Vikan - 11.03.1993, Blaðsíða 8

„Já, fréttirnar."
- Hvernig hyggst þú bregð-
ast við?
„Við ræðum auðvitað þessi
mál hér seint og snemma,
eins og þú getur nærri. Það er
margt sem til greina kemur.
Ég hef ákveðnar hugmyndir
sem ég er ekki tilbúinn að
reifa en þær munu líklega
koma til framkvæmda á
Sérstaklega hafa ferðamenn
á sumrin kvartað undan því
að heyra ekki sjónvarpsfrétt-
irnar."
STÖÐ 2 APAR EFTIR
SJÓNVARPINU
- Nú er Sjónvarpið farið að
sýna teiknimyndir fyrir börn á
laugardagsmorgnum. Er þar
Bjarnasonar iþróttakennara
sem telur hættuástand í upp-
vexti barna nú á dögum
vegna óhóflegs myndbanda-
og sjónvarpsgláps og hreyf-
ingarleysis sem af því stafi en
hafi verið óþekkt fyrir tíu til
tuttugu árum. Jafnframt sýna
kannanir að bóklestur barna
minnkar hröðum skrefum.
„Já, þarna erum við komin
næsta misseri eða svo. Al-
mennt talað álít ég að við eig-
um að bregðast við sam-
keppni fréttastofu Stöðvar 2
með því að leggja rækt við
fréttir á þann hátt sem við höf-
um alltaf gert, nefnilega með
því að flytja vandaðar fréttir
og fréttatengda þætti.
Það er fyrst og fremst í
fréttunum sem þessi sam-
keppni stendur og þar höfum
við staðiö í stað í allmörg ár
en þeir hafa færst hægt og
sígandi nær okkur. Mín
grundvallarafstaða er sú að
við leggjum áherslu á það
sem er best hjá okkur en ekki
að við förum að apa neitt eftir
þeim.“
-Eruð þið ekki einmitt að
apa eftir Stöð 2 með því
aö útvarpa sjónvarpsfréttum
klukkan átta eins og fyrirhug-
að er?
„Jú, það má alveg segja
það. Þetta er reyndar tilkomið
fyrst og fremst vegna þrá-
breiöni fólks úr öllum áttum.
kannski líka verið að herma
eftir Stöð 2?
„Úr því að ég missti út út
mér þessi ógætilegu orð verð
ég að snúa þeim við og segja
að Stöð 2 hafi náttúrlega verið
að apa eftir Sjónvarpinu allt
frá upphafi. Ég hafði sjálfur
fjarskalega mikinn áhuga á
því að taka upp morgunsjón-
varp fyrir börn, þegar ég kom
hingað. Svo ég segi alveg
eins og er þá beygði ég mig
fyrir þeim rökum að við hefð-
um illa efni á þessu en svo
þótti mér kominn tími til að
taka af skarið og gerði það í
haust.
Ég horfði upp á það að
börn skiptust I tvo hópa á
laugardags- og sunnudags-
morgnum, eftir því hvort pabbi
og mamma höfðu efni á eða
vilja til að eiga myndlykil. Mér
fannt þetta ómögulegt. Þetta
er ástæðan fyrir því að ég tók
morgunsjónvarpið upp.“
-1 þessu sambandi koma
mér í hug varnaðarorð Antons
út á brautarhalla sem sjálfsagt
stór hluti mannkyns veltur á
um þessar mundir. Ef við hug-
um aðeins að heilsufarsþætti
málsins þykir mér hann af-
skaplega athyglisverður. Ég
var að ræða um það nýlega
við gamlan fólaga minn aust-
an af Seyðisfirði að við lékum
okkur miklu meira þar, strák-
arnir, fyrir fjörutíu til fimmtíu
árum, með hnúum og hnefum
- og öllum líkamanum, heldur
en krakkar gera nú. Við vor-
um uppi um fjöll og firnindi
með virki, hermennsku og alls
kyns hamagang. Þetta virðist
hafa lagst af. Það er alveg
Ijóst að það þarf að beita sér
fyrir vakningu f íþróttamálum
barna, það sér hver maður.
Sjálfur á ég litla sonardóttur
sem hefur mest gaman af
leikföngum sem hægt er að
ýta á og þá fara þau að ýla
eða tísta. Hún hreyfir sig ekki
mikið!"
- Getur útvarp og sjónvarp
ýtt undir bóklestur?
„Já, útvarpið gerir það í rík-
um mæli. Við erum með ýmsa
bókmenntaþætti og fyrir jólin
er lesið úr ógrynni bóka. Ég
segi fyrir mig að í hvert skipti
sem ég hlusta á slíkt hvetur
það mig til að verða mér úti
um bókina. Við höfum fjölg-
að útvarpsþáttum um barna-
bækur.
Sjálfsagt er miklu erfiðara
að svara þessu að því er
varðar sjónvarpið. Ég treysti
mér ekki til að svara þessu af
neinu viti. Við erum náttúrlega
með menningarþætti eins og
Litróf, þar sem af og til er ver-
ið að hampa bókum. Þættir
um bækur hafa verið á dag-
skrá Sjónvarpsins fyrir jólin en
einhvern veginn er það nú
svo að þetta er býsna fjarri
hvort öðru, sjónvarp og bók.
Útvarp er að sínu leyti nær
bókinni, þar er farið með orð.
Þó er textavarp sjónvarps
eins konar „bókvarp“.“
ÚTILOKAÐ AÐ
SEUA RÁS 1
- Hver er afstaða þín til hug-
mynda sjálfstæöismanna um
að leggja niður eða selja Rás
2 eða hreinlega leggja niður
Ríkisútvarpið sem slíkt?
„Það er náttúrlega augljóst
mál að útilokað er að einka-
væða eða selja Rás 1. Hún er
menningarrásin okkar, heldur
úti vandaðri dagskrá frá
morgni til kvölds alla daga.
Það hefur enginn einkaaðili
sýnt neina tilburði í þessa átt.
Rás 1 er því sem betur fer
utan við þetta mál. Innlend
dagskrárgerð Sjónvarpsins er
fjörutíu hundraðshlutar af öllu
efni þess. Ekki verður séð að
Stöð 2 eða neinn annar hafi
tilburði til að axla þær byrðar.
Meðan svo er kem ég ekki
auga á þann aðila sem ætti
að taka við þessu. Síðan
erum við með landshluta-
stöðvarnar okkar þrjár, sem
eru snar og virðulegur hluti af
Ríkisútvarpinu, og það hefur
ekki komið til tals að einka-
væða þær.
Eftir er svo Rás 2. Þá kem-
ur að spurningunni: Til hvers
er ríkisútvarp? Ríkisútvarp er
að mínu mati til þess að halda
uppi (slenskri menningu. Við
þurfum á ríkisútvarpi að halda
til þess að standa vörð um ís-
lenska menningu, það vona
ég að öll þjóðin skilji. Rás 2
hefur axlað með sóma þá
byrði að vera dægurmenning-
8 VIKAN 5. TBL. 1993