Vikan - 14.11.1991, Síða 12

TEXTI OG MYNDIR: HULDA LILJA JENSDÓTTIR
Faðir Sigurðar Wopnfjörð var Vopnfirðingur, en Sigurður fæddist í Minnesóta 1904 og hefur verið
búsettur í Kanada alla daga síðan. Hann talar íslensku þó óaðfinnanlega og gæti maður þess vegna
verið staddur á rammíslensku heimili, en ekki í Winnipeg.
„Ég er fæddur árið 1904 í Minnesota í
Bandaríkjunum en þangað höfðu foreldrar
mínir flust frá íslandi tveimurárum áður,“ segir
Sigurður. „Faðir minn var Vopnfirðingur en
móðir mín kom frá Hornafirði. Þau dóu bæði
ung, móðir mín úr tæringu árið 1911 og faðir
minn fórst í járnbrautarslysi tveimur árum
síðar. Þá fluttum við systkinin fjögur með
ömmum okkar til Kanada og ólumst upp hjá
þeim eftir það.
Ömmur mínar lærðu aldrei ensku að heitið
geti og íslenska var alltaf töluð á heimilinu. Ég
kunni enga ensku þegar ég byrjaði í barna-
skóla og þannig var um flest íslensk börn.
Kennslan fór öll fram á ensku og fyrstu mánuð-
ir skólagöngunnar voru því erfiðir. En börn eru
fljót að tileinka sér ný tungumál og við, ís-
lensku börnin, vorum fljót að læra enskuna."
Skólagöngu Sigurðar lauk þegar hann var
14 ára gamall og næstu tíu árin vann hann við
veiðar á Winnipegvatni. „Á vetrum veiddum
við í gegnum ís, oft við erfiðar aöstæður og
mikinn kulda," segir Sigurður. „Fiskurinn var
veiddur í gegnum ferkantaöa holu á ísnum og
netið síðan dregið undir íshelluna með svo-
kölluðu færi. Aflinn fraus fljótlega eftir að hon-
um var landað vegna þess hve kalt var í veðri
og þannig var hann fluttur í kaupstaðina."
Sigurður gerðist bóndi að Framnesi árið
1937 og stundaði þar kúabúskap og kornrækt
í aldarfjórðung. Kona hans, Helga Sigurðar-
dóttir, lést fyrir þremur árum en þau eignuöust
fjögur börn.
HREPPSTJÓRI í RÚM 30 ÁR
Þeim þúsundum fslendinga, sem fluttust bú-
ferlum til Vesturheims á seinni hluta síöustu
aldar, var mikið í mun að glata ekki tungu sinni
og menningu. Þeir töldu því mikilvægt að
koma á fót, innan Kanada, séríslensku ríki
með eigin lögum og stjórnarskrá. í því skyni
stofnuðu þeir Nýja-fsland árið 1877. Það lá
meðfram vesturströnd Winnipegvatns en á því
svæði voru Islendingabyggðirnar einkum.
Seinna var Nýja-íslandi skipt niður í smærri
einingar og hreppstjórnir tóku við stjórn hvers
svæðis.
Framnes, þar sem Sigurður bjó ásamt fjöl-
skyldu sinni, var einn af mörgum bæjum nyrsta
hreppsins, Bifrastarhrepps. Sigurður kom mik-
ið við sögu í stjórn hreppsins og var lengi for-
maður skólaráðs en lengst átti hann sæti í
hreppstjórn.
Frh. á næstu opnu
Skrúðganga á Islendingadeginum, en það er mesta og best sótta hátíð Vestur-lslendinga vestra.
Viðtal við Sigurð Wopnfjörð, 87 ára gamlan
Vestur-íslending sem hefur ellefu sinnum sótt ísland heim
Betelstaður er skjól aldins fólks af ís-
lenskum ættum í Winnipeg í Kanada.
Þar býr Sigurður Wopnfjörð í lítilli en
smekklegri íbúð. íslenskar bækur fylla
hillur, veggina prýða myndir af ís-
lenskri náttúru og Sigurður talar ís-
lensku sem sæma mundi hverjum
Frónbúa. Maður gæti því sem best
verið staddur á rammíslensku heimili
ef ekki glitti í háhýsi Winnipegborgar
út um gluggana.
ÞJOÐERNISKENND
ÍBLÓÐBORIN
12 VIKAN 23. TBL.1991