Vikan - 07.10.1993, Blaðsíða 37

í Agnar tilviki. Hvers kyns svik
eru alltaf ömurleg og yfirleitt
ekki bætanleg, sýnist manni.
VINKONAN ÆTTI
AÐ VITA BETUR
Það má vissulega viðurkenna
að afstaða vinkonunnar til
þeirrar reynslu sem hún hlaut
að þessu leyti vegna fyrrver-
andi eiginmanns var henni
sjálfri það sár að furðulegt má
teljast aö hún skyldi svo verða
sjálfviljug til að valda Ögn
sömu sárindum og jafnvel enn
þá meiri þrautum með sínu
eigin framferði. Sambandið
hefur staðið yfir í tvö ár og
borið barn inn í heiminn. Það
er óréttlætanlegt við þessar
skökku aðstæður. Þessari
staðreynd er vissulega erfitt
að kyngja og láir enginn Ögn
þó hún sé sár. Tilefnið er
ærið, sýnist manni.
SIÐFERDISBRESTUR
OG VONBRIGÐI
Barnið er saklaust og það má
alls ekki verða bitbein ein-
hvers stríðs á milli fulloröinna
einstaklinga sem vegna sið-
ferðisbrest annars vegnar og
vonbrigða hins vegar standa
að þessu leyti völtum fæti
gagnvart því tilfinningalega
sem andlega. Einmitt vegna
þessarar staðreyndar gætu
þau því miður orðið til að
valda barninu meira tjóni en
orðið er, ef þau reyna ekki að
vinna úr þessu viðkvæma
máli. Einhverja skynsamlega
lausn þarf að finna hvað varð-
ar það að reyna að komast til
botns í tilfinningunum og það
sem fyrst auðvitað, vegna
allra málsaðila
SÁLARSTRÍD OG
ÓÞÆGINDI BARNANNA
Maður Agnar segist elska
hana en heldur samt áfram
uppteknum hætti og hallar sér
stöðugt að vinkonunni, sem
virðist mjög sátt við það. Ögn
segist elska manninn og vilja
reyna að halda sambandinu
áfram. Hún bendir jafnframt á
ýmsa annmarka á því að
þurfa að vera ein og bera al-
farið ábyrgð á sínu heimili.
Börn þeirra hjóna eiga sálar-
lega mjög erfitt. Þau verða
fyrir óþægindum af málinu af
völdum utanaðkomandi
barna, á sama tíma og þau
takast á við þennan vanda
heima fyrir eins og ekkert sé.
BÖRNUM ER EÐLILEGT
AÐ ELSKA SÍNA
Börn elska foreldra sína og
þessi börn eru örugglega eng-
in undantekning frá þeirri
staðreynd. Líklega eru þau
vegna þeirrar staðreyndar
mjög efins um þau mál sem
hafa óneitanlega komiö inn á
heimilið á neikvæðan máta og
tengjast framhjáhaldi og barn-
eign föður þeirra, mannsins
sem ætti náttúrlega að vera
fyrirmynd þeirra en er það
ekki vegna hegðunar sinnar,
sem er átakanlegt.
MIKILVÆGT AÐ
STYRKJA SIDFERÐIS-
LEGAN STOFN
í tilfinninga- og kynferðismál-
um eigum við ekki að láta
hvað sem er eftir okkur. Við
eigum að vera trú hvert öðru
og leggja metnað ( að styrkja
tilfinningalegan og siðferðis-
legan stofn í hjónaböndum og
gagnvart börnunum okkar
líka. Börn eiga rétt á að for-
eidra þeirra séu lausir við alla
þá hegðun sem mögulega
getur valdi börnunum óþarfa
áreitni vonbrigða og sárs-
auka. Þar er engin millileið
möguleg. Börnin okkar eiga
og mega gera þá kröfu til okk-
ar foreldranna að við séum
þeim góð og allt sem lýtur að
siðferði okkar foreldranna sé í
lagi en ekki þvert á móti eins
og í þessu máli
ANDRÚMSLOFT VAND-
RÆÐA YFIRVOFANDI
Hvað varðar það að Ögn er
ekki tilbúin að skilja við mann-
inn er engu við að bæta nema
ef vera kynni að hætt sé við
að litlar líkur séu á því að
þetta ófremdarástand breytist
á meöan heimilisfaðirinn vill
búa og lifa með tveim konum
á sama tima og finnst það
sýnilega í lagi. Það andrúms-
loft vandræða sem er yfirvof-
andi á heimilinu vegna þessa
framferðis, sem maðurinn kýs
að ástunda, getur skaðað
börnin, sérstaklega andlega,
því miður.
LEIKIÐ TVEIM
SKJÖLDUM
Ögn segist helst vilja halda
hjónabandinu áfram og það er
mjög eðlilegt með tilliti til þess
aö hún vissi ekki betur en hún
ein ætti hug og hjarta manns-
ins síns. Það er ömurlegt að
uppgötva það að sá sem
maður elskar leikur og hefur
lengi leikið tveim skjöldum og
finnst það í lagi. Tíminn verð-
ur að skera úr um hvernig
Ögn vinnur sig upp í það and-
lega jafnvægi að geta hrein-
lega gert upp við sig hvort
hún vill fara eða vera í þessu
hjónabandi. Hún verður að
ákveða það sjálf.
VARASKEIFA OG
ÓÞÆGILEGAR
SÁLARFLÆKJUR
Eðlilegt er að hugsa sem svo
að það sé eitthvað betra sem
bjóðist í tilfinningamálum en
að vera varaskeifa fyrir eigin-
manninn, sem maður elskar,
á meðan hann rígheldur í
skakkt sambandi við aðra
konu og finnst það í lagi. Ögn
verður að þessu leyti líka að
átta sig á að allir erfiðleikar,
sem skapast vegna þannig
fyrirkomulags mannsins, geta
skapað börnunum hennar
óþægilegar sálarflækjur og
slæman vanda, ekkert síður
en henni sjálfri. í verunni er
vandinn þegar orðinn þeim
öllum of erfiður.
TVÆR KONUR
TÁLDREGNAR
Maðurinn verður að gera það
upp við sig hvora konuna
hann kýs að eiga samneyti
við andlega sem líkamlega
vegna þess að báðar hefur
hann engan rétt til aö táldraga
með þessum ósæmilega og
ranga hætti eins og hann gerir
núna. Ögn þarf líka að velja
hvað gera skal í þeirra mál-
um, ef hann sér ekki neitt at-
hugavert við það að táldraga
tvær konur á sama tíma -
nokkuð sem er neikvætt og
óeðlilegt með öllu. Það er aft-
ur á móti vel hægt að skilja
ást Agnar á manninum en alls
ekki hægt að skilja það ef hún
ætlar að sætta sig við að vera
kona manns sem fer á bak viö
hana með annarri konu og
þykir það í lagi.
SKUGGAHLIÐ
SÁLARLÍFSINS
Best væri að Ögn leitaði sér
stuðnings sérfræðinga í
hjónabandsmálum og í brot-
um eins og hún hefur orðið
fyrir vegna eiginmanns og vin-
konu. Hvað snertir það að
treysta ekki manninum, eins
og hún bendir sjálf á, þá er
mjög eðlilegt að hún geri það
ekki, vegna þess að ef við
erum svikin á þennan hátt er
meira en að segja það aö
eignast traust til viðkomandi
aftur. Svona nokkuð er oftast
eins og skuggi í sálarlífi þess
sem fyrir svikunum hefur orð-
ið og er það skiljanlegt, eðli
málsins vegna.
STARFSÞJÁLFUN
MIKILVÆG
Ögn óttast að vegna mennt-
unarleysis gæti hún alls ekki
unnið fyrir heimili sínu ef hún
stæði ein. Það er óviturlegt að
gera þá ekkert í málinu. Hún
getur þrátt fyrir mörg börn
auðveldlega, ef viljinn er fyrir
hendi, krækt sér í starfsþjálf-
un sem ekki krefst mikillar
menntunar og tekur ekki lang-
an tíma að fá en tengist störf-
um sem tengjast því sem hún
hefur tuttugu ára reynslu í nú
þegar, barnagæslu til dæmis
og öðru því sem viðkemur að-
hlynningu smáfólks. Þetta eru
verksvið sem Ögn þekkir vel
og hefur staðgóða reynslu í.
FÓTAÞURRKUR
OG SJÁLFSTÆÐI
Konur eiga ekki að lifa þannig
í sambúðarforminu að þeirra
hlutskipti sé fótaþurrkuhlut-
verk heldur eiga þær að miða
líf sitt við að geta, ef þannig
stendur á, unnið fyrir sér og
sínum einar og óstuddar.
Engin kona á - eins og Ögn
gæti verið að gera - að sætta
sig við svívirðilega framkomu
eiginmans, bara af ótta við að
missa til dæmis peningalegt
öryggi. Ögn á ekki að gera
svo lítið úr eigin manngildi.
Hún getur eins og aðrar'sjálf-
stæðar og skynsamar konur
drifið sig í að bæta úr mögu-
leikum sínu með ýmsum hætti
og hún veit það sjálf.
SJÁLFSTRAUST
OG SÁLFRÆÐINGAR
Hún getur til dæmis byrjað á
að byggja upp sjálfstraust sitt
og fengið til þess rétta leið-
sögn og uppbyggingu hjá til
dæmis góðum sálfræðingi.
Eða eins og eldri kona sagði
eitt sinn: „Elskurnar mínar,
ég byrjaöi aö þjálfa sjálfs-
traustið, mennta mig og
vinna úti þegar ég var meira
en hálfnuö með ævina.
Auövitað varö allt líf mitt
þrautum þyngra meöan á
stormi þessara breytinga
stóö. Máliö er bara aö þetta
brölt borgaði sig augljós-
lega. Núna læt ég engan
stjórna mér eöa mínu lífi.
Ég stýri því sjálf og líkar
þaö bara vel enda ágætlega
fær um þaö. “
Meö vinsemd,
Jóna Rúna
Vinsamlegast handskrifið
bréf til Jónu Rúnu og
látið fylgja fullt nafn og
kennitölu, ásamt dul-
nefni. Svörin byggjast á
innsæi Jónu Rúnu og
rithandarlestri og því
miður er alls ekki hægt
að fá þau i einkabréfi.
Utanáskrift er:
Jóna Rúna Kvaran,
Kambsvegi 25,
104 Reykjavík