Vikan - 05.03.1992, Blaðsíða 57

persónurnar Lassi og Sveppi
skrifaðar með þá í huga.“
Tónlistin er í höndum Mána
Svavarssonar en auk þess
koma nokkrar íslenskar hljóm-
sveitir fram í myndinni. Má þar
nefna Todmobil, Siðan skein
sól, Sálina hans Jóns míns,
Pís of keik og Tennurnar hans
afa. Tónlistin á að undirstrika
þann tíðaranda og þá tísku
sem ríkir í Reykjavik og þetta
fólk hrærist í.
Nú er Veggfóður næstum
fullgerð og Jonni er strax farinn
að huga að næstu mynd.
Jonni: „Handritið, sem ég er
að skrifa, fjallar um ungan lög-
fræðing í Reykjavík. Hann á
æðislega konu, flott hús og bil
og nóg af peningum. Hann
kynnist fólki sem er kynferðis-
lega afbrigðilegt og smám
saman verður hann þannig
sjálfur.
Þetta er átakanleg saga
sem fjallar aðallega um klæð-
skiptinga og líf þeirra. Ég hef
hugsað mér að fara til San
Francisco til þess að kynna
mér líf klæðskiptinga nánar en
þar þurfa þeir ekki að vera f
felum eins og hér. Mér finnst
þetta vera allt saman mjög at-
hyglisvert.
Sjálfur hef ég einu sinni
prófað að klæða mig upp í
kvenmannsföt. Ég var bara
fjórtán ára og langaði mikið til
að komast inn á skemmtistað-
inn Hollywood. Ég var búinn
að reyna helgi eftir helgi en
dyraverðirnir hentu mér alltaf
frá. Þá brá ég á það ráð að
klæða mig í föt af systur minni
og lét hana mála mig. Síðan
setti ég vöfflur í hárið á mér og
fór út að skemmta mér. Þrátt
fyrir þetta komst ég ekki inn.
Dyraverðirnir föttuðu að ég var
strákur."
STEINN OG KORMÁKUR
BALTASAR:
LEIKA VININA
SVEPPAOG
LASS
Það ömurlegasta sem
ég geri er að leika
jólasvein. Þú getur
ímyndað þér hvað það er
leiðinlegt að hafa frek börn
gargandi utan í sér á meðan
maður stendur varnarlaus,
kófsveittur með ullarskegg
ofan í háls,“ segir maðurinn á
bak við hinn ástsjúka Rómeó
og illmennið í Kæru Jelenu,
Baltasar Kormákur. Baltasar
hefur þó gert fleira undanfarið
en að leika jólasvein, elskhuga
og illmenni því hann fer með
eitt aðalhlutverkið í kvikmynd-
inni Veggfóður sem verður
frumsýnd í Reykjavík í sumar.
Þar leikur hann villuráfandi
myndlistarnema, Lass, sem
ræðst í það verkefni að taka
að sér rekstur skemmtistaðar
ásamt Sveppa vini sínum sem
er einnig leikinn af efnilegum
leikara, Steini Ármanni Magn-
ússyni.
Steinn: „Þetta er í raun og
veru ástarsaga sem fjallar um
ungt fólk í Reykjavík. Lass og
Sveppi eru hálfgerðir ruglu-
dallar en tekst þó að láta
skemmtistaðinn ganga ágæt-
lega. Þá kemur ung stúlka,
Sól, til Reykjavíkur og fer að
vinna hjá þeim. Þeir verða
báðir ákaflega hrifnir af henni
og beita ýmsum aðferðum við
að ná athygli hennar.“
Baltasar: „Þetta er bæði
spennandi og fyndin mynd.
Það eru slagsmál og ofbeldi
og aðeins farið úr fötunum.
Þetta er samt ekki djörf mynd
og ég efast um að hún verði
bönnuð. Ef hún yrði bönnuð
innan tólf ára mundi það bara
auka aðsóknina."
- Hvernig persónur eru
Sveppi og Lass?
Steinn: „Sveppi er miklu
meiri athafnamaður en Lass
sem er hálfgerð rola og ófram-
færinn. Lass er áberandi betri
Steinn t.v.
og Baltas-
ar: „Sveppi
er miklu
meiri at-
hafnamað-
ur en Lass
sem er
hálfgerð
rola.“
persóna en Sveppi sem er
mikill fantur."
- Nú eru hlutverkin skrifuð
með ykkur í huga. Eru Sveppi
og Lass líkir ykkur?
Baltasar: „Þetta er frekar
ódýr mynd og búningarnir eru
mest okkar eigin föt. Þeir eru
því ekkert ósvipaðir okkur en
innihaldið í þessum mönnum
er allt annað en í okkur, enda
er það þess vegna sem við
köllum okkur leikara. Strákur-
inn sem ég leik er myndlistar-
nemi en sjálfur mála ég aldrei.
Foreldrar mínir og báðar syst-
ur mínar eru aftur á móti öll í
myndlist."
- Veggfóður er fyrsta kvik-
myndin sem þið leikið í. Finnið
þið mikinn mun á því að leika
á sviði og í kvikmynd?
Steinn: „Það er svo ólikt að
það er varla hægt að líkja því
saman. Ég hélt einu sinni að
það væri skemmtilegra að
leika í bíómynd en ég er ekki
lengur viss. Það fer mikið eftir
fólkinu sem unnið er með
hvort er skemmtilegra. Það var
mjög gott fyrir okkur Baltasar
að hafa hvorn annan þegar
var verið að taka Veggfóður
upp. Við þekkjumst mjög vel
og gátum alltaf haft ofan af
hvor fyrir öðrum á meðan verið
var að vinna í uppstillingum og
öðru. Þá vorum við leikararnir
að fíflast einhvers staðar úti í
horni.“
Baltasar: „Kvikmyndaleikur
er mjög mikil þolinmæðis-
vinna. Það er eins og að búa til
mósaíkmynd. Það getur verið
ferlega erfitt að vera í litlu hlut-
verki í bíómynd. Þá veit maður
í rauninni ekkert hvað er að
gerast og er bara eins og
brúða sem tekur skipunum.
í Veggfóðri vorum við mest-
allan tímann á tökustað og
unnum jafnvel í handritinu,
komum með athugasemdir og
þess háttar. Það var mjög
skemmtilegt og þess vegna
finnst okkur við kannski eiga
meira í myndinni en eðlilegt er
með leikara. Það var mjög góð
samvinna á milli okkar og Júl-
íusar sem leikstýrði myndinni.
Einstftkir
rnunir
SciytnlclcfjnfitUcrf jjlnsn ~lítia
TEKK-
KRISTTIL
Lnugavegi 15 Sitin143 20
Kringlan Simi 689955
5.TBL. 1992 VIKAN 57