Vikan

Tölublað

Vikan - 18.09.1986, Blaðsíða 14

Vikan - 18.09.1986, Blaðsíða 14
HIN GUÐ- DÓMLEGA - GOÐSÖGNIN GRÉTA GARBO Hvað skyldu þeir vera orðnir margir, dálkakílómetrarnir sem skrifaðir hafa verið um „hina guð- dómlegu“, „goðsögnina í lifanda lífi“ - Grétu Garbo? Hún er enn í dag eitt vinsælasta slúðurdálkaefni blaða og tímarita um allan heim og einkalíf hennar, meðan hún var enn í sviðsljósinu fyrir rúmum fjörutíu árum, veldur blaðamönn- um og rithöfundum eilífum heila- brotum. Garbo er orðin áttatíu ára gömul og býr ein sem fyrr við 52. stræti í New York. Endrum og sinnum tekst vökulum ljósmyndara að festa goðsögnina á filmu er hún bregður sér í göngutúr, látlaust klædd og með stór sólgleraugu. En aðeins einum blaðamanni hefur tekist að fá upp úr henni orð síðan hún sneri baki við frægðinni upp úr 1940. Nýjustu vangaveltur í blaða- heiminum eru um hvort Gréta Garbo sé nú loks á leið í hjóna- bandið. Hefur hún undanfarið sést á gangi með forríkum fornmuna- sala, Joseph Lombardo, en einnig eru gagnkvæmar heimsóknir þeirra tíðar. Sá sem ljóstraði upp þessum tíðindum er ljósmyndarinn Ted Leyson sem í rúm fjögur ár hefur staðið tvo tíma á hverjum degi við hús Garbo, í von um góða mynd og góða frétt. Myndir hans skipta nú hundruðum en fréttirnar eru öllu færri. Þó fullyrðir hann að svo mikið viti hann um hagi Garbo að það sé misskilningur að hún lifi einangruðu og óhamingju- sömu lífi, hún eigi marga vini sem hún hitti reglulega. Gréta Garbo giftist aldrei en mörgum sinnum komst hjóna- bandsorðrómur á kreik, meðal annars er hún átti vingott við hinn fræga hljómsveitarstjóra Leopold Stokowsky. Einu sinni er þó talið að munað hafi litlu; mótleikari hennar og stór stjarna þess tíma, John Gilbert, er sagður hafa beðið hennar í tvígang og í bæði skiptin játaði Garbo - en flúði á síðustu stundu!! Sjálf sagði Gréta Garbo á síðasta ári í viðtali við sænskan blaðamann - hinu eina í rúm fjöru- tíu ár: - Ég giftist aldrei. Og það er vegna þess að ég kunni ekki að elda mat... Karlmenn vilja ekki eiginkonur sem ekki kunna að matbúa... Gréta Garbo og vinur hennar, Joseph Lombardo.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.