Vikan - 01.03.1984, Síða 12

Texti: Hrafnhildur
Ljósmyndir: Ragnar Th.
~\s Viðtal Vikunnar
Fríðarspillír í þinginu
X/
— viötal við Pál Magnússon, þingfréttamann sjónvarps
Eru einhverjar líkur á því
að Páll Magnússon muni
ienda í stímabraki við yfir-
boðara sína?
„Ég veit fyrir víst aö þetta starf
er eitt hið viðkvæmasta af öllum
störfum sem í gangi eru í blaða-
mennsku hér á landi. Það er fyrst
og fremst vegna þess að þingmenn
meta þessa stöðu þingfrétta-
manns sem lykilstöðu! Málum er
nefnilega háttað þannig í dag að
stjórnmálamenn láta sig það
miklu varöa hvernig þeir koma út
í sjónvarpi, hvort mál þeirra fái
einhverja umfjöllun og hvort þeir
fái sjálfir að segja kjósendum
sínum frá því sem þeir eru að
vinna að.
Ástæðan fyrir þessu er sú aö
sumir flokkarnir hafa veikari
málgögn en aðrir. Sumir hafa
hreint engin málgögn. Þaö eru
þrír stjórnmálaflokkar sem segja
má aö séu málgagnslausir og það
er eiginlega ekki nema einn
flokkur sem hefur þaö góða að-
stöðu að hann þarf ekki að vera
upp á aðra fjölmiðla kominn.
Hinir veröa að byggja allt sitt upp
á því hvernig útreið þeir fá í ríkis-
fjölmiðlum. Og þar vegur sjón-
varpið þyngst.
Þetta er alveg skiljanlegt því
besta dæmiö um þetta sést við
kosningar. Það eru skýr dæmi um
það frá útlöndum að um 20% af
fylgi flokkanna sveiflist til eftir
einn umræðuþátt í sjónvarpi. Það
eru þúsundir atkvæða sem
sveiflast á milli eftir því hvernig
menn standa sig á skjánum. Það
gefur því augaleiö að þeir vilja
láta fjalla um sig og því hlýtur
alltaf að standa slagur um þessar
2—4 mínútur sem ég hef í hverjum
fréttatíma 4—5 sinnum í viku! ”
Skárra að hafa alla óánægða en
alla ánægða!
Það má þá ef tii viii búast
við að þú verðir svolítill
friðarspillir?
„Ég hlýt að verða það! Það
12 Vikan 9. tbl.
Völva Vikunnar spáði því nú um áramót að skeleggur l maður myndi
hreppa stöðu þingfréttamanns sjónvarpsins. „Hann mun eiga í stíma-
braki við stofnunina þegar til ákvörðunar kemur um val á útsendingar-
efni,” sagði hún ennfremur.
Nú hefur Páll Magnússon sinnt þessu vandasama verkefni í rúman
mánuð. Páll Magnússon er ekki ókunnugur íslenskri fjölmiðlun því á
fimm ára starfsferli hefur hann unnið sem fréttamaður á Vísi, frétta-
stjóri á Tímanum, aðstoðarritstjóri hjá Storð og þáttagerðarmaður í
Síðdegisvöku útvarpsins. Auk þess er hann unglingum í Breiðholti
nokkuð kunnugur frá því hann kenndi þeim félagsfræði og sögu í Fjöl-
brautaskólanum í Breiðholti.
gefur augaleið að ekki er auðvelt
verk að gera alla ánægða. Ef
maður tæki þá stefnu að taka jafn-
mörg mál frá hverjum flokki,
alveg sama hvað um væri að
ræða, þá yrðu sjálfsagt allir
ánægðir. En þá yrði þetta þurr
frásögn og fréttirnar hreinlega
hundleiðinlegar. Því finnst mér
skárri kostur að reyna að meta
eftir fréttagildi hvaöa mál á að
taka fyrir. Það verður líklegast sú
afstaða sem kemur til með að
valda mestum deilum. Og þá er
alveg viðbúið aö einhverjir verði
óánægðir. Auðvitað reynir maður
eftir bestu getu að sigla einhvern
meðalveg. En það er útilokað að
gera alla ánægöa, enda er skárra
frá sjónarmiði fréttamanns að
hafa alla óánægða en alla ánægöa!
Inn í þetta fléttast líka þessi
þversögn sem gengur í gegnum
alla fréttamennsku í dag. Menn
taka frekar eftir því sem er nei-
kvætt og því sem er deilt um. Það
segir sig sjálft að það er frétt ef
allt fer í háaloft á þingi út af ein-
hverju máli sem í sjálfu sér er
kannski nauðaómerkilegt. Síðan
er lagt fram og samþykkt eitt-
hvert gott mál, hækkaðar barna-
bætur til dæmis, góð frétt í sjálfu
sér en ekkert til að vera að gera
veöur út af. Það er eins með
fréttamat úr þinginu og önnur
mál í þjóðfélaginu, það er það
afbrigðilega sem í raun er frétt.
Ekki hitt.
Svo er líka alltaf hætta á því aö
eitthvað fari hreinlega fram hjá
manni þegar einum manni er
ætlað á hálfum degi að fylgjast
meö því sem 60 manns eru að gera
allan daginn!”
I\lú ert þú menntaður í
stjórnmálafræðum. Eru
stjórnmál ef til vill aðal-
áhugamál þitt?
„Eg hef alltaf haft mjög mikinn
áhuga á pólitík. Það var mikiö
talað um stjórnmál heima hjá mér
í Vestmannaeyjum.
Faðir minn, Magnús Magnús-
son, var lengi bæjarstjóri í Vest-
I