Vikan - 19.09.1991, Blaðsíða 47

PAUL MCCARTNEY
KAUPIR LAND GEGN
VEIÐIÍÞRÓTTUM
O
co
C/5
CD
O
Bretar hafa lengi átt sér
margar þjóðaríþróttir,
svo sem golf (frá Skot-
landi), krikket, póló, refaveiðar
og fótbolta. Mikill hluti þeirra
sem ekki stunda íþróttir sjálfir
fylgist með þeim til að veöja á
þær. Veðreiðar og kappakstur
eru þær greinar sem veðjað
hefur verið á hvað lengst en
nú á dögum er veöjaö á allan
fjandann, ekki síst fótbolta.
Hins vegar hefur íþróttaáhugi
Breta farið minnkandi á
undanförnum misserum ef
marka má aðsókn á leiki og
hve margir fylgjast með i sjón-
varpi. Kannski er aðalástæðan
fjölgun slysa á áhorfendum
samfara knattspyrnuleikjum,
óeirðir áhangenda ákveðinna
liða (Hooligans á ensku) og
vaxandi gengi bresks félags-
skapar sem heitir LACS
(League Against Cruel Sports
eða Bandalag gegn grimmi-
legum íþróttum).
Nýlega keypti popp-mógúll-
inn Paul McCartney 80 ekrur
lands, sem hingað til hefur
verið vettvangur hjartaveiða, á
150.000 sterlingspund eða
rúmar fimmtán milljónir króna.
Það hvíldi mikil leynd yfir
kaupunum en nú fá hirtir og
önnur dýr að vera þarna í friði
þar' sem Paul hefur þegar
bannað allar veiðar á þessu
annars vinsæla veiðilandi sem
er í Exmore-héraði.
Veiðimenn eru æfir yfir
landakaupunum, ekki síst
vegna lágs verðs á miklu
landflæmi en Bítillinn fyrrver-
andi er himinlifandi og sagði
við fréttamenn um daginn:
„Ég hef kippt mottunni und-
an fótum þessa veiðiskríls."
Á PUTTANUM
í VINNUNA
Wim hefur ekki komið
of seint í vinnuna í
tuttugu ár. Samt
húkkar hann sér far á hverjum
degi. Þessi 35 ára gamli kenn-
ari notar þumalfingurinn til að
komast í vinnuna. Hann býr í
Rotterdam í Hollandi og kennir
í Utrecht. Hann geymir bílinn
sinn heima og nota hvorki
strætó né flugvél, bara þumal-
fingurinn.
- Það er ekki peningaleysi
sem fær mig til þess að gera
þetta, segir hann, heldur er
þetta bara mitt sport. Eftir því
sem árin líða á ég auðveldara
með að fá far. Fólk er farið að
kannast við mig, segir hann og
hlær.
Til að byrja með fannst sam-
kennurum hans þetta ekkert
sniðugt en þeir eru farnir að
venjast þessu.
- Það eru margir forvitnir
og vilja vita af hverju ég er að
þessu. Sumir halda að ég hafi
misst af strætó eða að bíllinn
minn hafi bilað. Ég líkist nefni-
lega ekki puttaferðalangi. Ég
hef líka fengið hótunarbréf í
pósti. í þeim stendur eitthvað
á þessa leið: Jæja, hr.
SMART, þú ættir að skamm-
ast þín, maður með þínar tekj-
ur getur keyrt sjálfur í vinnuna,
SVEI. .. Ég ætla samt að
halda þessu áfram því ég hef
gaman af að hitta nýtt fólk á
hverjum degi.
LÍNEY LAXDAL ÞÝDDI