Vikan - 06.04.1978, Blaðsíða 29

(ÚL foSj;K

Þegar óvinirnir voru komnir nógu nálægt,
þeytir slönguvaöurinn hinu gullna leynivopni
sfnu. Ef þetta herbragö tekst, þá gæti þaö
oröiö til að binda endi á orustuna.
Þegar Hypatia drottning lagöi skartgripa-
skríniö sitt á slönguvaöinn, þá hólt Valíant aö
hún væri gengin af vitinu.
Því Khazan var á leiðinn yfir fljótiö, hægt og
sígandi og rak menn sína áfram meö
skömmum og óhljóöum.
Á eftir fylgja fleiri dýrgripir, og Khazan missir smám saman alla stjórn á
hinum fógráðugu undirmönnum sínum.. í reiði sinni lætur hann höggin
dynja á mönnunum, sem sjá sitt óvænna og flýja undan honum.
Þaö munar aöeins hársbreidd, að skríniö lendi á Khazan, og skartgripirnir
flæöa út, um leiö og það lendir í vatninu. „Því ættum við að hætta Iffi
okkar, þegar þeir henda ránsfengnum í okkur."
En aö lokum veröur hann að gera sór grein
fyrir þvö, aö hann hefur aðeins um tvo kosti
að velja, að standa kyrr og drukkna í hinu ört
vaxandi fljóti, eða deyja í höndum hins
kvenlega herfylkis Hypatiu drottningar.
Hann velur drukknun.
Þannig gat Hypatia drottning bundiö enda á
orrustuna meö kænsku sinni, og þá er ekkert
annað aö gera en aö hreinsa vfgvöllinn og
halda heim á leiö.
Khazan neitar að trúa þeirri staðreynd, aö
menn hans hafi yfirgefið hann, og brýst
áfram yfir fljótið sem verður dýpra og dýpra
meö hverju skrefi.
1977. World rights reserved.