Vikan - 23.10.1986, Síða 12

IDugi Jökidsson - Á sólarströndu í Suður-Frakklandi -
Ameríski flotínn
Einu sinni lá ég á ströndinni í Villefranche í
Frakklandi og var að velta fyrir mér hundraðog-
elleftu meðferð á móskítóflugum. Þær voru að
vísu ekkert óhemjulega margar þama suður frá
en hins vegar höfðu fréttirnar um mig greinilega
borist hratt út um flugnasamfélagið. Eg var varla
mættur á svæðið þegar fyrstu könnunarflugumar
voru komnar að taka úr mér sýnishom og eftir
að það hafði verið rannsakað var ég bæði sýnd
og gefin veiði. Ég geri mér ekki almennilega grein
fyrir því hvemig moskítóflugur skiptast á skila-
boðum en einhvern veginn fara þær að því, svo
mikið er víst. Þær snertu ekki alls konar fólk sem
var í kringum mig en hvar sem ég fór renndu þær
sér beina leið á mig og fengu sér duglega í gogg-
inn. Einn þjáningarbróðir minn, sem svipað var
ástatt fyrir, mun hafa komist að þeirri niðurstöðu
að þær fyndu þefinn af bláa blóðinu sem þar af
leiðandi hlyti að renna í æðum okkar. Þetta var
mér lítil huggun þegar kláðinn var alveg að drepa
mig og ég vissi hvort sem er ekki um neitt kónga-
fólk í ættinni, nema farið sé allar götur aftur til
smákónganna í Noregi sem við getum víst flest-
öll rakið ættir okkar til. Og þeir voru hvort sem
er bara Herúlar.
Þá lá ég sem sagt og var að íhuga hinar hroða-
legustu aðferðir til að drepa moskítóflugur (ef ég
gæti bara komið auga á einhveija þeirra!) og
hafði vakandi auga með geitungum sem ég skrif-
aði einu sinni æsifrétt í Vísi um að gætu drepið
menn með stungum sínum. Þá renndi sér allt í
einu inn á flóann fyrir utan ein hroðaleg moskító-
fluga: rennileg amerísk freigáta með eldflaugar
og fallbyssu til reiðu.
Ég minntist þess að ég hafði lesið það í ein-
hverri bók um Suður-Frakkland að í Villefranche
væri skipalægi ameriska flotans en svo hafði ég
ekki leitt hugann meira að því og bjóst við að
flotinn væri horfinn á braut. Nú var komin þama
freigáta af gerðinni Oliver Hazard Perry og varp-
12 VIKAN 43. TBL