Vikan - 11.03.1993, Blaðsíða 11

HEIMIR STEINSSON UTVARPSSTJORI
fólk er annaðhvort að horfa á
sjónvarp eða gera eitthvað
annað. Með öðrum orðum; á
kvöldin finnst mér ein rás
koma til greina.
Ég er sem betur fer ekki
óvanur að reka ríkisstofnanir,
ég hef rekið þær tvær áður en
ég kom hingað, þó að þær
væru smærri i sniðum. í hvert
skipti sem sverfur að ríkis-
stofnun byrjar ægilegt rama-
kvein. Svo fara menn bara að
stokka upp og áður en menn
vita af er allt komið í lag -
þangað til næst er rekið upp
SJÓNVARPIÐ FLYTUR
FYRIR ALDAMÓT
- Hvenær flytur Sjónvarpið í
Útvarpshúsið við Efstaleiti?
„Við vorum að ganga frá
fjárfestinga- og framkvæmda-
áætlun nú í janúar. Hún nær
til 1999 og á þeim tíma ætlum
við að öll starfsemin verði
komin hingað, nema hvað
stóra myndverið hér austan til
í húsinu er ekki inni í þessari
áætlun og bíður þá nýrrar ald-
ar. Við vonum að allt Sjón-
varpið nema innlend dag-
skrárdeild flytji fyrir aldamót.“
mjög sjálfstæðan fjárhag sem
byggir á auglýsingatekjum og
afnotagjöldum en afnotagjöld-
in eru háð samþykki rfkisins.
Satt að segja erum við illa
leikin af ríkinu. Haldið hefur
verið aftur af hækkunum á af-
notagjöldum árum saman og
þau eru langt fyrir neðan það
sem við þörfnumst."
- Hvað þyrftu þau að
hækka mikið?
„Við óskuðum eftir því í
fyrravor að þau hækkuðu um
tíu prósent en fengum fjög-
urra prósenta hækkun.“
kom sjónvarpið og 1967 leið
og ekki kom sjónvarpið. Þá
man ég eftir því að góður
maður á Seyðisfirði sagði:
„Þetta er allt í lagi. Við erum
búnir að bíða eftir útvarpinu í
þrjátíu og sex ár og ég held
að okkur muni ekki um að
bíða eftir sjónvarpinu.“
Ég ólst upp við það að út-
varpstruflanir voru mjög al-
gengar. Maður beið kannski
spenntur eftir framhaldsleikrit-
inu en oft var undir hælinn
lagt hvort maður náði því. Ég
held samt að okkur hafi aldrei
ramakvein! En vitaskuld fylgja
þessu ævinlega alvarlegir erf-
iðleikar og svo er einnig hér
og nú.“
- Voru það ekki mistök af
hálfu Ríkisútvarpsins, ef litið
er til framtíðar, að iáta keppi-
nautinum eftir tvær sjónvarps-
rásir af þeim þremur sem til
úthlutunar eru?
„Þeir hafa nú að vísu ekki
hagnýtt sér Sýn ýkja mikið
nema til að sjónvarpa frá Al-
þingi. Sjálfsagt hefði Ríkisút-
varpið átt að vera handfljótara
að komast yfir þessa sjón-
varpsrás. En það er merkilegt
með þennan mikla áhuga á
samkeþpni að hann er ekki
meiri en það að þegar sýnt
var að tvær einkareknar sjón-
varpsstöðvar ætluðu að fara
að keppa þá keypti Stöð 2
Sýn.“
- Verða fréttastofur Útvarps
og Sjónvarps sameinaðar í
náinni framtíð?
„Ekki sameinaðar, nei, en
áreiðanlega mun samvinna
þeirra stóraukast þegar
fréttastofa Sjónvarps kemur
hingað. Þær verða hér á
sömu hæð og á sama gangi
þannig að það kemur eigin-
lega af sjálfu sér. Nú þegar
er að mörgu leyti ágætis
samvinna milli þessara frétta-
stofa, til dæmis þegar menn
eru sendir út í heim, þá
senda þeir fréttir bæði til út-
varps og sjónvarps."
-Hver er sfaða Ríkisút-
varpsins gagnvart fjárlaga-
valdinu?
„Ríkisútvarpið er „sjálfstæð
stofnun í eigu íslenska ríkis-
ins“, eins og segir í fyrstu
grein útvarpslaga. Við höfum
NÆR EKKI TIL ALLRA
LANDSMANNA
-Nær „útvarp allra lands-
manna“ til allra iandsmanna?
„Ég verð því miður að við-
urkenna að svo er ekki. Út-
varpið nær til því nær allra en
það eru einstaka bæir og jafn-
vel einstaka þorp sem búa við
skarðan hlut í þessu efni. Við
viðurkennum þá skyldu okkar
að okkur beri að ná til allra en
okkur tekst það ekki. Þess ber
þó að geta að Póstur og sími
hefur með þessi mál að gera
og sér um dreifikerfið fyrir
okkur.
Ég er nú gamall strjálbýlis-
maður og man vel eftir þvi
þegar ráðgert var að koma
sjónvarpi austur á Seyðis-
fjörð. Fyrirsjáanlegt var að
það mundi dragast eitthvað.
Árið 1966 leið til enda og ekki
dottið í hug að halda því fram
að við hefðum ekki útvarp svo
allt er þetta svolítið afstætt."
-Ein spurning að iokum,
Heimir. Hvernig viltu bæta út-
varp og sjónvarp? Hver er
framtíðarsýn þín á þessu öfl-
ugu fjölmiðla?
„Þarna kemur einfaldlega
að því sem ég sagði áðan. Ég
verð að sitja við minn keip. Ég
kem hingað fullur áhuga á
fræðslu í víðustu merkingu
þess orðs. Nú erum við að fá
yfir okkur gervihnattasjónvarp
og samkvæmt EES-samn-
ingnum getum við þar enga
rönd við reist. Þá er spurning-
in: Hvað getum við gert?
Svarið er: Við getum framleitt
íslenskt dagskrárefni og það
gæti í rauninni ráðið úrslitum
um hvernig okkur reiðir af á
nýrri öld.“ □
5.TBL. 1993 VIKAN 1 1