Vikan - 29.06.1989, Blaðsíða 37

FÓLK
■ w • v • r • w
Ja, ja, |a, ja...
Viðtal við Óskar Kinp, eiganda veitingastaðarins Hjá Kim
TEXTI:
INGIBJÖRG ELÍN SIGURBJÖRNSDÓTTIR
Gestrisni er nokkuð sem íslend-
ingar eru þekktir fyrir, að því er
okkur er tjáð af útlendingum er
sækja okkur heim. Þegar tveir
íslendingar koma „daginn áður“ til að
kanna aðstæður á veitingastaðnum Hjá Kim
þá hitta þeir fyrir rausnarskap, umhyggju-
semi, örlæti og eitt sólskinsbros. Bros sem
aldrei bregður fyrir á íslendingum nema
þeim hafl verið sögð skrítla. Jú, skýringin er
komin, við erum stödd hjá Kim: „Ég ætlaði
að laga reglulega fína rétti handa ykkur,“
sagði Óskar Kim þegar við Gunnar Leifúr
ljósmyndari rýndum í matseðilinn á borð-
inu. Okkur þóttu réttirnir alveg nógu kór-
eskir á að líta og pöntuðum rækjur í kant-
oneskri, súrsætri sósu og Kims Iambakótil-
ettur steiktar í kryddlegi: „Kótiletturnar
eiga að vera þunnskornar, nokkrir millí-
rnetrar, og penslað yfír þær,“ segir Kim og
er enn að býsnast yfír því að hafa ekki feng-
ið að bjóða okkur helgarréttina sína sem
meira er lagt í. Rækjurnar eru framreiddar
sem djúpsteiktar bollur sem er kærkomin
tilbreyting og bragðast eins og ostrur að
líkindum gera og hrísgrjónin, þau voru ein-
hvern veginn alveg rétt. Ekki of klesst, ekki
of þurr, ekki of blaut. - Hvernig sýðurðu
hrísgrjónin? „Ekki of mikið vatn. Flestum
hættir til að hafa of mikið vatn við suðuna
og hafa hrísgrjónin of lengi í vatni,“ segir
Kim. Gunnar Leifúr spyr Kim hvernig hann
Ofurlítið sýnishom af herlegheitunum
hjá Kim.
hafi farið í skóla og svq framvegis. Þá Ijóm-
ar Kim og byrjar að segja frá fýrstu við-
brögðum sínum við fslendingum: „Fyrst
fannst okkur þetta voðalega skrítið mál. ís-
lendingar létu sér ekki nægja að segja já eða
nei þegar þeir svöruðu einhverju heldur
sögðu þeir: Já, já, já, já, já...“ segir Kim og
það geislar af honum jákvæðnin og bjart-
sýnin þegar hann heldur áfram: „Yflrleitt
eru íslendingar jákvæðir, ekki neikvæðir,
já, já, já... (skellihlær) já, já, röðin kemur á
eftir. Þetta fannst mér skrýtið. En það var
erfitt að læra íslensku, svo sannarlega."
ísland er paradís
Einhver gæti haldið að verið væri að taka
viðtal við Kim til þess að auglýsa hann upp
og þess háttar. Það er öðru nær. Á þessum
tímum, þegar um fjörutíu veitingastaðir
hafa ýmist orðið gjaldþrota eða þurft hefur
að selja þá út úr neyð, er Óskar Kim bjart-
sýnin uppmáluð og gefúr sér góðan tíma til
þess að sitja og spjalla. - Gengur reksturinn
vel? ,Já, já, já, já. Ég ætlaði mér sex mánuði
til þess að byggja þennan stað upp en það
tók aðeins einn mánuð. Hér er alltaf fúllt út
úr dyrum í hádeginu og um kvöldmatar-
leytið. Kúnnarnir streyma hingað aftur og
aftur hver á fætur öðrum,“ segir Kim, sem
opnaði staðinn Hjá Kim vorið 1987. Áður
hafði hann rekið svipaðan stað í Síðumúla.
Sá hét Koflnn sem seinna breyttist í Seoul
og var starfsemi hans þar gerð góð skil í
blöðunum árið 1983. „Kofinn byrjaði að
byggjast upp eftir að Sigurdór, sem þá var
hjá Þjóðviljanum, kjaftaði frá,“ segir Kim og
er auðsjáanlega hlýtt til Sigurdórs og minn-
ist þess að hafa sagt honum að ísland væri
13. TBL. 1989 VIKAN 35