurinn, sem varð á vegi manns
var þá sá útvaldi. Annað ráð var að
skera eph niður í langar ræmur og
kasta þeim siðan yfir vinstri öxl
sina. Þá áttu ræmumar að mynda
fyrsta stafinn í nafni tUvonandi
maka.
Öteljandi eru líka uppskriftir af
áhrifameiri brögðum. ÖvUjugur
elskhugi var auðunninn með hjálp
ástardrykkjar, sem innihélt efni
eins og svölublóð, drekaklær, leður-
blökuvængi og fleira þess háttar.
Þessar vömtegundir er afskaplega
erfitt að útvega nú á dögum, og því
er heppUegra að reyna eitthvað
annað. TU dæmis er hægt að flétta
dálitið af hári hins útvalda saman
við sitt eigið hár og geyma það
siðan undir koddanum sínum í þrjár
nætur. Á eftir á svo að grafa það í
jörðu. Af þessu verður hinn útvaldi
(hin útvalda) óður af ást, og því
linnir ekki fyrr, en hárið hefur verið
grafið upp aftur.
KASTAÐU SALTI YFIR ÖXL
ÞÉR.
Hárið hefur alltaf átt stóran þátt í
öllu ástabraUi. Tveir elskendur
ættu þvi alltaf að hafa undir
höndum hárlokk af hvor öðmm.
Með þvi að flétta saman fimm
hámm af eigin höfði og þremur
hámm af höfði þess er maður elskar
og kasta þeim siðan í eldinn tryggir
maður sér ævarandi ást. En ekki
má gleyma að hafa yfir hina áhrifa-
miklu særingaþulu, sem finna má í
galdrabókum.
Úr baugfingri vinstri handar
getur maður líka tekið fimm dropa
blóðs og sett í drykk elskhuga sins.
Þegar hann hefur dmkkið þessa
blöndu mun hann elska þann, sem
blóðið gaf, það sem eftir er ævinnar.
Ef kærastinn býr einsamaU og er
í einhverju tUfeUi ekki heima getur
maður gengið kringum húsið hans
og á göngunni kastað salti yfir öxl
sér við hvert skref. Það hjálpar
mikið, segir í galdrabókum.
Gömul munnmæli herma lika, að
hamingja sé annað orð fyrir bjart-
sýni. Það getur því hver bjartsýn
manneskja reynt það sem hér hefur
verið skýrt frá.
Að lokum: Ástarbréf skal ætíð
skrifa með bláu bleki. Þau (bréfin)
má kyssa þrisvar sinnum, en aldrei
fjómm, sjö eða þrettán sinnum.
Það má ekki póstleggja þau á
jóladag eða 29. febrúar á hlaup-
ári. Ekki má heldur missa þau á
leiðinni í póstkassann, og þau
verður að póstleggja, þegar tungUð
er fullt. TU hamingju...
♦
Samanfléttað hár af tveimur elsk-
endum er trygging ævUangrar ástar
þeirra.
brúðarvendinum af brúðinni, gift-
ast áður en árið er liðið. Áður
fyrr var það siður, að brúðurin
kastaði öðmm skónum sínum yfir
vinstri öxl sér, og sá sem náði
honum átti að verða næstur tU þess
að gifta sig.
BORÐAÐU EPLI, OG ÞÁ SÉRÐU
ÞINN TILVONANDI.
í sambandi við aUt ástabraUið
45. TBL. VIKAN 35