Vikan


Vikan - 16.08.1979, Blaðsíða 18

Vikan - 16.08.1979, Blaðsíða 18
Nýfæddur lítill snáði liggur 6 laufblöðum nokkr- um minútum eftir fæðingu sina. Þessi var heppn- ari en margir frændur hans — hann var sterk- byggður og lifði. flæddi yfir þá og truflaði fyrri lifsvenjur þeirra. Það átti að „frelsa” þessa villimenn. Líf þeirra var mjög einfalt — eins einfalt og mögulegt er. Þeir rækta nokkrar grænmet- istegundir og fara á veiðar þegar hungrið sverfur að. Öðrum tíma sínum verja þeir í það að vaða um í svima af völdum eitur- efna sem þeir nota óspart og trúa að komi þeim í samband við Guð sinn. Eitur þetta, sem þeir nota í ótakmörkuðu magni, vinna þeir úr tré sem kallast Pararo en gengur einnig undir nöfnunum Yopo og Nojo. í náttúrufræðibókum mun það aftur á móti heita Anadanthera Peregrina. í ágúst og september vaxa baunir á tré þessu sem indí- ánarnir týna af, þurrka, hengja upp osfrv. Baunirnar hafa mikið gildi innan kyn- stofnsins og eru notaðar sem gjaldmiðill líkt og peningar hjá okkur hinum betur siðuðu. Eiturinntakan er mikil athöfn hjá Yano- mamo-indíánunum. Röri er stungið upp í nasir þess sem eitrið ætlar að innbyrða og annar indiáni spýtir þvi síðan af miklum krafti upp í vit hans. Áhrifin eru skjótvirk og mikil: Viðkomandi breytist gjörsamlega. Hann vælir og grettir sig, augun fyllast tárum og hringsnúast í augnatóftunum. Er mesti skjálftinn er farinn úr manninum er þetta endurtekið einu sinni og þá er indíán- inn tilbúinn til að svífa af stað á vit and- anna og Guðs síns þar sem hann dvelur þar til áhrifin þverra. Yanomamo-konan er algerlega undir- gefin manni sínum. Hún byrjar að vinna fyrir sólarupprás, týnir ávexti, sér um mats- eld og vefur teppi og klæði úr baðmull sem vex villt — er sívinnandi. Og hún gerir fleira, hún fæðir börn. Þegar Yanomamo-kona verður ólétt er henni stranglega bannað að hafa samfarir við eiginmann sinn. Hún verður einnig að tína af sér allt tildur, hringana úr nefinu og eyrunum og hætta að mála sig. Hún verður að láta sér nægja að vappa um nakin með 18 Vikan 33. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.