Vikan - 19.09.1991, Blaðsíða 13

spilaði bara eftir plötum, til dæmis með Bítlun-
um.
Ég fór svo að stelast í settið hennar. Það
endaði með því að ég fór í unglingahljómsveit
sem hét Amor. Síðan greip ég í þetta í
menntaskóla. Þegar ég kom frá Kaupmanna-
höfn ákváðum við Sveinbjörn I. Baldvinsson
og Tómas R. Einarsson að stofna djasshljóm-
sveit. Við fengum til liðs við okkur Jóhann G.
Jóhannsson og Sigurð Flosason saxófón-
leikara. Við spiluðum ofboðslega í tvö og hálft
ár. Þegar maður horfir til baka er ótrúlegt aö
fjölskyldan skyldi ekki snúa baki við manni.
Á þessum tíma var ég alltaf að segja við
Völu, konuna mína, að ég væri örugglega al-
varlega sjúkur. Þegar ég settist niður kæmu
veggirnir æðandi á móti mér. Seinna, þegar ég
hætti i hljómsveitinni, áttaði ég mig á að ég
hafði verið svona rosalega þreyttur. Það tók
mig hálft ár aö jafna mig á þessu og ná mér.
En þessi hljómsveit hætti sumsé. Tómas,
Sigurður og Jóhann stefndu á atvinnu-
mennsku en því hefði ég aldrei nennt. Mér
fannst gaman að spila en ég vildi ekki gera það
að atvinnu minni. Ég hefði líklega hætt fyrr (
hljómsveitinni ef þessir menn hefðu ekki verið
svo skemmtilegir sem raun bar vitni."
- En trommusettið er þér samt svo hjart-
fólgið að þú ert með það allt eða hluta þess á
vinnustaðnum. Tekurðu sóló fyrir vinnufélag-
ana?
„Já, ég hef aðeins gert það en við mismun-
andi undirtektir. Aðallega finnst mér settið al-
veg jafngóð innanhússkreyting og hver önnur.
Svo er líka þægilegt að hafa þetta í vinnunni
því þá eru krakkarnir ekki að berja það, týna úr
því eða þá að hrinda symbalastatífinu um
koll.“
- Heldurðu að piltarnir feti í sömu fótspor
og faðirinn og spili á trommur í framtíöinni?
„Þeir hafa ekki sýnt neinn áhuga ennþá.
Elsti sonur minn hafði, á viðkvæmu augnabliki,
út úr mér gamalt og kært trommusett sem ég
átti. Hann seldi það - fljótlega!
En úr því þú nefndir hvort ég tæki sóló fyrir
vinnufélagana þá var það þannig niðri á AB að
ég tók mjög sjaldan í settið á daginn. Hins veg-
ar æfðum við, hinir ástsælu Spaðar, þar
stundum. Ég er í þeirri hljómsveit núna og hún
spilar mjög stopult. Það er helst ef um stórvið-
burði er að ræða, mamma einhvers í hljóm-
sveitinni verður sextug eða eitthvað svoleiðis,
að við æfum og komum fram.“
UPPÁTEKTARSAMUR MEÐ
AFBRIGÐUM
Ókunnugum virðist það líklega jafnótrúlegt og
það er satt að Siggi er uppátektarsamur með
afbrigöum. Einhverju sinni efndi hann til virðu-
legrar Ijósmyndasýningar síðdegis á föstudegi
á DV, á meðan hann vann þar. Myndirnar, sem
hengdar voru upp á veggi, haföi hann fengið
hjá hinum og öðrum sem vissu ekki hvað í
vændum var. Þær voru sjokkerandi vondar, illa
teknar og flestar úr fókus. Sigurður raðaði stól-
um bak í bak í „sýningarsalnum", sendi boðs-
kort til samstarfsmanna sinna á ritstjórninni og
bauð upp á rautt eðalvín - sem var bannað á
vinnustaðnum - og vindla þegar steini lostnir
vinnufélagarnir mættu á staðinn. Menn vissu
ekki hvort þeir ættu að hlæja eða gráta meðan
þeir nutu veitinganna og rýndu í hörmungarnar
sem héngu á veggjunum. En Sigurður sást
aldrei bregða svip.
„Ég hef gaman af að hrinda einhverju í fram-
kvæmd og sjá það heppnast - eða misheppn-
ast. Það er ekki eins skemmtilegt ef það mis-
tekst en það má líka hafa gaman af því. Ég hef
aldrei hugsað sem svo að nú ætlaði ég að gera
eitthvað óvenjulegt. Þetta er bara eitthvað sem
mér dettur í hug og læt verða af.“
- Þú hefur líka efnt til hljómsveitakeppni
heima hjá þér. Hvernig var það?
„Ég var meö þetta í stofunni heima. Það
mættu tvær hljómsveitir til leiks, Rauður Líban-
on og Lómabræður."
- í hvorri varst þú?
„Báðum! Keppnin fór þannig að Lómabræð-
ur fengu fleiri atkvæði áheyrenda en Rauður
Líbanon vann. Það var talað um dómnefndar-
hneyksli."
- Manstu eftir einhverjum hugmyndum sem
þig dreymir um að koma í framkvæmd?
„Já, ég man eftir tveim. Önnur er sú að láta
hanna eftirlíkingu af gíróseðli sem á stendur:
„Stöðumælavörður! Það eru 220 volt i rúðu-
þurrkunni.“ Þennan miða myndi maður alltaf
setja undir þurrkuna ef maður legði ólöglega.
Eins hefur mig alltaf langað til þess að láta
hanna fyrir mig hálsbindi. Það væri eins og
bókarkjölur á að líta og á því stæði: „Merkur ís-
lendingur - 1. bindi." Ég hef stundum verið
kominn af stað með þetta hálsbindamál en það
er dálítið tímafrekt."
EKKI BERJA - BLAÐAMAÐUR
Hálsbindið það arna yrði ekki fyrsta hönnunar-
tilraun Sigurðar ef af yrði. Þegar mál Skapta
Jónssonar blaðamanns og dyravarða í Þjóð-
leikhúskjallaranum stóð sem hæst lét hann
búa til barmmerki sem á stóð: „Ekki berja -
Blaðamaður!" Merkjunum útbýtti hann til
vinnufélaga sem skunduðu með þau í barmin-
um beint niður í Þjóðleikhúskjallara, dyravörð-
unum til litillar ánægju.
„Svo fórum við á helgarblaði DV einhverju
sinni í mótmælagöngu niður á Veðurstofu Is-
lands til þess að mótmæla vonda veðrinu. Ég
átti ekki þá hugmynd en fannst hún rosalega
góð. Það hafði rignt eldi og brennisteini allt
sumarið. Við vildum mótmæla þessu, söfnuð-
um liði, bjuggum til borða sem á stóð til dæmis:
„Þrífst Hlynur í kulda?“ og svo framvegis og
fórum i rútu niður á Veðurstofu. Einhverjum
veðurfræöingnum var afhent veðurkort sem al-
sett var sólum um land allt og mótmælaskjal.
Það lygilega við þetta var að það virkaði. Það
stytti upp í tvo heila daga á eftir.“
- Áttu þér einhver mottó í lífinu?
„Já, tvö. Annað er úr Stuðmannamyndinni
Með allt á hreinu: „Hæfilega „væld“ en snyrti-
mennskan þó ávallt í fyrirrúmi." Hitt sagði
pabbi alltaf og það hljómar svona: „Það lagast
f pressingunni, sagði kerlingin." Þetta átti hún
að hafa sagt þegar hún var búin að sauma
ermina í hálsmálið á skyrtunni. Það er visst
æðruleysi og bjartsýni í þessu."
- Er það yfir höfuð eitthvað sem þér finnst
leiöinlegt, fer í taugarnar á þér, eitthvað sem
þú ekki þolir?
„Það eru svona þrjár fjórar manneskjur sem
ég þoli ekki. Það er til dæmis óþolandi fólk sem
skilar ekki verkefnum á tilsettum tíma. Svo eru
til hlutir sem eru svo leiðinlegir að þeir eru
orðnir skemmtilegir aftur. Það sem aftur á móti
er ekki nógu leiðinlegt til þess að vera orðið
skemmtilegt aftur, það er leiðinlegt."
- Við þetta er engu að bæta.
SAM-ÚTGÁFAN AUGLYSIR:
FftlSTUND
KBOUOATUS - OrmAUNIR - MAUTIB - IABNAIFNI - SKOP - OATUB
VEGLEG
VERÐLAUN
KROSSGÁTUR
GETRAUNIR
ÞRAUTIR
BARNAEFNI
GÁTUR
SKOP

FÆST A YFIR 600
BLAÐSÖLUSTÖÐUM
19. TBL.1991 VIKAN 13