Vikan - 08.03.1979, Blaðsíða 47

..Viltu leyfa mér að stinga upp á áætl-
un. Pen?”
„Já. auðvitað, ef þér dettur eitthvað
í hug. En fyrst vil ég hitta Piers, vegna
þess að ég get ekki ennþá trúað því að
hann vilji raunverulega kvænast Lydiu.
Nú, hún gerir ekkert annað en að gráta,
Richard!”
Sir Richard leit á hana dularfullur.
„Já," sagði hann. „Kannski er það betra
ef þú hittir Piers fyrst. Fólk — sérstak-
lega ungir menn — breytist mikið á
fimm árunt."
„Það er satt,” sagði hún dapurlega.
„En ég breyttist ekki.”
„Ég held að þú hafi gert það," sagði
hann vingjarnlega.
Hún virtist ekki sannfærð og hann
þvingaði hana ekki. Þjónninn kom inn i
stofuna til þess að taka af borðinu. Hann
•hafði vart lokið því þegar spjald majórs
Daubenacys var borið til sir Richards.
Pen skipti litum og hrópaði: „Ham-
ingjan sanna. ég vildi að ég væri ekki
hérna! Ég býst ekki við því að ég geti flú-
ið núna. er það?"
„Varla. Þú myndir eflaust ganga
beint I fangið á majómum. En ég skal
ekki láta hann berja þig.”
„Það ætla ég að vona." sagði Pen
innilega. „Segðu mér hvernig er maður
spilltur? Lit ég út fyrir að vera spillt?"
„Ekki hið minnsta. Það besta sent þú
gætir gert væri að sýnast vera i fýlu.”
Hún settist I stól úti I horni. breiddi úr
sér i honum og reyndi að gretta sig.
„Svona?"
„Frábært,” sagði sir Richard.
Andartaki siðar var majór Daubenacy
vísað inn i stofuna. Hann var þreytu-
legur maður og frekar rjóður I andliti.
Þegar hann stóð á móti hinum stórkost-
lega glaumgosa, hrópaði hann: „Ham-
ingjan sanna! Þér ERUÐ sir Richard
Wyndham.”
Pen, sem horfði á þá út úr horninu,
gat ekki annað en dáðst að hneigingu sir
Richards. Majórinn kom auga á hana.
„Svo þetta er unglingurinn sem hefur
verið að ginna dóttur mina.”
„Aftur?” sagði sir Richard þreytu-
lega.
Majórinn starði á hann. „Hvað segið
þér, herra! Eigið þér við að þessi — þessi
ungi fantur leggi það i vana sinn að tæla
ungar stúlkur?”
„Herra minn. er það svo slæmt?”
spurði sir Richard.
„Nei, herra, það er það ekki,” flýtti
majórinn sér að segja. „en þegar ég segi
yður að dóttir min hafi viðurkennt það
að hafa farið út i gærkvöldi til þess að
hitta hann leynilega i skóginum og að
hún hefur oft áður hitt hann I Bath . ..”
Einglyrni sir Richards kom i ljós. „Ég
samhryggist yður,” sagði hann. „Dóttir
yðar er líklega framtakssöm stúlka.”
„Dóttir min,” sagði majórinn. „er ein-
föld litil stúlka. Ég veit ekki hvert unga
fólkið stefnir! Þessi ungi maður — hann
litur ekki út fyrir að vera nenta drengur!
— er. eftir því sem mér skilst, ættingi
yðar?”
„Systkinabam,” sagði sir Richard.
„Ég er — hér — fjárhaldsmaður móður
hans. Hú^n erekkja.”
„Ég sé að ég hef hitt rétta manninn.”
sagði majórinn.
Sir Richard rétti honum letilega hönd-
ina. „Ég biðst undan allri ábyrgð herra.
Mitt hlutverk er aðeins að flytja hann úr
umsjá kennara sins, sem hefur reynst
alls óhæfur til þess að hafa stjóm á —
hm — gerðum hans og koma honum i
hendur móður sinnar.”
„En hvað eruð þér þá að gera í Queen
Charlton?” spurði majórinn.
Það var augljóst að sir Richard fannst
spurningin vera ókurteisi. „Ég á ætt-
ingja I nágrenninu, herra. Ég held varla
að ég ætti að fara að þreyta yður með
ástæðunum fyrir þvi að ég varð að
lengja ferð sem er mér mjög ógeðfelld.
Pen, hneigðu þig!”
„Pen?” át majórinn eftir og starði á
hana.
'ann var skírður I höfuðið á kvekar-
anum mikla," útskýrði sir Richard.
„Einmitt! Ég ætti þá að segja yður,
herra. að hegðun hans er alls ekki I
samræmi við nafnið.”
„Það er rétt,” samsinnti sir Richard.
„Það er leitt að þurfa að segja það, en
hann hefur verið vesalings einstæðri
móður sinni endalaus vandræði og
áhyggjur."
„Hann virðist mjög ungur." sagði
majórinn og virti Pen fyrir sér gagn-
rýnum augum.
„En þó gamall i syndinni.”
Majórnum virtist bregða. „Svona
nú. herra. Ég held nú að það sé ekki svo
slæmt. Maður má ekki dæma unga
fólkið of hart. Auðvitað er þetta allt
mjög ámælisvert og ég hylmi á engan
hátt yfir dóttur minni, en þetta er vor
lifsins, herra, þér skiljið. Ungt fólk fær
svo rómantískar hugmyndir — ekki það
að ég varð mjög hneykslaður að frétta
um þessi leynilegu stefnumót. En þegar
ungt fólk verður ástfangið. þá . ..”
„Ástfangið!” greip sir Richard inn i og
virtist steinhissa.
„Nú, nú, ég get vel skilið að þér séuð
undrandi. Manni finnst nú ungarnir
heldur litlir til þess að yfirgefa hreiðrið,
ha? En . ..”
„Pen,” sagði sir Richard og sneri sér
að „frænda” sínum með hræðilegu
augnaráði. „Er það rétt að þú hafir haft
einhverjar alvarlegar fyrirætlanir I huga
varðandi ungfrú Daubenacy?”
„Ég hugsaði mér aldrei hjónaband,”
sagði Pen og drúpti höfði.
Majórinn virtist ætla að fá slag. Áður
en hann fékk málið aftur var sir Rich-
ard búinn að taka orðið. Steini lostinn
hlustaði majórinn á lýsingar á
hneykslanlegum bráðþroska Pen og hún '
varð að snúa sér undan til þess að fela
hlátur sinn. Eftir hroðalegum lýsingum
sir Richards að dæma var Bath stráð
saklausum fórnardýrum hennar. Þegar
sir Richard minntist á það að þessi ungi
siðspillir ■ væri án nokkurra frama- eða
gróðavona. þá greip majórinn inn i og
sagði að hann ætti að vera hýddur.
„Einmitt min skoðun,” sagði sir Rich-
ard og hneigði sig.
„Við alla heilaga, aldrei hefði mér
dottið slíkt I hug! Alveg auralaus segið
þér?”
„Næstum allslaus,” sagði sir Richard.
„Þvilíkt og annað eins,” sagði majór-
inn. „Ég veit ekki hvað skal segja.Ég er
alveg forviða.”
„Þvi ntiður,” sagði Richard. „Faðir
hans var alveg eins. Sami úlfurinn I
sauðargæru.”
„Þér skelfið mig,” sagði majórinn.
„Samt lítur hann ekki út fyrir að vera
nema drengur.”
Pen fannst að nú skyldi hún leika sitt
hlutverk og sagði svo sakleysislega að
majórinn hryllti við: „En ef Lydia
segir að ég hafi beðið hennar, þá ef það
ekki satt. Þetta var allt saman daður. Ég
kæri mig ekki um að kvænast.”
Við þessa yfirlýsingu varð ntajórinn
enn cinu sinni orðlaus. Sir Richard benti
Pen að fara aftur í horn og þegar hinn
öskureiði faðir hafði loks jafnað sig, var
hann búinn að taka orðið. Hann viður-
kenndi að umfram allt yrði að kæfa
málið niður, lofaði að refsa Pen ærlega
og fylgdi siðan majórnum út um leið og
hann lofaði þvi að slík hegðun yrði ekki
látin viðgangast án refsingar.
Pen sem hafði barist við að halda niðri
I sér hlátrinum. féll saman af hlátri um
leið og majórinn var kominn nógu langt
^lLLA*.
Kf A VTV **«?* 4
NANCI HELGASON
MEÐ ÞRÁÐ OG NÁL
SAUMAVÉLIN ÞÍN
Geymdu pappaspjald, svart
öflrum megin og hvftt hinum
megin, I saumakörfunni þinni afl
grfpa til, þegar þú þarft að þrœða
vélina. Settu þé spjaldifl é bak
vifl nélina mefl svörtu hliðina afl,
þegar er hvitt á spólunni, en
hvitu hliflina afl, þegar er svart á
spólunni. Þé er auðveldara að sjá
til vifl þræðingunar.
Limdu frauðgúmmi undir fót-
stigið é saumavélinni þinni til
þess afl koma i veg fyrir, afl það
ýtist til undan fætinum é góKinu.
Þegar þú hefur oliuborið
saumavélina þina, saltu sauma
nokkrum sinnum yfir ónýta
pjötlu til þess að tryggja þafl, afl
þú fáir ekki olfu i gófl efni, sem
þú ert að sauma úr.
AD NÝTA GAMALT
Ef heili útigallinn er orðinn of
litill é litla bamifl, en ennþá nógu
rúmur um axlirnar, er gott réfl að
snffla neflan af honum, falda
hann og gera þannig úr honum
gófla úlpu.
Úr gömlum gallabuxum mé
gera duglega pottaleppa. Klippið
skálmarnar af fyrir ofan hné,
saumið skálmamar saman og
snfflifl til, varpifl saman é
köntunum.
Nýtifl slitin handklæði f þvotta-
poka. Klippið handklæflin niflur i
hæfileg stykki, saumifl tvö og
tvö saman á þremur hliflum.
Vanti þig ódýrar tækifæris-
buxur, mé nota eftirfarandi réð.
Klipptu úr buxum, sem orðnar
em of þröngar, frá haldi niflur f
skref hliðarsauma é milli og
saumaðu inn i f staðinn hluta úr
gömlum teygjanlegum sokka-
buxum.
Litla, mjúka þvottaklúta til afl
þvo ungbömum, má gera úr
gömlum skyrtubolum. Snfflifl
8x13 sm stykki úr bolnum, leggifl
tvö og tvö saman og saumifl
saman á köntunum.
Fyrir þé, sem þurfa að vinna
liggjandi é hnjánum, er tilvalið afl
sauma vasa á hnén og festa
hæfilega stór stykki úr fraufl-
gúmmfi inn i vasana.
Buxur barnanna vilja pokast
leiðinlega um hnén, afl ekki sé nú
talafl um slitifl. Draga má úr
þessu mefl þvf að sauma bætur,
efla strauja þær á, að innanverflu
um hnén.
FINGURBJÖRGIN
Ef þú skyldir einhvern tfma
lenda f þvf afl finna hvergi fingur-
björgina þfna, þegar þú ætlar að
grfpa f sauma, þé er hér réfl vifl
þvf: Vefflu tveimur plastplástrum
um góminn, fyrst utan um hann
og sfflan fyrir hann.
PRJÓNAÐÍTAKT
Það er égætt að hlusta á
tónlist, meflan gripið er f
prjónavél. Þú prjónar ósjáffrátt f
takt vifl tónlistina, og prjóna-
skapurinn verður jafnari fyrir
bragðið.
Tómir eggjabakkar eru
upplögð geymsla f yrir spólur.
10. tbl. Vikan 47