Vikan - 20.11.1995, Side 17

Hálf hrakinn úr
myndlistarskóla.
Súrrealískar
myndir ríkjandi.
Tólf einkasýningar
eg fimmtán sam-
sýningar að baki.
Bryndísar Jónsdóttur. „Ég
ólst upp að miklu leyti hjá
ömmu gömlu sem var betri
en engin. Hún var lítil kerling
sem reykti stóra vindla.
Fimmtán ára gamall fékk ég
afnot af kjallaranum heima
hjá henni þannig að ég gat
notað hann sem vinnuað-
stöðu. Mútta sagði oft að
það væri nú Ijóta að ég
skyldi ekki frekar hafa áhuga
á trésmíði en myndlist."
Þessi maður, sem hlýddi
köllun sinni, vann að mynd-
list og starfaði einnig á
teiknistofu hjá Húsnæðis-
stofnun ríkisins í tíu ár eða til
ársins 1990 er hann freistaði
gæfunnar í Portúgal. Lista-
maðurinn teiknar fyrir lesbók
Morgunblaðsins af og til.
Honum finnst hádegið vera
ósjarmerandi tími eða það
sagði hann blaðamanni að
minnsta kosti þegar falast
var eftir viðtali. Hann er næt-
urhrafn og vinnur á nóttunni.
„Þá er þessi þögn og vissa
um að maður fái frið.“ Hann
er lágvaxinn, burstaklipptur
og strákslegur miðað við ald-
ur. Teresa, sambýliskona
hans og barnsmóöir, er
11. TBL. 1995 VIKAN 17
TILVhKAN