Vikan - 01.01.1987, Blaðsíða 8

Texti: Guðrún Aifreðsdóttir
Myndir: Helgi Friðjónsson
Ragnheiöur Steindórsdóttir (Hildur aöstoðar-
yfirlæknir) og Arnar (Bjarni).
Dúna, Hildur og aöstoöarlæknirinn Alli, maður
Hildar (Sigurður Skúlason).
Höfundurinn, Þórunn Siguröardóttir, við Litla sviðið.
Þjóðleikhúsið er með sérstökum hátíðarblæ
þessa dagana, þrátt fyrir sprungur, leka og
aðra óáran. í nafni þess er nefnilega verið að
taka í notkun nýtt leikhús - Litla sviðið -
handan götunnar, að Lindargötu 7. Þar hefur
verið komið upp fyrirtaks aðstöðu til ýmiss
konar leikflutnings og er hægt að breyta sæta-
röðum eftir þörf hverju sinni, en salurinn
rúmar 110-150 manns.
Það fer vel á því að fyrsta frumsýningin á
þessu nýja leiksviði er nýtt íslenskt leikrit eft-
ir leikarann, leikstjórann og leikritahöfundinn
Þórunni Sigurðardóttur. Leikritið nefnist í
smásjá og er hennar annað leikrit. Það fyrsta
var Guðrún, byggt á Laxdælu og frumsýnt
hjá Leikfélagi Reykjavíkur árið 1983. í smá-
sjá gerist hins vegar í nútímanum og fjallar
um tvenn hjón, magnaða tilfinningabaráttu
þeirra og hvernig örlögin þröngva sér inn í
líf fólks og breyta því.
Leikstjóri er Þórhallur Sigurðsson og leik-
endur eru fjórir: Arnar Jónsson, Anna Kristín
Arngrímsdóttir, Sigurður Skúlason og Ragn-
heiður Steindórsdóttir. Gerla sér um leikmynd
og búninga og Árni Harðarson um tónlist.
„Mér finnst auðvitað stórkostlegt að nýtt
leikhús skuli opnað með þessu leikriti mínu,“
segir Þórunn er við hittumst í mýflugumynd,
eftir eina af síðustu æfingunum nú í desemb-
er. ,, Og það sem líka er frábært er að íslensk
verk verða þar eingöngu á fjölunum í vetur.
Æfingatíminn er búinn að vera rosalega
spennandi og skemmtilegur. Það eru forrétt-
indi fyrir manneskju eins og mig að sitja úti
í sal og vera bara höfundur - og vera til að-
stoðar þegar með þarf. Kosturinn við að
skrifa svona fámennt leikrit er sá að hópurinn
verður rnjög samstæður, nálægðin verður svo
mikil. Efni leikritsins er mjög viðkvæmt og
krefst þess að það sé unnið af einlægni og
heiðarleika. Maður hættir sér vissulega út í
ólgusjó með því að velja svo dramatískan efni-
við en mér finnast slík leikrit bara rniklu
skemmtilegri.
Eg er búin að vera með þetta leikrit í smíð-
urn síðan Guðrún var frumsýnd, fyrir þremur
árum, svo það er nokkuð löng vinnsla. Verk-
efnið er reyndar ekki takmark í sjálfu sér
heldur vonandi upphafið að lengri ferli. Mein-
ingin er að halda áfram að skrifa um leið og
þessu verki er lokið, hugmyndina hef ég þegar
fengið. Mér finnst mjög gott að hafa þetta
áframhald, geta lært af því sem er nýlokið,
bæði mistökunum og hinu sem betur fer, og
nýta það í næsta viðfangsefni.
Eg er mjög ánægð með uppsetninguna og
alla vinnu við þetta leikrit og bíð bara spennt
eftir frumsýningardeginum 30. desember.
- En það er raunar svolítið skemmtilegt að
einmitt þann dag ársins endar leikritið í smá-
sjá...“
8 VIKAN 1. TBL