Vikan - 14.06.1979, Side 43

— Jú, ég trúi því að allir — ef þess er
einhver kostur — verði að frelsast frá
því sem bindur þá. Og ég viðurkenni að
þú átt við vandamál að stríða, en ég held
7 líka að lausn sé að finna á þvi.
— Fyrirgefðu, sagði ég, — ég skil ekki
alveg hvað þú ert að fara.
— Heyrðu mig nú, ég hitti þig fyrst í
dag svo að þú kærir þig varla um að ég
fari að leika sálfræðing. Annars er
auðvelt að geta sér til um hvaða bönd
binda þig mest og þú þarft að losna úr.
Ég vissi ekki hvort ég kærði mig
nokkuð um að hlusta á þessa speki hans,
en sagði kuldalega:
— Blessaður vertu ekki að Iiggja á
þessu.
Hann brosti blíðlega og horfði á mig,
eins og við hefðum þekkst í áraraðir og
hann mæti mig rnikils. Brosið snart mig
djúpt — en ég vildi alls ekki láta hann
hafa þessi áhrif á mig.
— Allt þetta jafnréttiskjaftæði er ekki
frá þér komið. Ég viðurkenni fúslega að
slíkar hreyfingar eru mikilvægar, en
þeir, sem berjast fyrir jafnrétti, verða að
gera það heilshugar. Það er ekki nóg að
vera með bara af skyldurækni og undir-
lægjuhætti. Ef það er eitthvað, sem þú
þarft að berjast við, þá eru það í
hreinskilni sagt systurnar, og þar þarft
þú að heyja þina sjálfstæðisbaráttu.
Það varð stutt reiðiþrungin þögn, og
svo bætti hann við heldur hryssingslega:
— Og nú ætlar þú að drífa þig heim til
að búa til mat þar, bara af því að þú vilt
sýna hver ræður. En þú verður þá að
bjarga þér sjálf heini — og það er
nokkuð langt að ganga, góða.
i_/G ætla ekki að lýsa því hvernig
mér var innanbrjósts. Reiði, niður-
læging og hræðsla toguðust á. Það sauð
svo i mér bræðin að mig langaði mest til
að segja honum aö fara til fjandans.
Loks heppnaðist mér að ná svo valdi á
tilfinningum mínum að ég treysti mér til
að svara honum. — Ef þú þekktir systur
minar myndir þú aldrei . . . ég gat ekki
lokið setningunni og vissi heldur ekki
hvað mig langaði helst til að segja.
— Auðvitað þekki ég þær ekkert, bara
á því sem þú hefur sagt mér í kvöld,
viðurkenndi hann. Og ef ég kemst að
raun um, eftir að ég hefi kynnst þeim, að
ég hafi á röngu að standa varðandi
afstöðu þeirra til þin, skal ég biðjast
afsökunar. Hann opnaði dyrnar og
tónlistin barst út til okkar.
— Við getum ekki rifist við borðið,
það er svo nærri hljómsveitinni, sagði
hann hlæjandi. — Eigum við ekki að
semja um vopnahlé í jafnréttisbarátt-
unni?
Við horfðumst í augu eitt andartak en
það var þýðingarmikið augnatillit. Hann
tók í hönd mína og brosti þegar við
leiddumst inn. Og vitið þið hvað? Ég
held helst að hann hafi haft nokkuð til
sins máls varðandi mig og systurnar...
Endir
Aðdáendur
ætluðu blátt
áfram að
kæfa Lesley
eftir
sjónvarpsupp-
tökumar.
sem
ein-
söngvari
Lesley slær í gegn með laginu Shall I
do it.
Lesley slær
í gegn
Það þykir alltaf tíðindum
sæta þegar söngvari frægrar
hljómsveitar segir skilið við
félaga sína og reynir fyrir sér
upp á eigin spýtur.
Svona tilraunum er venjulega
spáð illum endi, en Lesley
McKeown sló aldeilis í gegn í
fyrstu sjónvarpsupptökunni
sinni eftir aðskilnaðinn við Bay
City Rollers.
Búningur hans, níðþröngur,
svartur prjónasamfestingur
og hvit stígvél úr villi-
dýraleðri, vakti mikla at-
hygli og lagið sem hann
sló í gegn með heitir
Shall I do it.
24. tbl. Vikan 43