Vikan - 18.09.1986, Blaðsíða 44

Jóhann, Unnur Kristín og Torfi við hænsnakofann.
iinBaiHwwBHiias
íiíiiin'í 1

ftt * l i
| jgj, fw :
é \p
$ Vi
' I
ú \ wl; M 9 ■ f? 8).
Hænsnabændur
í sumar hittum við tvo hressa
stráka uppi í sveit. Þeir heita Jóhann
Reynir, 11 ára, og Torfi, 9 ára. Strák-
arnir eru frændur og búa á Snorra-
stöðum og Hjálmsstöðum í
Laugardal. Þegar við komum að
Snorrastöðum til að ræða við strák-
ana sáum við þennan fína kofa á
hlaðinu. Við byrjuðum á að spyrja
út í kofann.
- Þetta er hænsnakofi, við smíðuð-
um hann sjálfir og hænsnin keyptum
við á bæ rétt hjá Selfossi. Við keypt-
um átta unga á 260 kall stykkið.
Fyrst héldum við að hanarnir væru
fjórir og losuðum okkur við þá en
allt í einu fóru tvær af hænunum,
sem eftir voru, að gala svo þá áttum
við bara tvær hænur og tvo hana.
Annar haninn er algjör monthani,
fer upp á kofaþakið og galar ógur-
lega.
En eru hænurnar farnar að verpa
eggjum?
- Já, fyrsta eggið kom fyrir nokkr-
um dögum, þá kom bara tóm rauðan
með himnu utan um, engin skurn og
Hólmfríður Benediktsdónir
ekki neitt. Næst kom rauða og hvíta
en engin skurn en nú eru eggin
venjuleg.
Og hvað ætlið þið að gera við egg-
in?
- Ætli við borðum þau ekki bara.
Unnur Kristín, 5 ára systir Jó-
hanns, er dugleg við að gefa
hænsnunum að éta því að strákarnir
hafa í mörgu að snúast, þeir hjálpa
til við heyskapinn, snúa og raka,
reka beljurnar og margt fleira. Svo
hafa þeir mikla reynslu í að byggja
kofa því áður hafa þeir byggt rosa-
lega flottan kofa á tveimur hæðum,
með glerrúðum, rafmagni, hita og
teppum á gólfum. Kofinn var með
hallandi þaki og hét Skakkholt. Nú