Vikan - 11.03.1993, Blaðsíða 53

kirkju. Salurinn væri tilvalinn
fyrir okkur íslendinga því okk-
ur vantar einmitt svona höll til
þess að halda heimsmeistara-
keppni. Ekkert smáræðis kot
sem skyndilega skaut upp
kollinum, óforvarendis, þegar
íslendingurinn með myndavél-
ina gekk fyrir enn eitt hornið.
Og þegar hann gekk meðfram
kirkjunni og fyrir næsta horn
blasti við skrúðgarður sem
fyllilega stendur undir nafni.
Þarna var þá komin önnur
höll, bak við krýningarsalinn,
öllu yngri og gulli skreytt, fag-
urbleik. Fyrir framan hana eitt
litaskrúð alla leið að hinum
keisaralegu baðhúsum sem
nú eru aðeins minningin ein.
Svona er þetta í Trier og
hvarvetna getur að líta falleg
sjónarhorn sem maður Ijós-
myndar eða nýtur á annan
hátt. Borgin sameinar því
margt það sem eftirsóknarvert
þykir í veraldlegum jafnt sem
andlegum gæðum.
Anddyri borgarinnar, Svarta
hliðið (Porta Nigra), er reynd-
ar inni í henni miðri en það
reistu Rómverjar í eina tíð.
Hliðið er tvöfalt þannig að ef
óvinum keisarans tækist að
komast í gegnum fyrri gættirn-
ar væru þar fyrir aðrar, lokað-
ar. Þá gátu Rómverjarnir
staðið uppi á virkisveggnum
með alla bogana sína, örvarn-
ar og heita grautinn í stóru
pottunum og hreinlega valtað
yfir varnarlausa óvinina ofan í
hliðinu. Þannig fóru þeir að
þessu. Fyrir einhvers konar
umhverfisáhrif varð steinninn,
sem hliðið er hlaðið úr, svart-
ur og af því dregur það nafn
sitt.
A Rökkur-
kyrró í
Trier. Hin
keisara-
legu
baöhús f
sínu
fínasta
pússi.
◄ Gengiö
fyrir horn
og þessi
sýn blasir
viö.
► Meö því
aö rangla
eitthvaö á
bak viö
finnur
maöur
svona
sjónar-
horn.
5.TBL. 1993 VIKAN 53