Vikan - 27.07.1978, Qupperneq 40

snéri sér treglega við til að sjá staðinn
einsogsystir hennar.
Nú var kastalinn baðaður í siðdegis-
sólinni og virtist jafn saklaus og mynd úr
bamabók.
Þegar þær stigu i land á bryggjunni.
biðu Torquil og Angus þeirra nteð Land-
Roverinn. Isabel sá um allar kynningar.
og Fiona leit með velþóknun á Torquil.
þegar þau tókust i hendur. Þau Angus
skiptust á breiðum brosum.
Torquil hlóð farangrinum inn i bilinn
og hjálpaði Fionu uppi i sætið. en siðan
gekk hann svolitið frá til að tala við
Isabel.
,.Þú ert þreytuleg." sagði hann.
„Hefurðu átt annrikt í dag?"
Isabel hlósvolitið óstyrk.
„Það er sjálfsagt hægt að segja. að
dagurinn hafi verið viðburðarikur.
Reyndar er ég nijög fegin að hitta þig
aftur. Ég virðist hafa haft ..." Hún
þagnaði.
Hann horfði rannsakandi á hana
nokkra stund.
„Það hefur eitthvað komið þér úr
jafnvægi.” sagði hann. „Viltu segja mér
frá þvi?”
..Mig langar að segja þér allt. en ekki
núna. Viltu vera svo vænn að fara með
okkur heim." bað lsabei.
„Auðvitað.” svaraði hann. og lagði
hönd sina létt yfir aðra hönd hennar.
„Þú sagðist vera fegin að sjá mig," sagði
hann hljóðlega. „Það gleður mig mjög.
Veistu. að ég get alltaf verið nálægur. ef
þú kærir þig um."
„Ég er að hugsa um að byrja að heyja
á morgun,” sagði Torquil. þegar þau óku
framhjá einu enginu hans, þar sent
grasið bærðist í golunni.
„Meguni við Fiona hjálpa til?” spurði
Isabel.
„Við getum sett vagninn hennar
Emniu i skuggann.” Fiona vargreinilega
stórhrifin af uppástungunni.
Torquil brosti.
„Það væri ágætt." sagði hann. „Hafið
þið áður verið i heyvinnu?"
„Nei — ekki beinlinis,” viðurkenndi
Isabel.
„Ég skal kenna ykkur.” sagði Angus.
„Bieeeeeee,” sagði Emrna.
Þið eru allar velkomnar,” sagði
Torquil hlæjandi. „Ég skal ekki þræla
ykkur út svona fyrsta daginn.”
Þegar þær voru orðnar einar. litaðist
Fiona um i setustofunni.
„indælt,” agði hún. „Verulega
indælt. Er hann giftur?”
„Hver?" spurði Isabel.
Fiona leit systurlega á hana.
„Ó. Torquil. Nei, ég held að hann sé
ekkjumaður. Hvers vegna?"
Fiona brosti torræðu brosi.
„Hvað meðClive?” spurði hún svo.
„Æ. ekkert sérstakt.” lsabel roðnaði.
..Hefur hann ekki skrifað?”
„Nei.”
„Sérðu blöðin hérna?”
„Sjaldan. Ég er venjulega ekkert að
hafa fyrir þvi. Þau eru svo leiðinleg og
venjulega er ekki hægt að trúa
helmingnum af þvi. sem þar stendur.
Korndu. ég ætla að sýna þér. hvar ég
setti vögguna hennar Emmu. og svo
getum við snyrt okkur fyrir teið.”
lsabel ýtti systur sinni á undan sér inn
í svefnherbergið.
En Fiona vissi engu að siður að lsabel
hafði séð blaðagreinina um Clive. og ef
hún hefði náð i skottið á honum þessa
stundina. hefði Fiona sagt honum sina
i meiningu umbúðalaust.
„Veistu. ég held. að það sé holrúm
innra með mér, nákvæmlega á stærð við
kakó-krús,” sagði Fiona um það leyti.
sem þær voru að koma sér i háttinn.
Emma svaf vært i vöggunni sinni. og
Fiona var þegar komin uppi. svo lsabel
smeygði sér úr skónunt og settist upp i
rúm til systur sinnar. Þær höfðu
bakkann á milli sin.
Þær drukku kakóið sitt þegjandi um
stund.
„Hvað veistu mikið um Torquil??”
spurði Fiona loks.
Isabel hugsaði sig um.
„Ekki margt. hcld ég.” svaraði hún.
og henni kom svarið á óvart. Henni
fannst eins og hún hefði þekkt liann
árum saman.
„Það er stúlka sem heilir Flora
MacLean. sem virðist hafa — vera ntjög
vel kunnug Torquil."
Hún hikaði. og Fiona beið.
„Það var lika stúlka, sem hét Mary-
Catherine. og dó,” hélt Isabel áfram.
Það virðist sern Torquil hafi staðið i ein-
hverju sambandi við dauða hennar. Ég
veit ekki hvernig. Ég trúi ekki —” Hún
hikaði aftur og enn beið Fiona.
„Mér finnst erfitt að trúa nokkru illu
um Torquil. eftir því að dærna. sent ég
hef séð til hans.” sagði Fiona cftir
drykklanga stund.
„Torquil sagði mér. að það væri
eitthvað. sem hann vildi útskýra fyrir
mér. og hann gerir það sjálfsagt ein
hvern timann.” sagði Isabel. „Ég myndi
freniur trúa orðum Torquil en Floru."
lauk hún máli sínu.
„Eflaust," sagði Fiona. „En hvar
kemur Clive inn i þessa mynd?”
Isabel braut faldinn á lakinu vandlega.
saman i fellingar. og gætti þess sérlega
vel. að þær yrðu allar jafnar.
„Ég veit það ekki." sagði hún loks.
„Það var mynd i blaðinu —'.'
„Já, ég veit það. Ég sá hana.” greip
Fiona frammi fyrir henni.
„Ég veit það ekki enn,” sagði Isabel.
„Ég veit það satt að segja ekki. Ef hann
kemur hingað. þá getum við talað um
þetta.enefekki—?
Framhald f næsta blaði.
Nú getum við boðið þessi finnsk-hönnuðu sófa-
sett með leðuráklæði. Framleiðum þau einnig
með áklæðum eftir eigin vali. Eigum margar
tegundir af leðursófasettum.
Litið inn!
Veríð velkomin!
.Slfeifán_______________________
40 VIKAN 30. TBL.