Vikan - 08.03.1979, Síða 15

Þýð.: Ha/ldóra Viktorsdóttir
Þær stóðu á krossgötum, konurnar tvær.
Þær höfðu verið í sama ballettflokki og
verið mjög nánar vinkonur, og núohittust
þær aftur eftir tuttugu ár. önnur hafði náð
því að láta æskudraum sinn rætast, hún
var orðin fræg ballerína. En hin hafði gefið
dansinn upp á bátinn, gift sig og eignast
börn. Þær voru nú, eftir allan þennan tíma,
neyddar til að líta til baka og rifja upp allt
sem þeim hafði orðið á um dagana, þær
urðu að endurlifa allt það sem leitt hafði
þær að krossgötum . . .
Deedee hljóp niður stigann og inn á
kvennasnyrtinguna, inn í einn klefann og
læsti á eftir sér. Um leið og hún var búin
að læsa, braust gráturinn út, og tárin
streymdu niður andlit hennar. Hún þrýsti
lófunum og enninu að köldum, hvítum
veggnum. Hún sleppti alveg fram af sér
beislinu og grét ákaft yfir því, sem hún nú
var, eða því, sem hún hafði verið og gat
aldrei orðið framar.
sjálfur um kennsluna, en Deedee um allt
bókhald.
Upp á siðkastið hafði Wayne byrjað
að drekka helst til mikið vegna þess að
Deedee gerði það. Einnig vegna þess að
hann grunaði hvað orsakaði drykkju
hennar. Samræður þeirra á síðkvöldum
voru þrúgaðar af löngum þögnum. Samt
vildi hún ekki að hann kveikti á
sjónvarpinu nema þar væri eitthvað
sérstakt að sjá; hún sagðist ekki vilja
verða háð þvi. Því þegar þau sátu saman
í stofunni fannst henni hún örugg, enda
þótt þeim gengi illa að halda uppi sam-
ræðum og þau sætu án þess að vera
með nokkuð í glasi. Örugg fyrir hverju
reyndi hún ekki að gera sér grein fyrir;
sennilega örugg fyrir minningum sem
gætu orðið ógnvekjandi í framtiðinni.
Þó hún gleddist innilega yfir bréfinu
frá Emmu um að balletthópurinn væri
nú loksins að koma til Oklahoma, þá
fékk hún samt ákafan hjartslátt af til-
hugsuninni um að öryggi hennar væri
kannski hætta búin. Var það vegna þess
að hún kveið fyrir að sjá Emmu aftur
eftir öll þessi ár? Myndin af verunum i
speglinum kom aftur upp í huga hennar,
ótrúlega skýr, þegar hún var að undir-
búa veisluna sem hún ætlaði að halda
fyrir balletthópinn. Hún ákvað að bjóða
ekki neinum nágrönnum eða öðru
utanaðkomandi fólki; einungis fjölskyld-
unni, ballettfjölskyldunni.
Núna, þegar hún gekk inn í stóra
áheyrendasalinn, sem enn var kallaður
Tónlistarhöllin, velti hún því fyrir sér
hvort þetta hefði ekki annars verið frá-
leit ákvörðun. Eftir öll þessi ár! Hvað
skyldu vera margir eftir af dönsurunum
sem hún og Wayne höfðu þekkt? Hann
ýtti við henni og hún veifaði og brosti
um leið og þau gengu niöur ganginn.
Hún hafði boðið öllum hópnum, en
hvað skyldu margir þiggja boðið?
Hljómsveitin var byrjuð að stilla saman
hljóðfærin og húsið var að verða fullt,
það var næstum þvi uppselt. Allt þetta
fólk kom til að sjá balletthópinn hennar.
Hún óskaði þess svo innilega að þeim
tækist vel.
Hún tók við leikskránni sem Wayne
rétti henni og blaðaði i henni þangað til
hún fann heilsíðumynd af Emmu.
Emmu i hlutverki Önnu Kareninu. Hún
starði á myndina en sá i staðinn sjálfa sig
og Emmu eins og þær höfðu staðið og
horft á spegilmynd sína. Hún hafði sjálf
staðið á hlið til að skoða á sér magann í
speglinum. Ljósin slokknuðu, það var
klappað fyrir hljómsveitarstjóranum og
hún klappaði líka. Anna Karenina var
síðasti ballettinn á dagskránni. Hún vissi
ekki hvernig hún átti að geta beðið.
Sviðið var baðað silfurlitri birtu fyrir
fyrsta ballettinn, La Bayadere. Ljós-
geislinn beindist að öðru horninu aftast
á sviðinu og um leið birtist undur fögur
ung stúlka og sveif inn á sviðið eins og i
þokuslæðu. Önnur ung stúlka kom á
eftir henni og sveif sömu leið, og siðan
önnur og önnur og önnur. Deedee sveif
með þeim. Hennar fyrsta mikilvæga
hlutverk hafði verið sem fremsta stúlkan
í Bayadere. Þetta var erfitt hlutverk,
það krafðist mikillar sjálfstjórnar.
Hreyfingarnar þurftu að vera i ná-
kvæmu samræmi við tónlistina, því allar
Framhaldssaga
Annar hluti
hinar stúlkurnar fylgdu á eftir og svifu á
eftir þeirri fyrstu, og gerðu sömu spor og
hún á nákvæmlega sömu stöðum og
hún. Hafði það verið hún sem var
fremsta stúlkan þarna í fyrsta skiptið?
Eða hafði það verið Emma? Þær höfðu
skipst á, það mundi hún, en hvor hafði
verið sú fremsta fyrr?
Emilía hallaði sér fram við hlið
hennar. Sevilla Haslam var á sviðinu.
Adelaide var alltaf með erlenda prima-
ballerínu. Að þessu sinni var hún ensk,
stíllinn var auðþekktur. Wayne deplaði
augunum til Deedee. Hún hafði alltaf
likt enskum ballerinum við fugla.
Fíngerðar og tígulegar með mjóa útlimi.
Þær voru líkastar fuglum sem baða
vængjunum út í loftið. En henni fannst
alltaf eins og þær gætu þá og þegar farið
að tísta og kurra. Sevilla var mjög góð,
ein af þeim bestu. Hvernig skyldi
Emmu hafa liðið, þegar Sevilla bættist i
hópinn?
„Vá!” heyrðist i Ethan. Meira að
segja Janina var hætt að fikta við leik
skrána. Frá áhorfendunum heyrðist
hvorki stuna né hósti, það var eins og
loftið væri rafmagnað. Allra augu
beindust að Yuri Kopeikine, rússnesk-
um dansara sem hafði flúið frá Kirov
ballettinum, og sem álitinn var einn af
bestu karldönsurum heimsins. Ef hann
var það ekki þegar, þá var að minnsta
kosti eins líklegt að hann ætti eftir að
verða það. Þó starfsferill dansara væri
stuttur, þá hafði Yuri tímann fyrir sér,
því hann var aðeins tuttugu og fimm
ára. Líkami hans var stæltur eins og á
íþróttamanni og hann var í senn fríður
og karlmannlegur, auk þess sem
hreyfingar hans voru mjög tígulegar.
Meira að segja íbúar Oklahoma gerðu
sér ljóst að þeir voru að horfa á frábæra
snilli: stórkostlegan listamann sem gat
lyft sér upp eins og hann væri með
vængi og snúið sér og hreyft sig í loftinu
áður en hann að lokum ákvað að snerta
aftur sviðið. Hvað, var þetta nú ballett?
Það var það, en það voru engir nema
Deedee, Wayne, Emilia og Ethan sem
skildu til fulls hvers vegna. Janina skildi
meira að segja ekki nema til hálfs það
hvernig Yuri túlkaði erfiðustu sporin
þannig að hann virtist gera þau án
minnstu áreynslu og það hvernig hann
náði að gera hverja hreyfingu enn
áhrifameiri með frábærum
leikhæfileikum.
„Það getur enginn reynt að keppa við
þetta!" sagði Deedee í hléinu.
„Emrna þarf þess ekki.” Wayne lagði
handlegginn utan um hana. „Það eru
tveir ballettar eftir áður en „Anna”
kemur.
„Og þeir eru meira leiknir en
dansaðir.”
lO.tbl. Vikan 15