Vikan - 23.01.1992, Síða 48
JÓNA RÚNA KVARAN SKRIFAR
INNS/Í ISNEISTAR
GRÆÐGI
Ekki er fráleitt aö láta sér
detta í hug aö þaö afl
sem hvaö fyrirferðar-
mest er í samskiptum manna
á milli sé græögi í einhverjum
myndum, afl sem eróviðkunn-
anlegt og niöurrífandi á þá
innri þætti okkar sem tengjast
til dæmis siðfágun einhvers
konar. Suma fýsir mjög í völd
og áhrif, alveg sama hvaö þaö
kostar. Ófá okkar erum svo
gráöug aö drottna yfir öörum
aö okkur er sama hvaö þaö
kostar aðra, bara ef viö fáum
þessari gráðugu valdaþörf
fullnægt.
Völd eða ítök, sem tilkomin
eru vegna þess aö sjálfum
okkur til framdráttar göngum
við á annarra rétt, eru röng og
eru reyndar síðlaus. Heppi-
legra er aö á bak viö löngun í
alls kyns ítök í lífi og tilveru
annarra sé skilningur og kær-
leikur í huga þess sem kýs aö
komast til þannig áhrifa. Sá
sem býr yfir þessu tvennu er
vitur og eignast sem afleiðingu
af kærleika sínum og skilningi
visku sem er heilladrjúgt afl.
Þaö veldur aldrei vandræðum,
miklu fremur eykur velgengni
og vellíðan okkar og framkall-
ar virkilega hlý og elskuleg
samskipti.
Ef við erum yfirmenn, stjórn-
málamenn, verktakar eöa ein-
hvers konar ráðgjafar eöa
annars konar áhrifavaldar í lífi
samferðafólks okkar ættum
viö aö gera feikilegar kröfur til
okkar sjálfra um að vera heiö-
arleg, staðföst, réttlát og
kærleiksrík. Sá hefur ekkert
meö neins konar völd aö gera
sem ekki er fær um aö stjórna
eigin huga á kærleiksríkan
hátt. Jákvæðar hugsanir, sem
eru afleiöing af visku, eru lík-
legar til að breyta til góös
ranghugmyndum græðginnar
og óréttlæti því sem fylgir í
kjölfar neikvæöra hugsana.
Það er ekki rétt aö hrifsa til
sín fé ef það er tilkomið vegna
óprúttinna aðferða þeírra sem
gráðugir eru og hika ekki viö
aö beita viö auðsöfnun aðferð-
um sem teljast veröa skaöleg-
ar og rangar vegna eölis síns.
Margur er ótrúlega gráðugur í
mat, föt, skemmtanir og nýj-
ungar margs konar. Þannig
græögi er heldur óheppileg
vegna þess að oftar en ekki er
ráðstöfunarfé okkar takmark-
aö og ef við ánetjumst aflinu
græðgi er hætt viö aö ráðdeild,
kærleikur og fyrirhyggja verði
út undan. Ef það eru ófullkomn-
ustu þættir okkar sem reka
okkur áfram og til dáöa er lík-
legt aö útkoman á fram-
kvæmdum okkar veröi gölluð.
Lítillæti er gulls ígildi og
mjög hentugt veganesti þeim
okkar sem finnum okkur
ótæpilega gráðug og oflát-
ungsleg. Enginn ætti aö hrifsa
til sín þaö sem annarra er.
Græðgi í tilfinningamálum er
algeng og alltof mikiö um aö
viö gefum líf tilfinningum sem
við ætlum ekki að rækta eöa
hlúa aö. Þaö er ekki hægt aö
lýsa því hvaö hægt er að fara
flatt á tilfinningum sem eru
kveiktar en síðan vanvirtar.
Þaö er einhver Ijótasta tegund
græögi sem hægt er að hugsa
sér. Því vitanlega er einhvers
konar græögi á bak viö þannig
brot en ekki elska eöa velvilji.
Græögi er eyöileggjandi löstur
í fari fólks en hóværð heppi-
legt afl sem eflir og styrkir
hvers kyns manngöfgi og
hana nú.
1 V ' V V * > / MoLÖ /wyvA/iA 2 EÍA/S KfiRT- FUC.L- TÖLu/{ OTTUM’F i/iRÉi/i T Ki/baJ- a/AFa)
1 SftUM- FaJA
s* 1 r~f V' $ Hlut- l/EH K-ii) tféLTTftfiJ ,t 3
l/ murv\ ffÓPA 'fi TL'K 2 BiÁ/S FsvF A/IEiÐ- SLi . /
iHú£> z y SiÐfi SoLaj 'i ÍP/ÍUAA V
Lt hl BRft 5< Ku \ / * i/ \ > tr
PÚK(WA ‘jTULKU 5 > b
öWu p > FÆi&fl óflTA >
/ z 3 V 5" l 7 /At 'JA/D- L
Lausnarorð í síðasta blaði 1-8: TRUNTUNA
48 VIKAN 2. TBL.1992