Vikan - 27.11.1980, Blaðsíða 4

Texti: Ásgeir Hannes Ei
Bouclé
TASSO vegg-
striginn
fráokkurer
auðveldur
i ■>'] i 'j | ; j,. j 1 : í 5 .
íuppsetningu
sími 83500
Söngleikur og indíánasveit
Við komuna til Oklahómafylkis rifjast
upp fyrir Vikunni samnefndur
söngleikur: Tjaldið rís og við áhorf-
endum blasa hávaxnir kornakrar í
gullinni morgunsól sléttunnar. Einsam-
all kúreki syngur hástöfum um fegurð
dagsins og áhorfendur hrifast með tóna-
flóði Rodgers og Hammerstein.
Oklahómafylki er þvi ekki lengur
fábrotin sveit sem lengir saman
þéttbýlar strendur Bandarikjanna á
landabréfinu heldur dálitill heimur með
eigin söngleik.
Hvitir menn stigu liklega fyrst fæti á
Oklahómagrundir árið 1540 þegar
spánskir gullleitarmenn lögðu héraðið
undir konung sinn. Fram að síðustu
aldamótum var sveitin griðastaður fyrir
rauðskinna sem reyndar höfðu búið þar
um slóðir i ein fimmtán þúsund ár og
veitt mammútdýr með tréspjótum.
Skömmu fyrir aldamótin var svæðið
opnað til ræktunar fyrir landnema og
fólksstraumurinn lá um héraðið úr
öllum áttum enda er það girnilegt fyrir
akuryrkju og búpening. Seinna gaus svo
blessuð olian úr jörðinni og fylkisbúar
veltu sér upp úr peningum. Síðan hefur
ríkt velmegun i Oklahóma og heima-
menn haft vel til hnifs og skeiðar. Saga
Steinbecks um Þrúgur reiðinnar er þó
ntögnuð lýsing á örlögum smábænda
sem flosnuðu upp vegna kreppunnar
miklu í kringum 1930 og öxluðu skinnin
i atvinnuleit vestur til Kaliforníu.
Fljúgandi Spartverjar
Tulsa er vingjarnleg sveitaborg sem
minnti Vikuna einna helst á Borgames
eða Selfoss þrátt fyrir nokkurn
stærðarmun. Fylkisbúar kalla hana
höfuðborg olíuvinnslunnar i heiminum
og þar með hefur Persaflói þann
sannleika á hreinu. Ýmsar þjónustu-
greinar fyrir landbúnað standa sterkum
fótum i borginni og klæðnaður heima-
manna ber þess öll merki að stutt er yfir
í sveitasæluna. Þar er og hlutfall jeppa
og hálfkassabíla með hæsta móti en þau
farartæki minna mjög á íslenskan ferða-
máta. 1 bænum Henríettu rikir einnig
„Veistu hvaó Ljóminn
er Ijómandi góöur ”
4 Vikan 48. tbl.