Vikan - 12.11.1992, Blaðsíða 86

IMBAKALLARNIR
FRH. AF BLS. 36
BANNAÐ AÐ KJAFTA
Þegar við komum aftur niður í
myndverið taka þeir til við hin-
ar ýmsu tökur, svo sem eins
og af fréttamanni að lesa frétt
og svoleiðis. Og þeir taka
karlana tvo sem spjalla um
þáttinn sín á milli, heldur ó-
stöðugir og áhrifagjarnir í áliti
sínu á honum. Skringileg
mynd kemur út úr þessu og
erfitt að átta sig á hvernig
þetta er gert. Útsendari Vik-
unnar í myndverinu grípur
tækifærið og Ijósmyndar þetta
allt saman í bak og fyrir en
verður síðan við óskum þeirra
sem að þættinum standa.
Óskirnar byggjast á því að ef
allir vita hvernig þetta er gert
þá sé ekkert gaman að sýna
það, atriðið missi dulúðargildi
gallinn við þetta er sá að þeir
þurfa að hafa sig alla hundrað
prósent við og meira en það,
bara til þess að standa jafn-
fætis sjálfum sér. Hins vegar
eru kostirnir fyrir okkur sem
framleiðsluaðila ótvírætt þeir
að við erum að vinna með frá-
bærum fagmönnum á sínu
sviði. Undirbúningur og tökur
er mjög skemmtilegur tími fyr-
ir okkur en við erum að þróa
vinnuna hægt og rólega enda
eru þættirnir ekki mótaðir til
hins ýtrasta enn sem komið
er. Ég gæti trúað að það taki
allt að því tíu þætti að slípa þá
til fullnustu, sagði Hilmar við
blaðamann Vikunnar en þetta
er í fyrsta skipti sem einkafyr-
irtæki framleiðir svona gam-
anþætti fyrir fjölmiðil hér á
landi og vildi Hilmar koma
sérstöku þakklæti til Stöðvar 2
fyrir að veita Nýja bíói slíkt
HÖFUM MEIRI HÚMOR
Ekki var annað að sjá á
staðnum en að allir fari hér
með rétt mál enda létt yfir
vinnunni við þessa þætti og
ekki bara spaugfuglarnir sem
spauga heldur hver og einn
þeirra sem að þættinum
standa. Við höfum nefnilega
öll heilmikla kímnigáfu og
samtalið við Pálma gekk tölu-
vert út á það að spjalla um
húmor íslendinga. „Ég held að
íslendingar séu heilmiklir
húmoristar og þeir hafa gam-
an af öllu sem er fyndið," seg-
ir Pálmi, hikar aðeins, spólar
þessum orðum til baka og
spilar þau aftur í hugskoti
sínu. „Eeee, náðirðu þessu,"
segir hann síðan, sposkur
enda spekin svo sem ekki há-
skólatæk en raunsönn engu
að síður.
Hvað um það sem er kallað
enskur húmor, amerískur
húmor og allra þjóða húmor?
Er einhver munur á öðrum
þjóðum og íslendingum í
þessu efni? „Nei, ég held að
okkar kímni sé ákaflega lík
kímni annarra þjóða nema
hvað ég held að við höfum
bara meira af henni,“ svarar
Pálmi og er þar ekki eingöngu
að tala um þá þrjá Imbakall-
ana heldur okkur hin tvö
hundruð fjörutíu og níu þús-
und níu hundruð níutíu og sjö
eða þar um bil. Miðað við
höfðatölu erum við örugglega
fyndnasta þjóð í heimi ef
marka má orð Pálma um
þetta.
Nú líður að sfðasta atriðinu
sem tekið skal upp á mynd-
Þetta blasir viö Erni þegar hann er aö leika bindisauglýsing-
una.
Nýju herradömubindin sem
auglýst voru í þættinum
vöktu mikla athygli. Ekki
hafa þó borist spurnir af
mikilli eftírspurn.
sitt og verði einskis vert á eft-
ir. Vikan er rökhyggjublað
sem virðir slík rök, fellst á for-
sendurnar en nagar sig í
handarbökin, langar svo að
segja frá leyndóinu. Má ekki.
Skamm! Svona nú. Áfram
með smjörið.
Það er kvikmyndafélagið
Nýja bíó sem stendur að gerð
þáttanna fyrir Stöð 2 og hefur
til þess fullkomin tæki og á-
gætis myndver. Hilmar Odds-
son, annar upptökustjóra þátt-
anna - hinn er Þiðrik Ch. Em-
ilsson, segir meðal annars
þetta um samvinnuna við
spaugarana:
„Okkur finnst það mjög sér-
stakt við þetta verkefni að við
erum að vinna með mönnum
sem eru í harðvítugri sam-
keppni við sjálfa sig. Helsti
tækifæri.
Og svona rétt til þess að
koma með hina hliðina Ifka þá
tók Pálmi það sérstaklega
fram hve ánægjuleg sam-
skiptin við Nýja bíós-fólkið
væru.
segulband fyrir þennan þátt
og núna fyrst, eftir tólf tíma
stanslaust grín og glens, má
sjá einhver þreytumerki á
spaugurunum þremur. Pálmi
hvílir höfuðið á sér í annarri
hendinni, er með penna í
hinni, farinn að raða niður at-
riðunum í þáttinn. Inni í klippi-
herberginu er Hilmar og hans
lið að hefja klippivinnuna en
þá er öllu skeytt saman í eina
heild enda atriðin hist og her
um myndsnældurnar. Loksins
geta leikararnir tekið sér sím-
tól í hönd og tilkynnt fjölskyld-
um sínum eða öðrum ná-
komnum um væntanlegar
lendingar á heimilum sínum.
Þau verða stutt, stoppin hjá
þeim flestum, í það minnsta
hjá tveimur af þremur því
Laddi og Örn eru á leiðinni í
Söguspaugið. Fyrir Pálma
liggur hins vegar vinna með
klippiliðinu en þeir skipta því
niður á sig í hverri viku hver
gerir hvað af tæknivinnunni.
Hljóö-
maóurinn
Hreiöar
hreiörar
um sig í
hreiðri
sínu á
Feita
dvergnum.
SÆTU RASSGÖTIN
Framundan er næsta vika
með nýju gríni þar sem lagt er
á ráðin með teygjur og tog á
hláturkirtlum landans. Þar
hafa þeir fengið ungan rithöf-
und í lið með sér, Friðrik Er-
lingsson heitir hann sem kem-
ur hugmyndum þeirra Ladda,
Arnar og Pálma niður á blað.
„Við erum nefnilega allir frekar
slakir í vélritun," segir Pálmi
góðlátlega en hlutverk rithöf-
undarins bætir hann við að sé
mjög mikilvægt vegna orða-
lags auk þess sem þeir þurfi
heilmikið að yrkja. „Þá er gott
að hafa rithöfundinn með sér,“
segir Pálmi.
Eftir daginn byrja menn að
spá í það hvers konar þáttur
þetta verði eiginlega og ekki
þarf að leita langt til þess að
komast að þeirri niðurstöðu
að samkynhneigingin sé
hvergi mjög langt undan. „Nú
verðum við kallaðir litlu sætu
rassgötin eftir helgi,“ segir
Örn og þessi athugasemd
vekur almenna kátínu. Þeir
taka allri gagnrýni greinilega
létt og er að vissu leyti um-
hugað um að þættirnir skaþi
umtal, hafi einhver áhrif og
skilji eitthvað eftir sig. En séu
þó umfram allt fyndrænir
spéþættir með grínrænu ívafi
og um það efast enginn. □
82 VIKAN 23. TBL.1992