Vikan


Vikan - 25.10.1979, Síða 48

Vikan - 25.10.1979, Síða 48
bilinn og sieig úi til aö lita á skúrana. Ef hann skildi hana eftir hérna i cinuni skúranna. bundna og keflaða. þurfti hann i rauninni ekki aö drepa hana. Hún myndi bara deyja. Það yrði miklu auðveldara þannig. Hann varð |x> að hafa bilinn þar til hann væri kominn héðan. Best væri að brenna hann. Þaö myndi eyða öllum sönnunargögnum um aö hann hcfði veriö i honum. Kate horfði á hann vappa þarna um og velti þvi fyrir sér hvað hann væri að hugsa. Hann var ekki geðveikur. hann vissi vel hvað hann var að gera og hann vildi ekki fremja annað ofbeldisverk. Það var hræðslan. sem varð til þess að hann drap Söndru King. það var einnig hræðsla. sem kom honum til að snúa upp á handleggi hennar' og hóta henni með hnifnum. hræðslan myndi ncyða hann til aö myrða hana ef hann gæti. Hnifurinn lá þarna enn. á hanska- hillunni, hægra mcgin og fyrir neöan stýrið. Kate gat hreyft til fæturna þó þcir væru enn samanreyrðir. hún gat aðeins hreyft fingur og úlnliði en mjög litiö. Ef hún gæti fært sig yfir i ökumannssætið var möguleiki á að hún næði hnifnum með þvi að teygja sig fram. Hún horfði á hann. hann hafði gengið nokkurn spöl frá bilnum núna og starði á stærri skúrinn, langa og lága byggingu með stórt gat á einum veggnum. Kate þrýsti höndunum upp að likama sinum. Guði sé lof að billinn hennar var með þá gerð öryggisbelta sem læstust framan á þeim sem i þeim var en ekki i gólfinu. þau hefði hún ekki getað losað. Nú gat hún auðveldlega fært sig. Átti hún að leysa fæturna betur eða flýta sér að ná I hnífinn? Án hans gat hún ekki levst sig nógu vel til aðhlaupa. Það var hnífurinn sem hún þurfti. Hún lyfti upp lærunum. steig fótum fast i bilgólfið og færði sitjandann yfir bilið milli sætanna. yfir handhemilinn og gir- stöngina. Það var svo auðvelt að lyfta fótunum yfir á eftir. Allt tók þetta nokkrar sekúndur en henni fannst það vera margir klukkutimar. Hún teygði sig undir stýrið og þreifaði fyrir sér með höndunum. Hún varð að hafa öruggt tak á hnífnum áður en hún tæki hann af hillunni, það yrði svo auðvelt að missa hann. Hún greip hann milli fingra sinna og dró hann til sin. Hnifurinn datt en þá var hún komin með hann upp fyrir hné sin og hann féll í kjöltu hennar. Hún reyndi að nudda úlnliðunum við hann þar. En það bar engan árangursvo hún hélt blaðinu með hægri hendi og hreyfði það eftir vinstri handlegg. Til þess að hreyfingin yrði nógu áhrifamikil varð hún að renna blaðinu undir kápuermina. Þetta var mjög beittur hnifur. hann hafði valið vel. Hún skar sig i handlegginn i gegnum peysuna en hún skar lika i sundur snærið og hendurnar voru lausar. Hún beygði sig til að skera snærið sem var reyrt utan um ökklana. síðan leit hún i átt til skúrsins. Hann var kominn út úr honum og hljóp nú i áttina til hennar. Viðbrögð Kate voru ósjálfráð. Hreyfingar hennar voru enn hindraðar þvi lærin voru bundin saman og þó hún væri búin að losa hendurnar lá enn strengur yfir brjóstin og hélt upphand- leggjunum föstum upp við likania henn- ar. Hún náði til kúplingarinnar og bensingjafarinnar og hann hafði skilið lyklana eftir í bilnum. Hún ræsti vélina. rak i aftur-á-bak girinn. en fann þá að hún gat ekki hreyft sig nóg til að sjá hvert hún æki. Hún skipti i fyrsta gír og ók i áttina að Gary. Hann baðaði út handleggjunum og hrópaði á hana. Hún ætlaði sér alls ekki að aka á hann. aðeins að flýja, og reyndi þvi að aka bilnum i hring. En olnbogarnir lágu enn þétt að líkanranum svo hún hafði ekki nóg vog- arafl til að sveigja alveg fyrir hann og Gary stökk i sömu átt þegar hún reyndi að beygja frá. Önnur hlið bilsins rakst í hann og hár dynkur heyrðist um leið og hann hvarf úraugsýn. Kate hélt áfram. Hún lauk við hringinn og ók upp brattan stiginn eins hratt og bifreiðin komst. þó ekki mjög hratt þvi að stígurinn var brattur og hún varð að vera i fyrsta gir. Þegar upp var komið stansaði hún og leit við. Hún kom ekki auga á hann. Hún ók aðeins áfram. stansaði þá aftur. opnaði dyrnar. sat kyrr og tók HVERS VEGNA MORÐ? andköf. Eftir nokkra stund lyfti hún fótunum út fyrir. Hún sal með fæturna fyrir utan bílinn og skar svo það sem eftir var af bandinu frá. nuddaði siðan úlnliði og ökkla en veitti ekki athygli blóðinu sem draup úr vinstri handlegg hennar. Brált gat hún staðið upp. hún reyndi að ganga og stappaði niður fótunum til að koma blóðrásinni af stað. Þvi næsl hallað hún sér upp að bilnum og dró andann djúpl. henni var óglatt og lá við yfirliði. Hafði hún drepið hann? 17. kafli Gary lá i keng á jörðinni. Hann hafði fengið höfuðhögg og var dasaður. Hann var lika nreiddur á hægri handlegg og þegar hann reyndi að setjast upp bar sársaukinn hann ofurliði Hann gat ekki hreyft handlegginn. hann lá máttlaus niður með hlið hans. Hann sat þarna og skalf og nötraði. Tíkin. hún hafði ekið beint á hann. ætlaðaðdrepa hann þegar hann var búinn að vera góður við hana. Hann hafði varla snert hana nema til þess að binda hana. Hann hafði sýnt henni umhyggju og lofað að meiða hana ekki. Hvers vegna gerði hún honum þetta? Og hvernig i fjáranum hafði hún losaðsig? Hann hafði treyst henni. Hún væri nú á leiðinni niður tröðina. örugglega til þess að ná i lögregluna. Þegar Gary var búinn að jafna sig eftir fyrsta áfallið fór hann að hugsa. Þegar hún væri komin úl á veginn. þyrfti hún að finna simaklefa. Það gæti tekið nokkurn tima. Hún yrði að segja frá því hvar hún væri. Gary bjóst ekki við að hún vissi það neitt frekar en hann. Hann gæti enn komist i burtu. Hann reis með erfiðismunum á fætur og hélt um brotna handlegginn með þeim heilbrigða. Siðan staulaðist hann í átt að næsta skúr og hallaði sér upp að veggnum. svitinn rann af honuni við á- reynsluna. Hann varð var viðsársauka i brjóstholinu þegar hann dró andann og datt hjartað strax i hug. Það sló ofsa lega. sársaukinn i brjóstinu jókst og dofnaði. Hann fann einnig til i hnjánum. Billinn hafði skollið á hægri hlið hans og hann hafði kastast frá. mestu meiðslin höfðu koniið við fallið. Hann tók þétt um hægri handlegginn með þeim vinstri og tók að staulast upp brattan stiginn. Léttir skór hans runnu til á sléttri krítarklöppinni. Ef hann kæmist upp áður en lögreglan kæmi ætlaði hann að hlaupa yfir akrana og að BARTSKERINN Laugavegi 128 v/Hlemm Sími23930 Vandlátir koma afturogaftur SÉRPANTANIR í PERMANENT. HALLBERG GUÐMUNDSSON ÞORSTEINN Þ0RSTEINSS0N FÉLAG ÍSLENZKRA HLJÓMLISTARMANNA útvegar yður hljóðfaraleikara og hljómsveitir við hverskonar tœkifœri Vinsamlegast hringið í 20255 milli kl.14-17 48 Vikan 43. tbl,

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.