Vikan - 26.02.1987, Qupperneq 37

lélegan. Sveinn er einn af frumherjum hérlend-
is í sambandi við hálendisferðir á hestum fyrir
erlenda ferðamenn. Ég komst fljótlega í kynni
við hálendisferðirnar í gegnum Svein og alltaf
stækkaði hrossahópurinn."
Þú fórst fljótlega út í að reka hestaleigu.
Hvernig stóð á því?
„Dag einn árið 1981 kom stórvinur minn.
Helgi Agústsson sendifulltrúi, að máli við nrig
og tjáði mér að hann ætti vop á nokkrum
bandarískum vinum sínum til íslands. Hann
spurði mig hvort ég gæti gert sér þann greiða
að skipuleggja þriggja daga hestaferð með
þessa vini sína um uppsveitir Árnessýslu. Ég
hafði samband við vin minn, Guðmund Birki
Þorkelsson. bónda í Miðdal í Laugardal, og
honum leist strax mjög vel á þetta. Við söfn-
uðum saman nokkrum hestum og fórum þessa
ferð. Hjá okkur kviknaði síðan áhugi á að
fara fleiri slíkar ferðir og við vorum sammála
um að þetta vantaði."
Þrjii þiisund manns
ferðuðust með
íshestum í fyrra
„Árið eftir ákváðum við að stofna hestaleig-
una íshesta. Við einsettum okkur í upphafi
að byggja þetta upp smátt og smátt og fyrst
eftir stofnun leigunnar lögðum við mikla
áherslu á landkynningu erlendis. Fyrstu tvö
sumrin voru nokkuð rýr hjá okkur en í fyrra
kom mikill kippur íjjetta. Þá ferðuðust þrjú
þúsund manns með Ishestum í alls kyns ferð-
um, allt frá einni klukkustund og upp í hálfan
mánuð. Við fórum átta ferðir yfir Kjöl í fyrra
og það var uppselt í flestar þeirra. Það voru
um tuttugu og fimm rnanns í hverri ferð. Sam-
tals vorum við með tvö hundruð og tuttugu
hesta í notkun í fyrra. Sjálfir eigum við Birk-
ir sextíu til sjötíu hesta en afganginn leigðum
við af bændum. Bændurnir fá að sjálfsögðu
greitt fyrir leiguna, hestarnir eru á fóðrurn
hjá okkur og svo skilum við þeim í topp-
þjálfun fyrir göngurnar á haustin. Við höfum
átt frábært samstarf við bændur og fengið
úrvals reiðhesta hjá þeim."
- Einhver ný ferð í uppsiglingu í sumar?
„Já. í sumar ætlum við að byrja með mjög
skemmtilega ferð. Þannig er að við erum allt-
af að leita að nýjunr leiðum og höfum verið
í sambandi við Jón Þórðarson, bónda að
Eyvindarmúla í Fljótshlíð. Við ætlum að byrja
með ferðir inn á Fjallabak. Farið verður upp
úr Fljótshlíðinni og inn á Fjallabak, þaðan
austur að Klaustri og síðan inn að Lakagíg-
um. Þetta á að geta orðið hreint frábær ferð
og eflaust munu margir hafa hug á að skoða
þá náttúrufegurð sem þarna er."
Hlutur íslendinga
alltaf aó aukast
Hefur hlutur íslendinga verið mikill í
ferðunr hjá ykkur?
„Það hefur valdið okkur nokkrum von-
brigðuni að hlutur íslendinga í lengri ferðun-
um hefur aðe.ns verið um tuttugu prósent.
En þetta er allt if að aukast. Hins vegar eru
íslendingar i miklum meirihluta í styttri ferð-
unum. Það er einnig að færast í aukana að
hópar innan fyrirtækja tak'i sig til og fari á
hestbak hjá okkur. Það er alveg tilvalið fyrir
fyrirtækjahópa að fara í stutta ferð til Laugar-
vatns. Miðdalur, höfuðstöðvar íshesta, er
mjög skammt frá Laugarvatni og að hestaferð
lokinni er tilvalið að bregða sér í gufubað á
Laugarvatni og borða síðan góða máltíð á
Edduhótelinu."
Hvert á almenningur að snúa sér sé áhugi
fyrir hestaferðalagi á annað borð fyrir hendi?
„Flestar ferðaskrifstofurnar veita upplýs-
ingar og annast sölu á þessum ferðum okkar
og það er því bara að snúa sér til þeirra."
- Nú er undirritaður ekki landsfrægur
hestamaður og svo er víst um marga fleiri sem
áhuga hafa á að bregða sér í ferð með ykk-
ur. Og ég verð að viðurkenna að ég og eflaust
margir fleiri hafa án efa nokkrar áhyggjur af
afturendanum þegar langferðir á hestbaki eru
annars vegar. Ér ástæða til að óttast eitthvað
í þessum e num?
„Ég myndi alls ekki ráðíeggja óvönu fólki
að fara í langa ferð en með stuttri þjálfun og
ef líkamlegt ástand er í lagi á þetta ekki að
vera vandamál. Að vísu vill fyrsti morgunninn
verða nokkuð erfiður en fljótlega harðnar
skinn og Iéttist lund. Og svo er það nær und-
antekningarlaust þannig í lok ferðar að allir
vilja meira. Þetta er erfiðast í byrjun en svo
hverfa vandamálin. Það má ekki gleyma gæð-
um íslenska hestsins og hálendisferðir okkar
frá upphafi hafa verið ein óslitin sigurganga
íslenska hestsins."
Ein dóttirin, sem er tveggja
ára, fer með á hestbak
Við víkjum rétt sem snöggvast að fjölskyldu
Einars og þeirri hestamennsku sem hún stund-
ar. - Er fjölskyldan virkilega öll á kafi í
hestamennskunni?
„Já, það er rétt. Við erum með hestana
okkar í Glaðheimum í Kópavogi. Það sem
er einna stórkostlegast við þessa íþrótt er að
öll fjölskyldan getur verið saman. Hesta-
mennskan, ásamt kannski sundinu og skíða-
íþróttinni, skarar fram úr á þessu sviði.
Yngsta dóttir mín, sem ekki er nema tveggja
ára, er byrjuð að ríða út og ég held að hún
geti orðið mjög góð í þessu með árunum."
- Hvað eigið þið marga hesta?
„Nú svara ég ejns og bændurnir gerðu og
gera jafnan enn: Ég veit það ekki."
Hefur þú oft dottið af hestbaki?
„Já, það hefur oft komið fyrir. En ég hef
ævinlega sloppið vel og án meiðsla, utan eitt
skipti þegar þurfti að sauma fjórtán spor í
höfuðið á mér."
Hvort á meiri ítök í þér, hestamennskan
eða körfuknattleikurinn?
„Þetta er svolítið erfið spurning. Það er
margt líkt með þessum íþróttum. Þegar mað-
ur tekur þátt í hestamótum, en ég hef gert
nokkuð að því, þá þarf keppnisandinn og
aginn að vera fyrir hendi. Aginn í körfunni
hefur hjálpað mér mikið við að ala upp hesta.
Aginn og þolinmæðin eru númer eitt."
Bæjarfélögin verða
að taka sig verulega á
Öll viðtöl taka enda og þetta er engin und-
antekning þar á. í Iokin bað ég Einar að segja
mér hverja hann teldi framtíð hestamennsk-
unnar hér á landi.
„Hestamennska í þéttbýli er hlutur sem
forystumenn bæjarfélaga verða að gera sér
grein fyrir að er víða fastur punktur í lífi
bæjarbúa. Það vantar töluvert á að vel sé stað-
ið að þessum málum. Víða er skortur á
reiðstígum. Einu ágætis bæjarfélagi á höfuð-
borgarsvæðinu finnst það vel gert að styrkja
hestamannafélag rneð nokkur þúsund króna
framlagi til lagningar reiðstíga sem kosta
hundruð þúsunda. Þessu má líkja við að íbú-
ar einhverrar götu eigi sjálfir að leggja
gangstíga út í næstu búð. Það þarf að gera
stórátak í þessum málum með bæjarfélögin í
broddi fylkingar. Að öðru leyti finnst mér
bjart yfir framtíð hestamennskunnar hér á
landi. Hróður íslenska hestsins fer stöðugt
vaxandi og hann gegnir mjög mikilvægu hlut-
verki í ört vaxandi ferðamannaþjónustu hér
á landi."
9. TBL VI KAN 37