Vikan - 06.12.1979, Side 95

Leikarar, leikstjóri og höfundur samankomnir ó lokaœfingu.
Líf í herstöð:
Efni nýs leikrits í Keflavík
Svipmynd úr laiknum.
mE/T
um FÓLK
„Ég kann því ágætlega. Það
er mikil fórn og stórt skref þegar
maður ákveður að lifa
kvenmannslaus og ég vona bara
að ég fái ekki bakþanka. Aftur á
móti gæti ég ekki lifað í klaustri
þvi til þess þurfa menn að vera
búnir ákveðnum eiginleikum —
þeim eiginleikum er ég ekki
búinn.”
— Hefur þú séð páfann?
„Ég fór til Rómar í febrúar sl.
og vai þá svo heppinn að fá að
hlýða á páfa I lítilli kirkju rétt
utan við borgina. Við vorum
þarna 3 úr þýska presta-
skólanum og ég veit eiginlega
ekki hvernig við fórum að því að
komast inri í kirkjuna því
mannfjöldinn var gífurlegur.
Einhvern veginn bárumst við þó
með straumnum inn í kirkjuna
og lentum í fremstu röð. Vegna
þess hvað við vorum stórir þá
skyggðum við á útsýnið fyrir
litlu ítölunum sem stóðu fyrir
aftan okkur. Þeir kunnu því að
sjálfsögðu illa og nokkrar konur
voru stanslaust að berja í bakið
á okkur í von um að sjá betur.
Við snerum okkur við til að
biðja þær um að hætta þessu og
þegar þær sáu að við vorum
klæddir í svört prestsföt féll
þeim allur ketill í eld og ákölluðu
Guð og góða vætti í von um
fyrirgefningu. Þær trufluðu
okkur ekki meira það sem eftir
var messunnar.
Þáð var mikil reynsla að
standa svona augliti til auglitis
við páfann. Það færðist einhver
óskiljanleg ró yfir mann, einhver
kennd sem erfitt er að útskýra.
Annars hef ég tvisvar áður séð
Páfann, það var á Péturstorgi en
þar talar hann til fjöldans á
hverjum sunnudegi í um það bil
20 mínútur. Á meðan á því
stendur má heyra saumnál falla
á torgið þó áheyrendur skipti
þúsundum.”
— Eitthvað að lokum, Ágúst?
„Freistarinn bíður á hverju
horni og við ættum að snúa
okkur til Guðs og biðja hann um
hjálp.”
ej
Viða úti á landi reka leikfélög mikla
og merkilega starfsemi. I þéltbýlinu hér
sunnanlands er Kópavogur eini staður-
inn þar sem leikstarfsemi hefur lifað að
juarki fyrir utan Reykjavik. En á seinni
árum hafa Suðurnesin vakið athygli
fyrir þróltmikið lcikstarf. Þar eru nú
fjögur félög sem sett hafa upp mjög
frambærilegar sýningar. Elst þessara
félaga er Leikfélag Keflavíkur. í hausl
gerðist sá timatnótaviðburður i lífi þess
að tekið var til æfinga nýtt islenskt
leikrit eftir núverandi formann þess,
Hilmar Jónsson bókavörð, og hefur
Ciunnar Eyjólfsson leikari annast leik
stjórn. Við brugðum okkur á æfingu i
Stapa um daginn. tókum nokkrar
myndir og ræddum við tvo leikara sem
fara með stór hlutverk i leikritinu.
Jóhann Gislason og Jenný Lárusdóttur.
svo og höfundinn. Hilmar Jónsson.
— Hefur þú leikiðáður. Jóhann?
— Nei.
— Hefurðu gaman af þessu?
— Já. þetta er ágætis tilbreyting.
— Hvaðofter æfti viku?
— 5 sinnum.
— Hvernig persóna er það sem þú
leikur?
— F.kta Íslendingur. skúrkur af fyrstu
gráðu.
— Heldurðu að þetta leikrit eigi eftir
að vekja athygli?
— Já. tvímælalaust.
— Ert þú lika að stíga þin fyrstu spor
á fjölunum. Jenný?
— Nei, ég lék með Leikfélaginu i
Herbergi 213 eftir Jökul Jakobsson.
— Ert þú útivinnandi?
— Já.
— Er ekki erfitt að vera allt i senn
húsmóðir. útivinnandi og leikkona?
— Aðsjálfsögðu.
— Hvernig leggst leikritið i þig?
— Ágætlega. Það er gaman að vinna
aðeinhverju nýju.
Á æfingunni kemur i Ijós að
höfundurinn fcr líka með hlutverk i
leikritinu.
— Hvernig er hægt að vera höfundur
leikrits, formaður leikfélags, leikari og
yfirmaður bókasafns. Hilmar?
— Og vera þar fyrir utan að vasast í
ýmsutn öðrum félagmálum, bætir hann
við. Það er stundum hrikalegt. En mér
l'innst gantan að þessu. Margir þeirra
sem hér vinna eru eins og þú sérð ungt
fólk. Það hefur sýnl mikinn áhuga. Ég
vonaðist til að fá aö sitja úti i sal og sjá
þessa sýningu sjálfur og það var meining
leikstjórans en því miður urðu tvö for-
föll á síðustu stundu hjá leikurum, sem
tekið höfðu að sér hlutverk. og ég varð
að hlaupa í anrtað skarðið. en i hitt kom
Sandgerðingur.
— Ertu ánægður með leikritið?
— Hvenær er höfundur ánægður með
sitt verk? Ég get þó sagt að Gunnar
hefur breytt því nokkuð og vissulega til
bóta. Við erum öll þakklát fyrir þá
alúð. sem hann hefur lagt i æfingar og
vonum hið besta. Mér finnst leikritið
vera orðið gott. Höfundur getur varla
búist við þvi að aðrir trúi á verk lians, ef
liann gerir það ekki sjálfur. Ég held að
flestir sem að sýningunni standa búist
við einhverri skothrið á þær skoðanir.
sem þarna koma fram.
Af æfingunni er Ijóst að hér er á
ferðinni mikið drama, setn sannarlega
lekur til tneðferðar atburði dagsins.
Þarna er reynt að varpa Ijósi á líf í
herstijð. Við spáum mikilli aðsókn að
þessu verki Leikfélags Kel'l.
Útkalli i klúbbinn. M
49. tbl. Vikan 95